یه سری چیزهای باحال در مورد فونت، لوگو، سایت Medium و همین ویرگول

مجله‌ی اینترنتی مدیوم از جاهای محبوب من در دنیای اینترنته. یک پلتفرمه برای نوشتن و خوندن اندیشه و ایده‌های قشنگ. همه می‌تونن توش بنویسن. یه جاییه مثل توییتر، ولی برای متن‌ها و ایده‌های بلندتر. یک شبکه‌ی اجتماعی که توش پست‌ها به جای عکس و ویدیو و متن‌های کوتاه، بیشتر شبیه وبلاگ‌ها و پست‌های اون‌طوریه.

برگ برنده‌ش می‌دونی چیه؟ دیزاین.‌ و این باعث شده که تجربه‌ی مدیوم‌بازی خیلی جذاب باشه. هم برای نویسنده و هم برای خواننده.

برای کسی که می‌خواد بنویسه نوشتن رو خیلی آسون و سریع کرده. با یک ظاهر سفید و تمیز و فونت‌های خوشکل و شیک، آدم حال می‌کنه با چیزهایی که می‌نویسه وَر بره. با دو سه تا کلیک می‌تونید عکس بذارید لای نوشته‌هاتون و همون چیزی که موقع نوشتن می‌بینید همون چیزیه که به مخاطب نشون داده میشه. با همون ظاهر و فرمت.

از لحاظ تجربه‌ی خواندن، مدیوم تمیزِ minimalist، یا دقیق‌تر بگم دقیقِ essentialistـه. تایپوگرافی بسیار جذابی داره، تبلیغ یا پیغامِ یهوییِ تومُخی وجود نداره که حواست رو پرت کنه. و همیشه در پیدا کردنِ مطالب یا نویسنده‌هایی که مربوطیت و هم‌فازیِ بیشتری با دغدغه‌های من دارن عالی عمل می‌کنه.

مدیوم جای مهمیه. و هی داره مهم‌تر میشه. این روزها به یک ابزار بازاریابی مهم هم تبدیل شده. بنیان‌گذارهای استارتاپ‌ها برای اینکه نشون بدن برندشون خفنه میان توی مدیوم در مورد دغدغه‌هاشون، اندیشه‌ها، تجربه‌ها و راهکارهاشون می‌نویسن. برنامه‌نویس‌ها، گرافیست‌ها، UIکارها و UXکارهای خفن و کلن آدم‌های جالبی اونجا در‌ مورد هر چیزی می‌نویسن.

خودشون می‌گن ما به تغذیه‌ی ذهن‌ها اعتقاد داریم، نه به پست‌های کسشر
خودشون می‌گن ما به تغذیه‌ی ذهن‌ها اعتقاد داریم، نه به پست‌های کسشر

نمونه‌ی ایرانی مدیوم همین جاست. همین ویرگول. پلتفرم تمیزی داره، خوانایی مطالب به‌واسطه‌ی گرافیکِ خوب و مینیمالْ بالاست و امیدوارم روزبه‌روز پیشرفت کنن. روزبه‌روز پُرتر بشن از ایده‌ها و اندیشه‌های جدید، و نویسنده‌ها و وبلاگ‌های خفن.


خب حالا می‌خوام برم یه سمت دیگه و در مورد هویت بصری مدیوم براتون قصه بگم...

لوگوی مدیوم تا حالا دوبار تغییر اساسی کرده:

مدیوم در سال ۲۰۱۲ و با یک لوگوی تختِ مشکیِ تپل و باصلابت تاسیس شد. در سال ۲۰۱۵ دست‌اندرکاران مدیوم گرافیک و ظاهر سایت رو کوبیدن و از نو ساختنش. اسمش رو گذاشتن Medium 2.0 یا همون مدیوم ورژن دو. لوگوی جدید بخشی از این ری‌دیزاین بود:

این لوگوی سبز خیلی با لوگوی قبلیش فرق می‌کنه و اصلن داره می‌گه که نگرش سازمان به ماجرا یک چیز دیگه‌ شده و می‌خوان یه جور دیگه بشن. به نظر من که شبیه کمپانی‌های ساخت بازی‌های کامپیوتری شده. یعنی یه جورایی در این لوگوی جدید «بازیگوش» بودنش چربش داره به «جدی» بودنش.

مدیرعامل مدیوم در مورد این لوگو گفت:

این لوگو بهتر از قبلی عمق و نگرشی که در سایت مدیوم پیدا می‌کنید رو نشون می‌ده. غیر از این‌ها ظاهر کولی داره.

