تاریخچه زبان جاوا - قسمت 3

بنام یگانه دولوپر عالم

توی این سری از مقالات قصد داریم که دل و روده زبان جاوا رو بکشیم بیرون و در مورد همه قابلیت های این لعنتی جذاب و همیشه ترند صحبت کنیم.

منبع این سلسله مقالات ، کتاب آقای هربرت شیلد هستش (لینک دانلود) که الحق ولانصاف که خفن تر و کامل ترش رو نداریم.

با ما همراه باشید (صفحه رو دنبال کنید) که قراره همه مطالبی که ایشون توی کتابشون مطرح کردند رو بطور کامل و به زبون کاملا ساده کوچه بازاری بیان کنیم.

صحنه را برای ورود جاوا آماده کنید !

در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990، ملت همیشه در صحنه ، حسابی با ++C و برنامه نویسی شی گرا حال کرده بودند و میتازوندن که یهو :

موجودی جدید به نام شبکه جهانی ( وب ) روی کار اومده بود و حجم سیستم هایی که روز به روز بهش اضافه می شدند بطور وحشتناکی در حال رشد بود و متاسفانه ++C هم خیلی زود به بن بست خورد و صحنه رو ترک کرد ، نیاز جامعه برنامه نویسی چیزی فراتر از نظمی بود که ++C تامین میکرد.

تولد گل پسری جذاب ، جاوا !

جاوا رو جیمز گاسلینگ، و رفقاش توی سال 1991 درون شرکت سان مایکروسیستمز طراحی کردند.

ساخت اولین نسخه جاوا که واقعا بتونه کار کنه چیزی حدود 18 ماه طول کشید (بله عزیزم ، اگه اپی که ساختی توی شیش ماه میلیاردی فروش نرفت ، نا امید نشو!).

این زبان اول کاری "Oak" به معنی بلوط نام گذاری شد، اما نامش رو در سال 1995 به "Java" تغییر دادند (خدا امواتشون رو بیامرزه).

بین انتشار نسخه اولیه Oak توی پاییز سال 1992 و انتشار عمومی جاوا توی بهار 1995، افراد زیادی روی تکامل جاوا کار کردن .

هر چند اون روز بحث داغ و ترند دنیای تکنولوژی اینترنت بود ، ولی هدف طراحی جاوا هم راستا با شبکه وب نبود ، جیمز گاسلینگ و بروبچ سان ، همه همم و غمشون این بود که یه زبانی بسازن که بتونه مستقل از بستر (کراس پلتفرم خودمون) کار کنه و نیاز نباشه که یه برنامه واحد رو برای سیستم عامل های مختلف جداگونه بنویسن و طراحی کنن ، چیزی که پاشنه آشیل برنامه نویسی با C و ++C بود.

برنامه هایی که با نوشته میشدند نیاز داشتند که همون اول کار بطور کامل برای کار روی یه سیستم از قبل مشخص کامپایل بشن که با توجه به تنوع و گوناگونی سیستم ها یه امتیاز فوق منفی محسوب میشد مثلا شما تصور کنید که قراره یه اپلیکیشن آموزش زبان تولید کنید و مجبور باشید واسه گوشی های سامسونگ یه برنامه بنویسید واسه شیائومی ها یکی واسه نوکیا نفتی ها یکی و … تازه به این حجم کار این رو هم اضافه کنید که مدل های مختلف یه برند هم قرار نیست همگی از یه معماری و ساختار مشابه استفاده کنن ، بخوام خلاصه اش کنم اینکه آقا دهن مهن برنامه نویسا اون موقع سرویس بوده واسه این که توو بیوی اینستاش بزنه پروگرمممر ، پدرش در میومده.

این ویژگی مستقل از پلتفرم بودن جاوا یجورایی همون چیزی هم بود که توی شبکه وب بهش نیاز داشتیم ، این شبکه مثل دریایی بود که انواع و اقسام سیستم ها با CPU ها و سیستم عامل های مختلف رو داخلش داشتیم و میطلبید محصولی که تولید میکنیم بتونه روی همه این دستگاه ها به خوبی کار کنه .

جاوا سینتکس خودش رو از C و شی گرایی رو از ++C الهام گرفته و به قابلیت های کاربردی این دو تا زبان ، ویژگی های جدید منحصر به خودش رو هم اضافه کرده.

جاوا زبانی هستش که دسترسی و آزادی بیشتری رو به برنامه نویس ها میده و شما هر چقدر برنامه نویس خفن تر و مسط تری باشید برنامه تون هم بهتر از آب در میاد.

24 - خردادماه - 1403

پایان قسمت سوم

قسمت قبلی

قسمت بعدی