فیلم سینمایی "او" Her یکی از بهترین فیلم های عاشقانه تاریخ

فیلم سینمایی او Her یکی از بهترین فیلم های عاشقانه تاریخ است که در واقع تنهایی بشر را به رخ او می کشاند. در ادامه به معرفی این فیلم رمانتیک و عاشقانه خواهم پرداخت.

فیلم سینمایی او فیلمی در گونه کمدی-درام رمانتیک علمی-تخیلی است که اسپایک جونز نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشته‌است. در این فیلم ستارگانی چون واکین فینیکس، امی آدامز، رونی مارا، اولیویا وایلد و اسکارلت جوهانسون (صداپیشه سامانتا) حضور دارند. محوریت داستان در مورد مردی است که با یک سیستم‌عامل هوشمند رایانه‌ای که دارای صدا و شخصیت یک زن است رابطه عاطفی برقرار می‌کند. این اولین فیلمنامه هایی است که جونز به تنهایی نوشته‌است. او نخست در سال ۲۰۱۳ در فستیوال فیلم نیویورک به نمایش درآمد و پس از آن در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳ به صورت عمومی در ایالات متحده اکران شد.

معرفی فیلم او- 2013 Her

کارگردان: اسپایک جونز

سال ساخت: 2013

نمره IMDB: 8.8

بازیگران فیلم سینمایی او

در ادامه به معرفی بازیگران اصلی فیلم سینمایی او می پردازیم:

واکین فینیکس

واکین رافائل فینیکس Joaquin Rafael Phoenix، زادهٔ ۲۸ نوامبر ۱۹۷۴، بازیگر و تهیه کنندهٔ آمریکایی است. او برنده جوایزی از جمله جایزه گرمی، جایزه بفتا، دو جایزه گلدن گلوب، برنده یک اسکار و نامزد چهار جایزه اسکار است. فینیکس علاوه بر تهیه کنندگی فیلم و برنامه‌های تلویزیونی، کارگردان موزیک ویدیو نیز هست. او برای ضبط موسیقی متن فیلم سر به راه باش برنده جایزه گرمی برای بهترین موسیقی متن تلفیقی برای رسانه‌های ویژوال شد. او یک فعال اجتماعی است که به سازمان‌های بشردوستانه و خیریه‌های متعدد کمک مالی می‌کند. واکین یکی از اصلی‌ترین مدیران مؤسسه‌ای است که برای کودکان شهر سووتو در آفریقای جنوبی روزانه وعده‌های غذایی تهیه می‌کنند. او همچنین از طرفداران حمایت از حقوق حیوانات است و یک گیاه‌خوار است. فونیکس در فیلم Her یکی از درخشان ترین نمایش های خود را به اجرا گذاشت.

رونی مارا

پاتریشیا رونی مارا به انگلیسی: Patricia Rooney Mara زاده ۱۷ آوریل ۱۹۸۵، یک بازیگر سینما و تلویزیون آمریکایی است. مارا از سال ۲۰۰۵ شروع به بازیگری کرد و در فیلم‌هایی مانند «کابوس در خیابان الم» که نسخهٔ دوباره ساخته شدهٔ فیلم ۱۹۸۴ آن بود و «شبکه اجتماعی» درخشید و مسیر موفقیت کارنامهٔ هنری اش را با این فیلم شروع کرد.

وی پس از موفقیت در فیلم «دختری با خالکوبی اژدها» به فعالیت‌های خود ادامه داد. مارا از بازی در فیلم «سی دقیقه پس از نیمه‌شب» به کارگردانی «کاترین بیگلو» انصراف داد و این نقش را به «جسیکا چاستین» واگذار کرد. در سال ۲۰۱۳ در فیلم‌های «عوارض جانبی» به کارگردانی «استیون سودربرگ» و در فیلم سینمایی او به کارگردانی «اسپایک جونز» در نقش همسر تیئدور (واکین فونیکس) ایفای نقش کرد.

اسکارلت جوهانسون

اسکارلت اینگرید جوهانسون Scarlett Ingrid Johansson زاده ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴ در نیویورک سیتی بازیگر، خواننده و مدل اهل آمریکا است. جوهانسون از سال ۲۰۱۸ بیشترین میزان دستمزد را در میان بازیگران زن جهان دارد و فیلم‌هایی که او در آن‌ها ایفای نقش کرده براساس گیشه تا کنون بیش از ۱۴ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته که او را در جایگاه نهمین ستاره با ارزش تاریخ سینما قرار داده‌است. جوهانسون پنج بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر گلدن گلوب، دو بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و برنده جوایز زیادی مانند جایزه بفتا و تونی شده‌است. درفیلم سینمایی او جوهانسون تنها به صورت صداپیشگی به ایفای نقش نرم افزار مقابل فونیکس پرداخته است.