کول یا هرچی، این لوگو حرف و حدیث‌های زیادی رو بین دیزاینرها راه انداخت. خیلی‌ها قبولش نداشتن و اصلن می‌گفتن با ماجرا سازگاری نداره، حتی اثر سه‌بعدی لوگو مشکل داره، زاویه‌هاش هماهنگ نیستن و از این دست انتقادها.

لوگوی قبلی با اون ظاهر قدر و سریف‌هایی که داشت قلدرانه و مستقیم حرفش رو می‌زد، تاثیرگذار بود و عموم کاربرها هم دوستش داشتن.

لوگوی اول مدیوم که با سِریف‌های خشتی و تپل صلابت خاصی داشت و یه جورهایی نشون از اعتبارِ محتواهای موجود در سایت مدیوم بود. فراموش نکنیم که مقبولیت و اعتبار در این جور سایت‌ها و مجلات نشر محتوا خیلی مهمه.
لوگوی اول مدیوم که با سِریف‌های خشتی و تپل صلابت خاصی داشت و یه جورهایی نشون از اعتبارِ محتواهای موجود در سایت مدیوم بود. فراموش نکنیم که مقبولیت و اعتبار در این جور سایت‌ها و مجلات نشر محتوا خیلی مهمه.


ولی لوگویی که جاش رو گرفت بازیگوش‌تره. تخت نیست. ابعاد دیگه‌ای پیدا کرده و یک فرم هندسی داره. مدیر هنری مدیوم اریک ناجیر در مورد این لوگو گفت:

یک بازی خوشاینده و یک پازلِ عمیقن رضایت‌بخش.

ولی در نهایت در سال ۲۰۱۷ مدیوم لوگوی سبزش رو کنار گذاشت و یک لوگوی جدید رو معرفی کرد:

لوگوی جدید یک بازگشت منطقی به لوگوی اولشونه. سریف‌های جدیدِ حرف M فازِ حجاری‌ها و نوشته‌های قدیمی رو داره و به این لوگو یک هویت معتبر و سردبیرانه می‌ده. با این تفاوت که خوشایندتره از گوشه‌های مربعی لوگوی اول.

خیلی از دیزاینرها به این لوگوی جدید روی خوش نشون دادن و باهاش حال کردن و به مدیوم آفرین گفتن. فراموش نکنیم که دیزاین، گرافیک و UI از موضوعات محبوب و برجسته‌ی مجله‌ی مدیوم هستش و در نتیجه توی سایت مدیوم دستکاری‌های گرافیکی و بصری باید خیلی با دقت و خفنیت خاصی انجام بگیره که این گرافیست‌های پرحرفِ چشم‌عقابیِ تیزبین راضی باشن. و ظاهرن مدیوم با لوگوی جدید فیدبک‌های مثبت زیادی گرفته و خیلی‌ها اینجوری شوخی می‌کردن که «خوشحالم مدیوم از فاز تینیجری لوگوی ۲۰۱۵ اومده بیرون.»

همزمان با معرفی لوگوی جدید، مدیوم یک پالت رنگی نرم و nude رو معرفی کرد که در قسمت‌های مختلف سایت ازش استفاده کنه.
همزمان با معرفی لوگوی جدید، مدیوم یک پالت رنگی نرم و nude رو معرفی کرد که در قسمت‌های مختلف سایت ازش استفاده کنه.

سریف یا سنس‌‌سریف، مساله این است.

به این دندونه‌ها در حروف انگلیسی می‌گن سریف. «سَنس» هم به لاتین یعنی «بدونِ». سنس‌سریف یعنی بی‌سریف.
به این دندونه‌ها در حروف انگلیسی می‌گن سریف. «سَنس» هم به لاتین یعنی «بدونِ». سنس‌سریف یعنی بی‌سریف.


به این قضیه می‌گن تایپ‌فِیس /typeface/ که می‌تونه سریف (دندونه‌دار) یا سنس‌سریف. طی ۱۵ سال گذشته سنس‌سریف برندینگ رو در نوردیده و لوگوهای جسور، تمیز و مینیمالیستی زیادی رو خلق کرده. شرکت‌های زیادی به لوگوهایی سنس‌سریف ری‌برند کردن. از گپ گرفته تا گوگل. بعضی‌ها موفق بودن و بعضی‌ها (مثل GAP) بعد از یک هفته گفتن «گه خوردیم و برمی‌گردیم به همون لوگوی قبلی»

سال ۲۰۱۳ گپ لوگوی جدیدش (سمت راست) رو معرفی کرد.
سال ۲۰۱۳ گپ لوگوی جدیدش (سمت راست) رو معرفی کرد.

