بهترین سن یادگیری زبان دوم برای افراد
تحقیقات در مورد بهترین سن یادگیری زبان دوم تا حدی جامع نیستند، اما همه بر سر یک چیز توافق دارند، هر چه زودتر، بهتر.
تا دهه 90، بسیاری از خانواده ها بر این باور بودند که آموزش زبان دوم از سنین بسیار پایین باعث گیجی و تاخیر در رشد ذهنی و زبانی کودک می شود.
در واقع، حتی در سال 1999، مقاله ای منتشر شد که مدعی بود آموزش زودهنگام زبان دوم باعث «نیمه زبان آموزی» می شود بدین معنی که کودک هر دو زبان را به یک اندازه بد صحبت می کند.
بر اساس این تحقیقات، 11-13 سالگی بهترین سن یادگیری زبان دوم بود، چراکه مغز به طور کامل رشد کرده است.
امروزه این باور پایه و اساسی ندارد و در واقع خلاف شواهد علمی یافت شده است. هر چه یادگیری زبان دوم به سن بالاتری موکول شود، شانس کسب تسلط به اندازه زبان مادری به آن کمتر می شود.
تفاوت بین حرف زدن به دو زبان و دو زبانه بودن:
در واقع، بسیاری از افراد ادعا می کنند که دو زبانه هستند.
دو زبانه بودن بدین معناست که فرد هر دو زبان به خوبی و به شکل زبان مادری صحبت می کند و می تواند به راحتی زبان گفتگوی خود را در هر زمان تغییر دهد.
فرد در هیچ یک از زبان ها خطاهای دستوری ندارد و زبان به شکل طبیعی در ذهن او می آید.
لهجه خاصی نیز از صحبت های آنها مشخص نیست.
این با حرف زدن به دو زبان فرق دارد. خطاهای دستوری و عدم تلفظ صحیح برخی از کلمات و حرف از مشکلات رایج در این نوع یادگیری است. حتی مترجمانی که دو زبان حرف می زنند، اغلب به زبان مادری خود ترجمه می کنند.
دوزبانه بودن هدیه ای است که می توانید به فرزندتان بدهید، بدون آنکه او زحمت کلاس و خواندن را به خودش بدهد.
بهترین سن یادگیری زبان دوم چیست؟
تمام تحقیقات بر این توافق دارند که هرچه زودتر یادگیری آغاز شود، بهتر است.
برخی دیگر از محققان، معتقدند مهارت های یادگیری زبان دوم حدود و قبل از 6 تا 7 سالگی به اوج خود می رسد.
و دسته دیگری معتقدند پنجره یادگیری زبان دوم تا بلوغ همچنان باز است.
اما همه بر این توافق دارند که یادگیری زبان جدید پس از بلوغ دشوارتر می شود.
چرا باید از سن 3 یا 4 سالگی شروع کرد؟
اگر این سوال را چند سال قبل می پرسیدید، اکثر افراد با تعجب به شما نگاه می کردند. در نظر آنان کودکی به آن خردسالی که هنوز به زبان مادری خود مسلط نشده، نمی توانست آموزش زبان دوم را آغاز کند.
همچنین بخوانید: تشویق کودک دو زبانه به صحبت کردن
اما شواهد فعلی خلاف این را ثابت می کند.
تحقیقات انجام گرفته در دانشگاه هاروارد تایید می کنند که خلاقیت، مهارت تفکر انتقادی و انعطاف پذیری ذهن به طور چشمگیری در کودکانی که در سنین پایین زبان دوم را آموخته اند، بیشتر می شود.
سال های قبل از دبستان به خصوص سه سال اول عمر، دوره مهمی در زندگی کودک به شمار می وند.
در این دوره اساس تفکر، نگرش، یادگیری و بسیاری از امور دیگر را در کودک بنا نهاده می شود.
این بدان معنی است که در طول 3-4 سال اول عمر، دارای توانایی طبیعی برای یادگیری است.
استفاده از این توانایی خدادادی از این رو تشویق می شود که یادگیری زبان دوم در این سن به سادگی زبان اول است.
مغز انسان چیز بسیار شگفت انگیزی ست. از لحظه ای که انسان به دنیا می آید، از شش طریق یاد می گیرد:
- دیدن
- چشیدن
- بو کردن
- صدا
- لمس کردن
- و انجام دادن
بر اساس شواهد، هر چیزی که در سال های اول عمر یادبگیریم، در سال های بعد پیشرفت بهتری خواهد داشت.
