در جستجوی هنر درست پرسیدن
قهوۀ من کدام است؟ عربیکا یا ربوستا؟
قهوه‌ها وقتی رُست می‌شوند، همه‌شان تقریباً شکل هم‌اند. اما آیا می‌دانستید دانه‌های قهوه در واقع گونه‌های بسیار متنوعی دارند؟ گرچه وقتی صحبت از فنجانِ روزانۀ شماست تنها دو تای آنهاست که مهم‌اند: عربیکا و ربوستا. اینها دو نوع اصلی از قهوه‌ای هستند که برای نوشیدن کِشت می‌شوند.
عربیکا و ربوستا با هم فرقی هم دارند؟ بله! فرق دارند، خیلی هم فرق دارند! و فهمیدن تفاوتِ این دو گونه به شما کمک می‌کند قهوه‌ای را انتخاب کنید که برای شما دُرُست است.
عربیکا و ربوستا در طعم، شرایط رشد و قیمت فرق دارند. دانه‌های عربیکا کافئین کمتری نسبت به ربوستا دارند ولی درعوض عطر و طعم پیچیدهتری هم دارند. منظورمان از پیچیده این است که شما میتوانید در یک فنجان قهوه که با دانه عربیکا درست شده ترشی و تلخی و شیرینی را همزمان پیدا کنید و تازه قسمت هیجان‌انگیزش اینجاست که وقتی طعم ترشی را با کنار زبانتان دریافتید میتوانید حدس بزنید این ترشی را قبلاً کجا حس کرده‌اید مثلاً همان ترشی است که توی لیموترش هست یا ترشی‌اش شبیه وقتی است که یک دانه آلبالو می‌خورید یا مثل ترش و شیرینی توت‌فرنگی است!
ربوستا ولی تلخی قوی‌تری نسبت به عربیکا دارد. مثل وقتی یک تکه شکلات تلخ می‌خورید یا یک بطری آبجوی بدون الکل! گرچه ربوستاهای باکیفیتی در بازار جهانی وجود دارد که تلخی مطبوع و کافئین مطلوبی دارند ولی در کل عربیکا، دانه‌ی باارزش‌تری قلمداد می‌شود. چرا که کِشتِ ربوستا راحت‌تر است و در ارتفاع کمتری نسبت به عربیکا رشد می‌کند، و در مقابل آفات و شرایط جوی کمتر آسیب‌پذیر است. خیلی زودتر از عربیکا میوه می‌دهد که سال‌ها باید پای آن نشست تا به سن بلوغ برسد، همچنین هر درخت ربوستا در مقایسه با درخت عربیکا محصول بیشتری می‌دهد.
این است که درنهایت عربیکا گران‌تر از کار درمی‌آید. اکثر قهوه‌های سوپرمارکتی، قهوه‌های فوری و قهوه‌های آسیاب‌شدۀ ارزان، ربوستا هستند. البته توی سوپرمارکت‌ها عربیکا هم یافت می‌شود، اما صرف اینکه لیبل عربیکا روی آن خورده معنی‌اش این نیست که کیفیت بالایی دارد.
در نهایت، این شمایید که انتخاب می‌کنید با عربیکا قهوه‌تان را درست کنید یا ربوستا یا مخلوطی از هردو که هم عطر مطبوعی داشته باشید هم طعم پیچیده‌ای هم کافئین مطلوبی!
اگر ازآن دسته قهوه‌خورهایی هستید که قهوه‌تان را جرعه‌جرعه می‌نوشید، مزمزه‌اش می‌کنید و انگاری که دارید با فنجانتان گفتگو می‌کنید، می‌گذارید طعم‌های ترشی و تلخی هم راه خودشان را در بحث باز کنند، در این صورت «تک‌عربیکا» انتخابِ درستی است، چرا که یک قهوۀ عربیکای باکیفیت از مزارع آمریکای لاتین است که هم اسپرسو و هم دم‌‌شده‌اش امکانِ آزمودنِ طعم‌های مختلفی را برایتان فراهم می‌آورد.
شاید دلتان بخواهد فنجان قهوه‌تان با عطر و طعمی دل‌پذیر در سکوت همراهی‌تان کند تا به تماشای منظره‌ای بنشینید یا در یک قطعۀ موسیقی غرق شوید، در چنین حالی «دوعربیکا» یار موافق است؛ این قهوه ترکیبی است هارمونیک از عربیکای آمریکای لاتین و عربیکای شرقی که طعمی ملایم و درعین‌حال عمیق دارد.
اصلاً شاید طعمِ گُل‌گون، میوه‌ای و ترشِ شیرینِ عربیکاها چندان به مذاق‌ِ شما خوش نیاید، و ترکیب آن با زمختی و قوت و تیرگیِ ربوستا برایتان مطلوب‌تر باشد، دراین‌صورت «ترکیبِ درست» درست‌ترین انتخاب است؛ چون میتوانید تمامِ نُت‌های شیرین عربیکا را همراه با تلخیِ ربوستا یک‌جا داشته باشید و اسپرسو، آمریکانو یا لته‌ای بنوشید که هم از لحاظ طعمی متعادل است هم از لحاظ میزانِ کافئین.
گذشته از اینها، ممکن است روحیۀ شما بیش از هر چیز با قهوه ترک و آدابِ خاصِ آن سازگار باشد. ترکِ درست ترکیبی است از عربیکا و ربوستایی که هر دو ساده و شرقی‌اند و درعین‌حال خوش‌‌عطروطعم.
اگر اهلِ قهوه هستید، میتوانید از وب‌سایتِ قهوۀ درست بازدید کنید:
مطلبی دیگر از این انتشارات
آیا آدمها واقعاً طعمِ قهوه را دوست دارند یا صرفاً آن را تحمل میکنند؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
چگونه بالا سرِ سطلِ زباله در فکر فرو برویم؟
بر اساس علایق شما
من نمی نویسم ، مینوازم