دست از طلب بر ندارم

عطش آنچه می بینیم و حس می کنیم باعث می شود طلب داشته باشیم و قصد نوشیدن . هر طرف می نگری معرفت خداوندگار را می بینیم ، می خواهیم بیشتر بدانیم با دو دست آب بر می داریم ، اما این بسیار اندک است و صد حیف که نیمی از آن ، بین راه از کفمان می رود .

دل می گوید دنبال راهی باش ، راهی برای سیرابی . تصورم آنست که خداوند راهی مستور را برای درک همه آنچه می بینیم برایمان دارد، همین می دانم که آن دیگر نوشیدن نیست ، غرق شدن است .

خوش به سعادت آنهائی که به جای کف دست نوشیدن ، غرق معرفت خالق می شوند.