داستان فیلم Her

در فیلم سینمایی او تیئدور (با بازی واکین فینکس) یک “نامه دستنوشته نویس” است. کارش نشستن بر سر میزی و نوشتن نامه از شخصی به شخصی دیگر است (هنری که منسوخ گشته). نوشته ها هرچند در رایانه اما به شکل نسخه های واقعیِ دستنوشته ایجاد میشوند. تیئدور زندگیِ منزوی در خانه را به بیرون رفتن ترجیح می دهد. در کشاکشِ دیرینه ی جدایی از همسرش کترین (با بازی رونی مارا) قرار دارد و به ندرت وقتش را نزدِ دوستانِ صمیمی اش امی (با بازی امی آدامز) و چارلز (با بازی مت لتچور) سپری می کند. اما یک روز همه چیز برایش تغییر می کند، زمانی که تیئدور یک سیستم-عاملِ خصوصی نصب میکند، که از نظرِ هوشِ مصنوعی بسیار پیشرفته تر از هر چیز مشابهی است که تا آن زمان وجود داشته است. او حالتِ مؤنث را برای سیستم-عامل اش انتخاب میکند و در پی آن با سِمَنتا (با صدای اسکارلت جوهانسن) آشنا می شود، که به همراهِ همیشگی اش تبدیل میشود. همزمان که سِمَنتا هوشمندتر می شود، تیئدور بیشتر عاشقش می شود، اما همانند هر عشق دیگری، هرچند غیر معمول، “دورانِ ماه-عسل” این عشق نیز تا ابد ادامه نمی یابد.

داستان فیلم او در آینده‌ای نامعین اتفاق می افتد. دنیایش برایمان آشنا اما تا حدودی متفاوت است. همه ی مردم به چیزی وصل هستند، و سمعک مانندهایی برای ارتباط با سیستمهای اطلاعاتیِ شخصیشان به گوش میزنند. املأ جای تایپ کردن را گرفته و بازیهای کامپیوتری با استفاده از فناوریِ سه بعدیِ حقیقی تماما آمیخته با حرکاتِ بدن شده اند. ارتباطات اغلب بدون نام و نشان صورت میگیرد و معمولا فعالیتهای جنسی بدونِ تماسِ فیزیکی رخ میدهد. تصویر این فیلم از آینده برای تماشاچیانی که در ارتباطِ تنگاتنگ با فناوریهای الکترونیکی زندگی میکنند، آنچنان نسبت به حال پیشرفته تر نیست.

سِمَنتا شخصیتِ بانمکی دارد، که اساسا شبیه به داستان های علمی-تخیلیِ “معمول” و بر پایه احتمالِ به هوشیاری رسیدنِ موجودی با هوش مصنوعی بالا، نیست. جونز این موضوع را به عنوانِ پیشفرض میپذیرد؛ ما هیچگاه به میزانِ واقعی بودن سِمَنتا در مقابل تیئدور شک نمیکنیم. برای مدتی سِمَنتا تلاشی پینوکیو مانند در جهتِ یافتنِ راهی برای تبدیل شدن به دختری واقعی و برقراریِ تماسِ فیزیکی با تیئدور می کند. اما تجربه های ناموفق در استفاده از یک “بدل” باعث می شود به “پوست خودش” تن دهد. «او» پرسشهای زیاد مطرح میکند که نمی تواند (و احتمالا نباید) بدان پاسخ دهد؛ پرسشهایی مانند عشق برای یک سیستم-عامل به چه معنی است؟ یا کِی یک سیستم-عامل به ارضای جنسی می رسد؟ چه چیزی تجربه می شود؟ لذت؟ شبیه سازیِ لذت؟ یا چیزی دیگر؟ این که فیلمی بتواند بیننده را به تفکر در مورد چنین موضوعاتی وا دارد بسیار تحسین برانگیز است، بر خلاف فیلم های بسیاری که تمایل به سرکوب کردن حس و تفکر مخاطبشان دارند.

کلام آخر

فیلم بسیار پرحرف است، اما اینکه نیمی از زوج اصلیِ آن تنها به صورتِ صدا وجود داشته باشد باعث تغییر چیزی نمی شود. اسکارلت جوهانسن هیچگاه به صورت فیزیکی ظاهر نمی شود، که این باعث میشود تنها با تارهای صوتیاش هنرنمایی کند. هر چند نمی خواهم تا آنجا پیش روم که جوهانسن را بهترین بازیگر زن مکمل بنامم، اما او به خوبی سمنتا را به شخصیتی زنده تبدیل کرده است. فیلم او را می توانیم یکی از بهترین فیلم های رمانتیک هالیوود نامید. آیا شما این فیلم رمانتیک را نیز تماشا کرده اید؟ آن را چطور ارزیابی می کنید؟ نظر خود را درباره فیلم " او " با من و سایر همراهان این صفحه از ویرگول درمیان بگذارد.