50 درصد از توانایی ما برای یادگیری تا 4 سالگی شکل می گیرد و 30 درصد آن تا 8 سالگی.
از این رو 3 سالگی به عنوان بهترین سن یادگیری زبان دوم تشویق می شود.
این اعداد بدان معنی نیست که ما 80 درصد از دانش یا هوشمان را در 8 سالگی کسب می کنیم. بلکه بدان معنی است که کودک مسیر اصلی یادگیری خود را در اولین سال های عمرش بنا می گذارد.
جالب تر آنکه کودک در این سن تشخیص نمی دهد که در حال یادگیری زبان دوم است.
کودکان در سن 3 تا 4 سالگی می توانند از طریق بازی یاد بگیرند، زیرا ذهنشان پر از اطلاعات و وقایعی نیست که باید ارزیابی و ذخیره شوند.
یادگیری زبان دوم در خانواده های دوزبانه یا مهاجر:
همه چیز به شرایط خانواده بستگی دارد.
برای مثال در خانواده ای که مادر انگلیسی زبان و پدر فارسی زبان است و خانواده در انگلستان زندگی می کنند، تماس با هر دو زبان می توانند از لحظه تولد کودک شروع شود.
همچنین بخوانید: تاخیر کلامی در کودکان دو زبانه و توصیه هایی به والدین
| مطالعه مطلب “روش های پرورش کودک دو زبانه و بررسی مقایسه ای آنها” حتما بهتون پیشنهاد میشه |
از سوی دیگر، کودکی که به همراه خانواده به تازگی در سن مدرسه مهاجرت کرده است، باید یادگیری زبان جدید را بلافاثله شروع کند.
بسته به سن کودک، رسیدن به تسلط کامل و بومی به آن زبان چند سال طول می کشد.
ساده نیست و زمان می برد.
انتظار می رود که والدین انتظارات غیرواقع گرایانه از کودکی در این شرایط نداشته باشند.
آیا رمزگردانی (code switching) کودک بین زبان ها جای نگرانی دارد؟
کاملا رایج است که کودک دو زبانه کلمات دو زبان را در یک جمله به کار ببرد که از آن به رمزگردانی یاد می شود.
بسیاری از والدین با مشاهده ترکیب شدن زبان ها با یکدیگر، به تصور گیج شدن کودک و آسیب دیدن روند زبان آموزی یا تاخیر در آن، آموزش زبان دوم را متوقف می کنند.
این مسئله طبیعی است و اصلا جای نگرانی نیست.
رمزگردانی در استفاده ز زبان ها به هیچ وجه نشانه دشواری و گیجی کودک در یادگیری نیست.
در واقع، این یکی از مراحل زبان آموزی است که به خوبی مهارت های کودک را در به کارگیری زبان نشان می دهد.
این اتفاق حتی بزرگسالان نیز رخ می دهد و آنها در صحبت های خود از کلمه ای استفاده می کنند که با آن راحت تر هستند.
نتیجه گیری:
نتایح تحقیقات در رابطه با بهترین سن یادگیری زبان دوم هنوز هم جامع و همسو نیست و می تواند بسته به نوع زبان ها و سادگی یا سختی آنها تغییر کند.
هر چند تحقیقات سنین مختلفی را برای این کار توصیه می کنند، اما شما همیشه می توانید به فرزندتان در هر سنی این فرصت را بدهید که خودش را ثابت کند.
همیشه در هر سنی زمان برای یادگیری چیزی جدید وجود دارد، حتی در سنین بالا.
پس اگر فرزندتان سن کمی دارد، همین امروز برای آموزش زبان دوم اقدام کنید.
اما اگر فرزندتان دوره بلوغ را پشت سر گذاشته است، ناامید نشوید.
زبان آموزی همیشه و همه جا از طریق 4 «ت» یعنی تجربه، تکرار، تلاش و تماس با زبان حاصل می شود.
تجربه شما از یادگیری زبان دوم چیست؟ نظرات و پیشنهاداتتان را با ما در میان بگذارید.
مطلبی دیگر از این انتشارات
آموزش حروف زبان فارسی به کودک: از کی و چگونه شروع کنیم؟ + ویدیوی آموزشی
مطلبی دیگر از این انتشارات
ترانه کودکانه برای آموزش اعضای خانواده
مطلبی دیگر از این انتشارات
داستان کودکانه نوروز: جشن سال نو برای درخت