تاریخچه زبان جاوا - قسمت 4

بنام یگانه دولوپر عالم

توی این سری از مقالات قصد داریم که دل و روده زبان جاوا رو بکشیم بیرون و در مورد همه قابلیت های این لعنتی جذاب و همیشه ترند صحبت کنیم.

منبع این سلسله مقالات ، کتاب آقای هربرت شیلد هستش (لینک دانلود) که الحق ولانصاف که خفن تر و کامل ترش رو نداریم.

با ما همراه باشید (صفحه رو دنبال کنید) که قراره همه مطالبی که ایشون توی کتابشون مطرح کردند رو بطور کامل و به زبون کاملا ساده کوچه بازاری بیان کنیم.

جاوا ، الگوی موفقیت

قدرت و تاثیرگذاری زبان جاوا توی دنیای کامپیوتر کاملا مشهود هستش ، یکی از نمونه های این تاثیرگذاری زبان #C هستش (نمونه کد) که توسط شرکت فخیمه مایکروسافت به منظور پشتیبانی از فریمورک NET. ساخته شده.

سینتکس و مدل شی گرایی که توی سی شارپ استفاده شده شباهت خیلی زیادی به جاوا داره ، در واقع یه جورایی از جاوا الگو برداری کرده (مثل همون کاری که جاوا در مواجه با ++C و C کرد) .

این تاثیری که جاوا توی پروسه تولید سی شارپ داشته این مفهوم رو میرسونه که جاوا یه خط فکری جدید رو توی دنیا کامپیوتر به وجود آورده.

جاوا در تعاملی سازنده با اینترنت

چالش برنامه نویسی برای فضای اینترنت موجب شده جاوا به صدر جدول زبان های موجود برسه ، جاوا علاوه بر اینکه موجب سهولت برنامه نویسی وب میشد ، یه قابلیت جذاب رو ارایه میکرد و اون برنامه های اینترنتی جدیدی بودند بنام Applet ها همچنین جاوا دو چالش عمده این فضا رو هم حل کرد portability , security . در ادامه به بررسی جداگونه هر کدوم از این قابلیت های جذاب میپردازیم.

قابلیتی انقلابی ، Java Applets

یکی از جذابیت های نسخه های اولیه جاوا این قابلیت بود که به موجب اون میتونستیم اپلیکیشن هایی طراحی کنیم که داخل مرورگر های قابلیت اجرا داشته باشند .

با کلیک کردن لینکی که حاوی اپلت بود ، این برنامه دانلود و اجرا میشد ، اپلت ها معمولا برنامه های سبک و کم حجمی بودند و یه سری کار های ساده و دم دستی مثل دریافت اطلاعات کاربر و ماشین حساب و ... رو انجام میدادند.

اپلت ها برای اولین بار موجب شدند که بتونیم وبسایت ها داینامیک رو بصورت خیلی ساده پیاده سازی کنیم.

اوایل کار جاوا به شدت پز این اپلتش رو میداد و حسابی توو بورس بود ولی به مرور و با به وجود اومدن ابزر های مشابه و به شدت خفن تر ، اپلت ها جذابیت خودشون رو از دست دادن و نهایتا توی JDK 9 به کلی کنار گذاشته شدند و امروزه کسی ازشون سراغی نمیگگیره.( هعی یالان دونیا :( )

ایمن و قابل حمل

داینامیک بودن و پویایی برنامه های تحت وب همون قدر که جذاب بود ، از لحاظ امنیتی ترسناک و چالش برانگیز بود .

اپلت هایی که با یه کلیک کاربر دانلود و اجرا میشدن دوتا چالش همراه خودشون داشتند :

• نباید میتونستند هر کاری که دلشون میخاد بتونن بخورن
• روی انواع سیستم های مقصد قابل اجرا باشند

جاوا جفت این چالش ها رو با ارایه یه چیز به شدت جدید ، ضربه فنی کرد

ماشین مجازی جاوا (JVM) و JavaByteCode برگه برنده ای بود که جیمزگاسلینگ و داداشیاش کوبیدن رو میز

ایشالا اون رو فردا شب مینویسم ( فردا امتحان دارم :) )

26 - خردادماه - 1403

پایان قسمت چهارم

قسمت قبلی

قسمت بعدی