مقایسه Single Activity و Multiple Activities Architecture

در دنیای پویای توسعه اپلیکیشن اندروید، توسعه دهندگان با تصمیمات مهمی روبرو هستند که تجربه کاربر (user experience) و معماری کلی برنامه هایشان را شکل می دهد.یکی از این انتخاب های محوری حول ساختار App’s Activities – بلوک های ساختمانی اساسی هر برنامه اندرویدی – می چرخد.

تصمیم گیری بین single activity و multiple activities به شدت بر جریان، پیچیدگی و مقیاس پذیری برنامه تأثیر می گذارد. هر رویکرد دارای مجموعه ای از مزایا و چالش های خاص خود است که نیازهای برنامه های مختلف و ترجیحات توسعه دهندگان را برآورده می کند. توسعه دهندگان مشتاق و باتجربه به طور یکسان باید این فرآیند تصمیم گیری را با دقت دنبال کنند تا اطمینان حاصل کنند که برنامه های آنها نه تنها قوی و کارآمد هستند، بلکه تجربه کاربری مطلوبی را نیز ارائه می دهند. در توسعه اندروید، استفاده از single activity یا multiple activities به پیچیدگی و ساختار برنامه شما بستگی دارد. هر دو روش دارای مزایا و موارد استفاده هستند.

رویکرد single activity

در این رویکرد، کل برنامه شما از یک اکتیویتی تشکیل شده است که به عنوان محفظه ای برای چند قطعه عمل می کند. Fragment ها اجزای رابط کاربری هستند که بخشی از رابط کاربری یا رفتار را در یک فعالیت نشان می دهند.

چه زمانی از Single Activity استفاده کنیم:

• برنامه‌های مبتنی بر ناوبری (Navigation-based Apps) : اگر پیمایش برنامه شما بر اساس Fragment است، مانند نوار پیمایش پایین (bottom navigation bar) یا کشوی پیمایش(navigation drawer)، استفاده از Single Activity می تواند جریان ناوبری (navigation flow) را ساده کند.
• طراحی ماژولار: زمانی که می خواهید یک برنامه ماژولار بسازید که در آن هر ویژگی یا ماژول با یک Fragment نمایش داده می شود و می توانید این Fragment را به صورت پویا ترکیب کنید.
• استفاده از حافظه بهینه شده: Single Activity می تواند از نظر حافظه کارآمدتر باشد زیرا سیستم باید اجزای کمتری را مدیریت کند.

نکات مثبت:

• منابع به اشتراک گذاشته شده(Shared Resources) : Fragment در Single Activity می تواند به راحتی منابع و داده ها را به اشتراک بگذارد و انتقال داده ها بین بخش های مختلف رابط کاربری راحت باشد.
• داینامیک UI: می‌توانید با جایگزین کردن Fragment در همان Activity، رابط‌های کاربری پویا و انعطاف‌پذیر ایجاد کنید و یک طراحی ماژولار و سازگار را فعال کنید.
• عملکرد بهبود یافته (Improved Performance) : Single Activity می تواند از نظر حافظه کارآمدتر باشد زیرا اجزای کمتری برای مدیریت سیستم وجود دارد که به طور بالقوه منجر به عملکرد بهتر، به ویژه در دستگاه های پایین تر می شود.
• پیمایش ساده شده (Simplified Navigation) : استفاده از Fragment در Single Activity می‌تواند مدیریت ناوبری(navigation management) را به‌ویژه برای برنامه‌هایی با جریان‌های ناوبری پیچیده(complex navigation flows) ساده کند.

نکات منفی:

• مدیریت رابط کاربری پیچیده: مدیریت طرح‌ها و تعاملات پیچیده UI در Single Activity ممکن است منجر به کدهای پیچیده‌تر شود، به‌ویژه زمانی که با تعداد زیادی Fragment سروکار داریم.
• منحنی یادگیری(Learning Curve) : درک و پیاده سازی چرخه حیات Fragment و ارتباط بین Fragment ها می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص برای مبتدیان.

