پاریس زیرزمینی

نقد کتاب پاریس زیرزمینی اثر اِتا شایبر

این کتاب داستانی است بر اساس واقعیت و داستان دو زن میان‌سال، یکی آمریکایی(نویسنده‌ی کتاب، اتا شایبر) و دیگری اروپایی( دوست او) را روایت می‌کند که با یکدیگر در پاریس زندگی می‌کنند. تابستان سال ۱۹۴۰ که نازی‌ها به شهر تجاوز کردند، کیتی و اتا تصمیم گرفتند به جبهه‌ی مقاومت فرانسه ملحق شوند و به سربازانی که پس از تسلیم فرانسه عقب‌مانده بودند کمک کنند و سبب فرار و نجات آن‌ها شوند. پاریس زیرزمینی با همکاری آن و پُل دوپر در سال ۱۹۴۳ منتشر شد و داستان تلاش‌های قهرمانانه‌ی افرادی است که تلاش می‌کردند سربازانی که در فرانسه گرفتار حکومت نازی شده بودند را نجات دهند. بااینکه این کتاب ناداستان است اما خواندنش مانند مطالعه‌ی یک رمان است و آثار هلن مک اینز را به یاد خواننده می‌آورد. ۱۲۳ ظاهراً خانم شایبر در سال ۱۹۴۸ فوت‌شده‌اند اما سخت بتوان درباره‌ی سرنوشت دوست او، کیتی و اینکه کیتی واقعاً که بود با اطمینان سخن گفت.

پاریس زیرزمینی شرح‌حالی است که بعدها در سال ۱۹۴۵ فیلمی به اقتباس از آن و با همین عنوان ساخته شد. کتاب داستان خانم شایبر، دوست اروپایی او و ماجرای کمک آن‌ها به خلبانان بریتانیایی را روایت می‌کند که در طول جنگ جهانی دوم پشت خطوط حمله‌ی دشمن گیر افتاده بودند. در کتاب خانم شایبر دوست فرانسوی‌اش را که به خلبانان بریتانیایی کمک کرده بود با نام «کیتی بورِپو» به یاد می‌آورد تا هویت اصلی او را پنهان نگاه دارد؛ چراکه در زمان انتشار کتاب جنگ همچنان ادامه داشت. کیتی در حقیقت «کاترین بونِفو» نام داشت. اتا شایبر و کتی بورپو (در اصل بونفو) هر دو پس‌ازاینکه ماجرای کمک به سربازان فرانسوی و تشکیلات زیرزمینی لو رفت توسط آلمانی‌ها دستگیر شدند؛ اما در مه سال ۱۹۴۲، خانم شایبر را طی معامله‌ای با ایالات‌متحده، با جوانا هافمن مبادله کردند. جوانا هافمن زنی آلمانی‌تبار بود که پیش‌تر به جاسوسی برای آلمان در خاک آمریکا اعتراف کرده بود. در حقیقت خانم بونفو پس از دستگیری توسط آلمانی‌ها توانست از جنگ جان سالم به درببرد و اتا شایبر، همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد، در سال ۱۹۴۸ فوت شد.