چه وقتی از بانک داده mongodb استفاده کنیم

برتری عدم قطعیت بر قطعیت:

یکی از اصول مسلم در توسعه نرم افزار اصل تغییر است. هر توسعه دهندی که نرم افزاری را تولید می کنند باید در خود این آمادگی را ایجاد کند تا بارها و بارها نرم افزار را اصلاح کند. هر چقدر هم شما تلاش کنید درک درستی از خواسته های مشتری بدست آورید باز زمانی که کاربر با نرم افزار کار می کند به درک جدیدی از نیازهایش می رسد و از طرفی تحولات سریع دنیای پیرامون موجب تغییر در نیازها می شود و این تغییرات مداوم بیاید به سرعت توسط نرم افزارها پوشش داده شوند. به همین دلیل در توسعه زبان ها و ابزارهای توسعه نرم افزار آن قطعیت و اطمینان گذشته کاسته شده و به سمت نرم افزارهایی می رویم که انعطاف پذیر تر باشند. دیگر ساختارهای بانک داده ای با ساختار دقیق و ریاضی گونه همانند بانک های داده ای رابطه برای بسیاری از کاربردها کفایت نمی کند.

بانک داده مونگو

بانک داده mongodb یک پایگاه داده NoSQL شی گرا ، ساده ، پویا و مقیاس پذیر است. اشیاء داده به عنوان اسناد جداگانه در داخل یک مجموعه ذخیره می شوند - به جای آن که داده ها را در ستون ها و ردیف های یک پایگاه داده سنتی رابطه ذخیره کنند. انگیزه زبان MongoDB اجرای یک انبار داده است که عملکرد بالا ، در دسترس بودن زیاد و مقیاس پذیری خودکار را فراهم می کند. نصب و پیاده سازی MongoDB بسیار ساده است. MongoDB از اسناد JSON یا BSON برای ذخیره داده ها استفاده می کند. توزیع های عمومی برای MongoDB از Windows ، Linux ، Mac OS X و Solaris پشتیبانی می کند.

مفاهیم و اصطلاحات در بانک داده مونگو

نقط قوت مونگو:

• سند محور
• عملکرد بالا
• در دسترس بودن بالا - تکرار
• مقیاس پذیری بالا - خرد کردن
• پویا - بدون طرحواره سفت و سخت.
• انعطاف پذیر - اضافه کردن / حذف تأثیر کمتری در برنامه دارد
• داده های ناهمگن
• توزیع شده
• نمایندگی داده ها در JSON یا BSON
• ادغام آسان با BigData Hadoop
• زبان پرس و جو مبتنی بر اسناد تقریباً به اندازه SQL قدرتمند است

نقاط ضعف:

• سیستم هایی که وابسته به تراکنش ها
• سیستم هایی که نیاز به ساختارهای دقیق هستند یا نیاز به قطعیت دارند همانند سیستم های که هدایت و کنترل سخت افزارها را بر عهده دارند.

منبع

برای مطالعه بیشتر می توانید به منابع زیر مراجعه کنید: