رشد شخصی، دو اصل مهم آرامش و تفکر

همه ما دوست داریم موفقت تر ، باهوش تر و بهتر باشیم . در این راه باید وقت بگذاریم و استعدادهای خود را پرورش دهیم و مطالعات گسترده ای در مورد کار و علایق خود داشته باشیم . باید با عادات بد خود با راهی درست مبارزه کنیم.

به نظر من فرد ایدآل کسی است که در سختی ها و مشکلات استوار باشد و با لبخندی از ته دل بگوید، درست می شود ، من درستش می کنم، راهی برای حل آن پیدا می کنم ، پای حرفش می ماند و سعی کند مشکلات را از سر راه بر می دارد.

دیگران پیشنهادات فراوانی در زمینه رشد شخصی دارند، حتما شما هم در این مورد خوانده یا شنیده اید ، من می خواهم روی دو اصلی که شخصا مهم می دانم تمرکز کنم، آرامش و تفکر .

دوستی داشتیم که بالاترین نرخ مطالعه را داشت از قضا بسیار هم حافظه خوب داشت و مثل یک گوگل برای هر سئوالی پاسخی در خور داشت . مانند اساتید صحبت می کرد، شرح و تفضیل فراوان به سرعت تحویلتان می داد. این فرد اصلا الگوی من نبود، من به هوش و استعدادهای ذاتی و تفکر دور از کنترل اعتقال بیشتری دارم.

این دوست من که ذکرش شد با کوچکترین مشکل، دستپاچه می شد و راندمان بسیار نامناسبی داشت. در کارهای عملی بسیار دست و پا چلفتی بود. در رابط با دیگران در دو و سه برخورد اول عالی بود ، اما بعد از گذشت زمانی کوتاهی مثل شیرینی زیاد که دل را می زند، دیگران را فراری می داد.

پس افرادی که دایم ما را به خواندن و مطالعه ترغیب می کنند، فقط مقدار کمی از قصه موفقیت را پیش راه ما می گذارند. قسمت عمده دیگر که شادی و موفقیت را به همراه می آورد ، تفکر و آرامش است .

یکی از مسائل مهمی که در رشد شخصی به آن اشاره می شود، ترک عادات بد است. خوب این خیلی پیشنهاد جالبی است . مثلا شلختگی و بی نظمی جزء عادات بد است . اما یک نگاه به افراد مشهور بیاندازید برخی از آنها بسیار بی نظم بوده اند ، اما موفقیت های فراوانی در زندگی داشته اند ( یا هنوز هستند ، موفق و شلخته ) .

آلبرت معروف (آلبرت انیشتین ) فرمایش کردند ، میز شلوغ نشان دهنده بی نظمی است ، اما میزی که چیزی روش نیست، نشان دهنده چیست ؟

من در دانشگاه فکستنی به نام دانشگاه آزاد ریاضی خواندم، دروس رایاضی محض هم داشتیم ، اساتید( بسیاری از آنها) می گفتن که شما همینکه قضایای ریاضی را بفهمید ( یا حتی کمی از آن سر در بیاورید) نشان می دهد شما با هوش هستید. یعنی لازم نیست کاری بیش از این بکنید.

عملا به ما می گفتند شما حتی نمی توانید تمریناتی که در حوالی این قضیه هست را حل کنید. در طی تاریخ افراد بسیار نادری توانسته اند بعضی از آنها را حل کنند و راه حلی برای آن پیشنهاد بدهند.

اگر این گفته اساتید را خانم مریم میرزاخانی باور می کرد، به دنبال علایق و تفکر نمی رفت آیا موفقیت شگرفتی را که شاهد بودیم را تجربه می کرد.

در دوران سربازی ، مدیری داشتیم که عملا هیچ کاره بود، کمترین مسئولیت و کمترین بازدهی را داشت اصلا نخودی، نخودی بود. اما ساعتی یک بار میز خودش را مرتب می کرد، پرونده ها روی میز را مرتب می کرد و بسیار منظم بود ، خوب که چی ؟

داستانی شنیده ام که راست و دروغش به گردن راویان. می گویند بوعلی سینا ، به شاگردان خود توصیه های فراوانی می کرد که چه کاری را انجام ندهند که طول عمر را کم می کند. روزی شاگرد فضول استاد را تعقیب کرد و دید که هیچ کدام از توصیه های خود را جدی نمی گیرد و تمام کارهای را که دیگران را نهی می کند، خود انجام می دهد . از استاد دلیل را جویا شد، ایشان فرمایش کردند من به طول عمر توجه ای ندارم به عرض آن دقت می کنم.

خوب باز تکرار می کنم در رشد شخصی ، جای دو چیز خالی است ، تفکر و آرامش .

تفکر باعث می شود شما هوشمندان برای مشکلات راه حل داشته باشید. تفکر باعث می شود شما برای چیزهای مهم زندگی احترام قائل شوید . فرد متفکر هر چیز را باور نمی کند ، دلیل و مدرک می خواهد ، تازه بعد از آن باید تز خود را بدهد، باید کمی ایده های شخصی به آن نوع تفکر اضافه کند.

تقلید کورکورانه و حتی تبعیت از بزرگانی که مشهور هستند و کتابهای آنچنانی دارند، نه تنها باعث رشد شخصیتی نمی شود ، همش دور خود چرخیدن است، پیشرفتی در کار نیست .