آرمین ویت، دیزاینر، در مورد این ری‌برند گپ می‌گه:

من با دوتا چیزش مشکل دارم. یکی فونتش و یکی اون مستطیله. فونتش خیلی بی‌نمکه. فونت هلوتیکا /Helvetica/ الان ۷۰ سالشه و اینقدر استفاده شده که لوث شده و نمی‌تونه ویژگی بارزی به لوگوی شما اضافه کنه. اون مستطیلِ gradient هم خیلی بی‌دلیل اونجاست، مثل وقت‌هایی که بعد از کلمه یک ستاره می‌ذاری، ولی با این تفاوت که پاورقی‌ای برای اون کلمه وجود نداره. یه جورایی فقط سعی کرده بگه گپ توی زندگی قبلیش داخل یک مربع آبی زندگی می‌کرد.

یک گرافیست دیگه هم اینجوری به تغییر لوگوی مدیوم واکنش نشون داد:

و نوشت که «برای این لوگو سه دقیق زحمت کشیدم، احتمالن بیشتر از وقتی که طراح لوگوی گپ صرف کرده.»
و نوشت که «برای این لوگو سه دقیق زحمت کشیدم، احتمالن بیشتر از وقتی که طراح لوگوی گپ صرف کرده.»

حالا بیاید به چندتا از لوگوها و وضعیت سریف‌شون نگاه کنیم. در صنعت مُد، سریف‌های نازک روی حروف باریک و کشیده نشون از استایل، وقار، و لاکچری بودن داره.

گوگل هم در سال ۲۰۱۵ تغییر بصری زیادی کرد و گرافیکش رو خیلی خفن کرد و لوگوی جدیدی معرفی کرد.

سریف‌ها برداشته شده و اگه خوب دقت کنید متوجه می‌شید که رنگ‌ها کمی نرم‌تر شده.
سریف‌ها برداشته شده و اگه خوب دقت کنید متوجه می‌شید که رنگ‌ها کمی نرم‌تر شده.

لوگوی گوگل بازی‌گوش‌تر شده و نشون می‌ده هرچه که فناوری‌های ما پیچیده‌تر شده نحوه‌ی ارائه‌مون کول و ساده و قشنگه. و حرف e هنوز اون چرخش ریز رو داره که یه جوری داره میگه ما غیرعادی هم هستیم.

گوگل علاوه بر این تغییر در لوگوی اصلی، لوگوی G تک‌حرفی خودش که بالای مرورگرها نشون داده می‌شد رو هم تغییر داد و از یک g که داخل یک مربع آبی بود به یک G چهار رنگ تبدیلش کرد. این gif هم روی سایت Google گذاشت:

به نظر می‌رسه که خیلی‌ها از تغییر لوگوی گوگل استقبال کردن. یکی از دلایل حذف کردن سریف‌ها در لوگوی جدید افزایش خوانایی لوگو بود. به قول مدیر هنری گوگل:

گوگل به سرویسی تبدیل شده که دیگه مختص کامپیوترها نیست و ما روی دستگاه‌های زیادی با صفحه‌نمایش‌های کوچکتر حضور داریم. لوگوی جدید در این صفحه‌ها راحت‌تر خونده می‌شه.

کمپانی گنده‌ی یاهو هم در سال ۲۰۱۳ و بعد از روی کار اومدن مدیر عامل جدیدشون خانم ماریسا مایر، سِریف‌های گنده‌ی معروف لوگوش رو حذف کرد.

این تغییر در لوگوی یاهو به قول خیلی از صاحب‌نظران، سازنده نبوده چون رنگ و بویی از میراث قدیمی یاهو و خاطراتی که باهاش داریم نداره. ولی خب مایر خیلی از این لوگوی جدید و تیم گرافیست‌های داخلی یاهو پشتیبانی کرده و گفته خیلی هم خوبه.


بنابراین سِریف مهمه. حواستون باشه!


یکی از لوگوهای خوبی که به این ترندهای موجود و وسوسه‌های تغییردادن (مدرن کردن) لوگو گوش نداد و سِریف‌هاش رو نگه داشت Canon بوده.

سریف‌های تیز و پرتحرکِ Canon خیلی خاص خودشه. مثلن اون سریف تیز حرف C داره میگه ما در تولید محصولات‌مون خیلی دقیق هستیم.
سریف‌های تیز و پرتحرکِ Canon خیلی خاص خودشه. مثلن اون سریف تیز حرف C داره میگه ما در تولید محصولات‌مون خیلی دقیق هستیم.



و شاید باورت نشه، این مطلب همین جا تموم میشه و می‌دونم خیلی خوشتون اومد. چون خودم موقع نوشتنش خیلی خوشم اومد.