مثال:

نمونه اپلیکیشن Single Activity رو میتونید از گیت هاب خودم نگاه کنید.

https://github.com/MohammadSadeghMehrafzoon/TopFootball

رویکرد فعالیت Multiple Activity

در این رویکرد، هر صفحه یا ویژگی اپلیکیشن شما به عنوان یک Activity مجزا پیاده سازی می شود.

چه زمانی از Multiple Activity استفاده کنیم:

• برنامه های مبتنی بر وظیفه (Task-based Apps) : اگر جریان برنامه شما مبتنی بر task است، به این معنی که کاربران وظایف خاصی را در صفحه های مختلف انجام می دهند، استفاده از Multiple Activity منطقی است. به عنوان مثال، یک برنامه دوربین ممکن است activity های جداگانه ای برای گرفتن عکس و فیلم داشته باشد.
• ماژول‌های مستقل(Independent Modules) : اگر صفحه‌های مختلف برنامه شما تا حد زیادی مستقل هستند و داده‌ها یا اجزای رابط کاربری زیادی را به اشتراک نمی‌گذارند، activity های متعدد ممکن است انتخاب خوبی باشد.
• سادگی و مدولار بودن(Simplicity and Modularity) : برای برنامه‌ها یا برنامه‌های ساده‌تر که می‌خواهید هر صفحه را مدولار و مستقل نگه دارید، activity های متعدد می‌تواند مناسب باشد.

نکات مثبت:

• پاک کردن جداسازی (Clear Separation) : activity ها به طور طبیعی جداسازی نگرانی ها را اعمال می کنند و سازماندهی و نگهداری کد برای بخش های مختلف برنامه را آسان تر می کنند.
• منطق رابط کاربری ساده‌تر: برای برنامه‌های ساده‌تر، مدیریت رابط کاربری و تعاملات کاربر در activity های فردی می‌تواند منجر به کدهای ساده‌تر شود.
• منحنی یادگیری آسان‌تر (Easier Learning Curve) : برای مبتدیان، درک مفهوم فعالیت‌ها و مدیریت آن‌ها به صورت جداگانه ممکن است در مقایسه با تعاملات پیچیده (complex fragment interactions) بخش ساده‌تر باشد.
• جداسازی کار (Task Isolation) : activity ها ایزوله هستند، به این معنی که مشکلات موجود در یک صفحه کمتر بر روی سایرین تأثیر می گذارد، و پایداری برنامه را افزایش می دهد.
• طراحی ماژولار: هر فعالیت می تواند نشان دهنده یک ماژول مستقل باشد که مدیریت و درک جریان برنامه را آسان تر می کند.

نکات منفی:

• منابع تکراری(Resource Duplication): منابعی مانند طرح‌بندی‌ها و نقشه‌ها ممکن است نیاز به تکرار در بین activity ها داشته باشند که به طور بالقوه اندازه APK را افزایش می‌دهد.
• پیچیدگی ناوبری(Navigation Complexity) : مدیریت پیمایش بین چندین فعالیت می تواند چالش برانگیزتر باشد، به خصوص برای برنامه هایی با جریان های ناوبری پیچیده (intricate navigation flows).
• حافظه زیاد: هر activity با دارای حافظه مخصوص خود است که می تواند در برنامه های فشرده حافظه جمع شود و به طور بالقوه بر عملکرد تأثیر بگذارد.

مثال:

• نمونه اپلیکیشن Multiple Activity رو میتونید از گیت هاب خودم نگاه کنید.

https://github.com/MohammadSadeghMehrafzoon/MrMovie

نتیجه گیری:

• به طور خلاصه، هر دو رویکرد Single Activity و Multiple Activity در توسعه اندروید جایگاه خود را دارند. انتخاب شما باید بر اساس الزامات خاص و طراحی برنامه شما باشد. همیشه هنگام تصمیم گیری تجربه کاربر، سهولت نگهداری و عملکرد برنامه را در نظر بگیرید.

ممنون که تا آخر این پست همراه من بودید ، امیدوارم براتون مفید بوده باشه 🙌🙏✌ (:

بقیه آموزش های mister developer را می توانید در تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید!!

کانال تلگرام: mister_developerr

اینستاگرام: mister_developerr

موفق و پیروز باشید