نعمت مهربانی

وقتی چراغی را بهر کسی روشن می کنیم، همانا راه خود را روشنی می بخشیم .

"ما از تشخیص این که همه موجودات شادی را دوست دارند و رنج نمی خواهند شروع می کنیم. سپس از نظر اخلاقی نادرست و از نظر عملگرایی غیر عاقلانه می شود که فقط به دنبال خوشبختی خود باشیم بی توجه به احساسات و آرزوهای همه کسانی که ما را به عنوان اعضای یک خانواده انسانی احاطه کرده اند. راه عاقلانه این است که وقتی به دنبال خوشبختی خود هستیم به دیگران فکر کنیم. " دالایلاما

داشتن محبت در دل و جان، بزرگترین نعمتی است که خداوند به آدمی اعطا کرده است . این جائی است که خاک را به قدری مرتبت و تعالی داد تا خداوند یکتا که تنها لایق سجود است ، که بر فرشتگاه سجود آدمی را واجب کرد و انسان را خلیفه خود بر زمین قرار داد.

خداوند به مادران نعمت محبت مادری و پدر و برادران و خواهران نیز . مادری هنکامی کودکی را درمند ببیند، محبت مادری را به واسطه آنکه کودک من نیست دریغ نمی کند ، پدر و برادر و خواهر نیز. کودکان گاهی دردمند هستند و نیازمند محبت هستند، این محبت حس خوب ایجاد می کند و خدا را خشنود . بخشش همانا از صفات بزرگ خداوند است که در وجود انسان نیز . هدیه کنیم برای دلشادی خودمان و دیگران ، کم و زیادش خیلی مهم نیست ، خداوند به وجود ما و هدیه ما برکت می دهد، انشاءالله .

"لحظات شادی که از آن لذت می بریم ما را غافلگیر می کند. این نیست که ما آنها را تصرف کنیم ، بلکه آنها ما را تصرف می کنند. " اشلی مونتاگو