فیلم 1917

فیلمی با دیالوگ های کوتاه و سکان پلان های طولانی که سبب می شود بیننده با شخصیت ها همراه شود و خود را در موقعیت انها قرار دهد .داستان فیلم مربوط به جنگ جهانی اول است و برای بیننده ی قرن بیست و یکمی با این همه وسایل ارتباط جمعی یک داستان تخیلی محسوب می شود .دوسرباز ماموریت پیدا می کنند پیام عدم حمله را تا طلوع افتاب روز بعد به فرمانده ی گردان دیگری برسانند تا از مرگ هزاران نفر جلو گیری کنند پیام ، پیام صلح نیست ولی پیام جنگ هم نیست .

تکنیک سکانس پلان ،موسیقی ،دیالوگ های کم همه و همه دست به دست هم می دهند تا تماشاچی با شخصیت اصلی همراه شود .در جایی مخاطب از خود می پرسد ایا یک نفر می تواند با عبور از بین خون و دود و اتش و نیروهای دشمن پیام توقف حمله را برساند ؟شخصیت اصلی قهرمان نیست او حتی در جایی به دوستش که او را برای این ماموریت انتخاب کرده برای این انتخاب ناسزا می گوید و خوب می داند که مرگ در انتظار اوست ولی چاره ای جز اطاعت ندارد .

فیلم با تصویر چند درخت در دوردست که یکی از درخت ها جلوتر از بقیه قرار دارد شروع می شود .ردیف درخت ها مانند ردیف سربازها یی است که در حال حرکت هستند .دوربین از زوم خارج می شود و در نمای بازتر تصویر دو سرباز که در ارامش چمن زار با لباس نظامی به خواب رفته اند دیده می شوند .صورت سربازی که ماموریت به او داده می شود با کلاه پوشیده شده است و دوربین روی چهره ی سربازی که ماموریت را به پایان می برد توقف می کند .خوابیدن با لباس و کوله پشتی در چمن زاری زیبا ایرونی دارد و هنگامی که دوربین فضای بازتری را نشان میی دهد تازه تماشاچی متوجه می شود این دو سرباز در بین جمعیت زیادی از سربازها برای ماموریتی خطیر انتخاب شده اند .دوربین ما را همراه بلیک و اسکوفیلد تا دفتر فرماندهی همراهی می کند و در تمام فیلم شاهد این تکنیک هستیم که بعد از مدتی تماشاچی خود را حامل پیام و تنها در محیط ی رعب اور می بیند .


اسکوفیلد شاید قسمتی از مسیر را با گروهی از سربازان طی می کند ولی بیشتر مسیر را تنها طی ی کند .در یکی از صحنه های دیدنی در فیلم جایی که چند ثانیه به شروع حمله مانده است و دسته ای از سربازان در حال حمله هستند ،اسکوفیلد در جهت خلاف بقیه سربازان در حال دویدن است تا پیام را به فرمانده برساند و تماشاچی اینجا از خود می پرسد ایا به تنهایی می توان جلوی یک حمله ای به این گستردگی را گرفت ؟

حمله ای که فریبی بیش نیست و بیهوده جان هزاران سرباز را خواهد گرفت .