هوش‌اجتماعی چیست و در چه افرادی وجود دارد؟

هیچ کس، با هوش‌اجتماعی متولد نمی‌شود. بلکه فرد، با گذشت زمان این مهارت‌ها را یاد می‌گیرد و در خود پرورش می‌دهد.
هیچ کس، با هوش‌اجتماعی متولد نمی‌شود. بلکه فرد، با گذشت زمان این مهارت‌ها را یاد می‌گیرد و در خود پرورش می‌دهد.


افراد دارای هوش‌اجتماعی، می‌توانند احساس  دیگران را حس کنند، بطور شهودی می‌دانند که در موقعیت‌های اجتماعی چه بگویند و حتی در جمع‌های بزرگتر نیز با اعتمادبه‌نفس به نظر می‌رسند.

نظریه هوش‌اجتماعی، اولین بار در سال 1920 توسط روانشناس آمریکایی "ادوارد توراندیک" ارائه شد.

"توانایی درک و مدیریت مردان و زنان، و پسران و دختران، برای خردمندانه رفتار کردن در روابط انسانی."

هیچ کس، با هوش‌اجتماعی متولد نمی‌شود. بلکه فرد، با گذشت زمان این مهارت‌ها را یاد می‌گیرد و در خود پرورش می‌دهد.

نشانه‌های هوش‌اجتماعی

افرادی که هوش‌اجتماعی دارند، صفات مشخصی را از خود نشان می‌دهند که به آنها در برقراری ارتباط با دیگران کمک می‌کند.

گوش‌دادن مؤثر: شخصی که دارای هوش‌اجتماعی است، فقط برای اینکه به شخص مقابل پاسخی بدهد، به صحبت‌های دیگران گوش نمی‌ذهد، بلکه با دقت به آنچه که شخص مقابل می‌گوید، توجه می‌کند.

افراد دیگر، در گفتگوها، احساس می‌کنند که همه‌چیز را به سرعت متوجه شده‌اند و ارتباط موثری با شخص مقابل برقرار کرده‌اند. بنابراین پس از یک گفتگوی نسبتا کوتاه و نه چندان عمیق و تاثیرگذار، مکالمه را ترک می‌کنند.

مهارت گفتگو: آیا تاکنون دیده‌اید که کسی "یک جمع را در دست بگیرد؟"

این افراد، مهارت مکالمه‌ای دارند که به آنها امکان می‌دهد تا با هر کسی گفتگو کنند. آنها در این گفتگوها با حوصله‌اند، به جا سخن می‌گویند، شوخ‌طبع و صمیمی هستند، و جزئیات افراد را به خوبی به خاطر می‌آورند که همین موضوع، مکالمه آن‌ها را معنادارتر و قابل اعتمادتر می‌کند.

مدیریت شهرت‌و‌اعتبار: افراد با هوش‌اجتماعی، تصوراتی را که افراد دیگر نسبت به آن‌ها می‌کنند را می‌دانند و مد‌ِنظر می‌گیرند.

مدیریت شهرت، یکی از پیچیده‌ترین عناصر هوش‌اجتماعی به حساب می‌آید، و نیاز به ایجاد تعادل حساب شده‌ای دارد - شخص باید بتواند هوشمندانه تاثیر خود را بر شخص دیگر ایجاد کند.

عدم استدلال: شخصی که هوش‌اجتماعی خوبی دارد،  می‌داند که برای استدلال یا اثبات یک نکته نباید احساس بدی در شخص مقابلش ایجاد کند. آنها کاملاً عقاید شخص دیگر را رد نمی‌کنند، بلکه با یک ذهن‌باز به گفته‌های طرف مقابل گوش می‌دهند حتی اگر شخصاً با آنها موافق نباشند.