روزی این کتاب و نویسنده را تایید می کند و روز دیگر کتاب و نویسنده دیگر را . خوب از خود چیزی ندارد. تمام گفتارش کلمات زیبایی است که از دیگران شنیده است. ذهن ایشان مانند انباری خاک خورده می ماند ، همه چیز داخلش هست ، اما هیچکدام به کار گرفته نمی شو د، هرگز . چرا چون تفکر و تعمق در کار نیست .

واقعا معلومات به چه دردی می خورد وقتی راهی را برای خود یا دیگران باز نکند.

تفکر شادی آفرین است . لذت می بری وقتی مطالعه می کنی ، چون حفظ نمی کنی ، کشف می کنی ، به دیده تردید می نگری ، اما وقتی کشف کردی ، لذت می بری . از آن در زندگی خود استفاده می کنی و خود را متحول می کنی.

شاید لپ مطلب را گفته ام ( لب کلام درست است یا لپ کلام ) ، در مورد شطرنج هر چقدر می خواهید کتاب بخوانید، اما باید بازی کنی ، تفکر کنید ،گاهی برنده ، گاهی بازنده ( مهم نیست، مهم لذت بازی است ) .

عقل و شعور موهبتی از سمت خداوند بزرگ. چون با آن می توانی به بزرگی خلقت و خالق هستی پی ببری .

آرامش ، آرامش دایم ، شما را به گاندی تبدیل می کند. کمتر مشکلی آنقدر جدی به نظر می رسد . مشکلات به مسائل تبدیل می شوند که حتما راه حلی دارند.

مشکلات آدمی را از پا در می آورد ، اما با آرامش و تبدیل آنها به مسائل لذت می بری از اینکه با آن سر و کله می زنی ، عاشق چالش می شوید .

شاید مسائل حل نشوند ، شاید به قله نرسید، اما که چی ، از مسیر لذت می ببرید و آن ارزش فتح قله را دارد و شاید ارزش بیشتر باشد.

کمی در باره تفکر ممنوع

توی خانواده ، مدرسه ، جامعه به نظر می رسد این تابلو همه جا هست، لطفا این تابلو را جدی نگیری، از زندگی حذفش کنید.

بچه بودیم بهمون می گفتم بچه به تو مربوط نیست ، بچه توی کار بزرگترها دخالت نمی کند . جوان که بودیم بهمون می گفتن جوانی و جاهل . تو هنوز جوانی ، زندگی را خوب نمی فهمی ، مسن که می شیم بهمون می گن ، پیر خرفت .

نه بچه ، نه جوان ، نه میانسال ، نه پیر را نباید از بزرگترین هدیه خداوند منع کرد. این کار را با خودمان و دیگران انجام ندهیم . به همه اجازه بدهیم که فکر کنند ، رشد کنند و بالنده باشند . حتی دست بگیرید . وقتی دستی را گرفتی ، خدا ، جای جایش که بش ، دستت را خوب جور می گیره ، یکجوری که کیف کنی .

اجازه ندهید ، هیچ چیز جلوی تفکرتان را بگیرد ، از مقدسات که بالاتر نداریم ، ما شیعیان اصول دین داریم که اولش که یادش می گیری ، اولش که می خواهی باورهات را بگیری ، دلایل و برهان را نگاه می کنی و می پرسی واقعا خداوند هست ؟ بعد به جواب می رسی .

پس هیچ چیز نباید جلوی تفکر شما را بگیرد .

مریم میرزاخانی که بود ؟ کسی که یاد گرفته بود فکر کند.

مریم میرزاخانی (۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ – ۲۳ تیر ۱۳۹۶) ریاضی‌دان ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد بود. میرزاخانی در سال ۲۰۱۴ به دلیل کنشگری در زمینه «دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای پیمانه‌ای آن‌ها» برنده مدال فیلدز شد که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی تنها زن و اولین ایرانی برندهٔ مدال فیلدز است.
زمینهٔ تحقیقاتی او مشتمل بر نظریه تایشمولر، هندسه هذلولوی، نظریه ارگودیک و هندسه سیمپلکتیک بود.
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برندهٔ مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های ۱۹۹۴ (هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) شد و در این سال به‌عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی نمرهٔ کامل را به دست آورد. وی نخستین دانش آموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا گرفت. او سپس در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ ریاضی از دانشگاه شریف و دکتریِ خود را در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت.
از مریم میرزاخانی به‌عنوان یکی از ده ذهنِ جوان برگزیدهٔ سال ۲۰۰۵ از سوی نشریهٔ پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشتهٔ ریاضیات تجلیل شد.[۱۰] میرزاخانی برنده جوایزی چون جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزهٔ کلی بود. وی از یازدهم شهریورماه ۱۳۸۷ (اول سپتامبر ۲۰۰۸) در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشتهٔ ریاضیات بود.پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.
سال‌روز تولد مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت (دوازدهم مه) از سوی اتحادیه بین‌المللی انجمن‌های ریاضی جهان با پیشنهاد کمیته بانوان انجمن ریاضی ایران به عنوان روز جهانی زن در ریاضیات نام‌گذاری شد.

نوشته مرتبط من را بخوانید: رشد شخصی چیست و چرا به آن نیاز دارید؟

لطفا نظر بدهید ، انتقاد کنید ، یا تایید کنید.

با تشکر

مرداد 1400

داریوش زمانی