رباتی که به اندازه کافی کوچک است تا در بدن شنا کند

اولین میکرورباتی که میتونه حس کنه، فکر کنه و عمل کنه. این ربات در حال حاضر یه پروژه آزمایشگاهیه و هنوز آماده رفتن به بدن انسان نیست.

یه تیم از پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا و میچیگان، رباتی بسیار کوچک تر از یک میلی متر ساختند که پکیجی از یک کامپیوتر، موتور و حسگر ها هست. این ربات اندازه یک میلیاردم متر نیست اما به اندازه یک دانه نمک هست و یا حتی کوچیک تر. این ربات یک میکرو ربات هست.

این پروژه که توی یه نشریه به اسم Science Robotics هم کامل شرح داده شده، میتونه بستر خوبی رو برای ساخت ربات های میکروسکوپی با قابلیت های بیشتر رو ایجاد کنه. مثلا رباته که درون بدن مستقر بشه و به ترمیم بافت ها یا رسوندن دارو به یک ناحیه خاص کمک کنه.

"اولین میکرورباتی که میتونه حس کنه، فکر کنه و عمل کنه" این رو مارک میسکین، یکی از نویسنده های این تحقیق و استادیار مهندسی برق و سامانه ها در دانشگاه پنسیلوانیا ادعا کرد.

در حال حاضر این ربات هنوز آزمایشیه و آماده رفتن به بدن به انسان نیست. ولی قابل پیش بینیه که ۱۰ سال دیگه واقعا بتونیم از این ربات ها استفاده بکنیم و از کاربردشون بهره مند بشیم. این رو دیوید بلاوو یکی از نویسنده های این پژوهش از دانشگاه میشیگان به واشنگتن پست گفته.

این ربات از انرژی خورشیدی برای شارژ شدن استفاده میکنه. سیستمی در این ربات هست به اسم propulsion system که با یک جفت الکترود، در ذره های آب اطراف ربات، جریان ایجاد میکنه. اگر ساده تر بخوایم بگیم، شنا میکنه. "رباتی که در بدن شنا میکند" فکر میکنم عنوان خوبی باشه برای مقاله. در ادامه باید گفت که کامپیوتر این ربات کمتر از یک هزارم سرعت یک لپ تاپ امروزی رو داره. اما همین مقدار برای انجام کار هایی که بهش محول شده کافیه،‌مثل سنجش دما.

در ادامه تیم پژوهشی در تحقیقشون نوشتن که: اندازه و بودجه انرژی ربات با بسیاری از میکروارگانیسم های تک سلولی قابل مقایسه است.

یعنی چی؟ یعنی اینکه

نکته مهم اینه که این ربات طوری طراحی شده که بتونه با اپراتور های انسانی خودش ارتباط برقرار کنه. این امکان هست که ما با لپ تاپ براش پیام بفرستیم و بهش بگیم که چه کاری انجام بده. ربات هم میتونه برای ما پیام هایی بفرسته تا بگه که چه چیز هایی رو دیده و چه کار هایی انجام داده.

و در آخر، گام بعدی این پژوهش ها چیه؟

ارتباط بین این میکرو ربات ها.