استانبول قدیمی ترین پاتوق گردشگران ایرانی
همیشه این سوال برای بسیاری از ما پیش می آید که چرا استانبول بیش از شهرهای دیگر در خاورمیانه برای ایرانیان جذاب بوده است و این که چرا استانبول پاتوق گردشگران ایرانی بوده است؟ نه طی چند دهه گذشته که از دورانی بسیار دورتر، ایرانیان مسیر راه ابریشم را یک راست می گرفتند و به استانبول می رسیدند و بسیاری از آن ها هم دل شان جایی گیر می کرد و همان جا ماندگار می شدند. این دل دادن ها و دل بردن ها در میان استانبول و ایران خاستگاه قدیمی دارد که حتی در زمان جنگ عثمانی با ایران هم به طوری کاملا زیرپوستی در جریان بوده است.
دل شهرها به هم راه دارند
یکی از نمونه هایی که در میان تمام اشتراکات استانبول با شهرهای ایران به ویژه تهران می شود نام برد، شباهت شب های پرنور این شهر با تهران است. این جمله را زبان گردشگران و مسافران ایرانی که با تور استانبول همراه شده اند می شنوید؛ «برای قدم زدن در استانبول باید شب از هتل بیرون بزنیم. شب این شهر مانند تهران است و اگر دل تنگ شویم، با قدم زدن در کوچه پس کوچه های این شهر کمی آرام می شویم.» خوب! نمی شود از این واقعیت هم گذشت که ترک های ترکیه هم مانند ایرانیان، آدم های خونگرم و خوش مشربی هستند و ایرانیان هم به روی گشاده میهمان می شوند و رنگ و لعاب سفره میزبان! ناخودآگاه است که با آدم چه کارها که نمی کند! از کنار گنبدهای هزار رنگ و پر چین و شکن استانبول می گذری و مدام فکر می کنی که یا داری در اصفهان قدم می زنی و یا جای دیگر از ایران که بناهای دوران معماری اسلامی را به رخ می کشند. خیر! این جا استانبول است و این گنبدها هم از ایاصوفیه گرفته تا بازار بزرگ این شهر هستند. ولی یک نکته را در زمان دیدار با بناهای استانبول نباید فراموش کرد؛ نکته این است که از معماران پنجه طلای ایرانی در ساخت بناهای استانبول نمی توان غافل شد. اگر بخواهید کمی در تور استانبول تان بیش تر از مواردی که می بینید آگاه شوید، در نهایت در کند و کاش های تان به نام یک ایرانی بر خواهید خورد که در زمان خودش تاثیر به سزایی در استانبول داشته است. لهجه بسیاری از بناهای بنا شده در استانبول رایحه ای ایرانی دارد و همین باعث حس نزدیکی به استانبول را در ایرانیان زنده می کند.
جستجو غذا در کوچه پس کوچه های استانبول
چرب و چیل و شیرین و نمک سور شده و طبخ عالی! همه این نشانه ها در پخت غذا متعلق به ایران و ترکیه است. استانبول پر از دستفروش های محلی است که با چرخ دستی های خود و پیکنیکی کوچکی که دارند هوای استانبول را پر از عطر نان برشته و باقلواهای خوشمزه ای می کنند که بیش از هر گردشگر خارجی دیگری، دل از ایرانیان می برند. گوشت چرخ کرده تفت داده شده با پیاز و سیر و ادویه های تند و رنگارنگی که در تور استانبول می بینید همانی است که برای دلی از عزا درآوردن دنبالش می گشتید. صدای دستفروش های استانبول هم صدایی شبیه به دستفروش های ایران است. متوجه نمی شوید به ترکی چه می گویند اما از آب و تاب کلماتی که می گویند و دلبخند پذیرای شان معلوم است که لقمه خوشمزه ای در بقچه های پارچه چلوار چرخ دستی های شان دارند و این ایرانیان هستند که بدون لحظه ای درنگ به طرف آن ها سرازیر می شوند. عادت نداریم زیاد از خانه و کاشانه فاصله بگیریم و به همین دلیل استانبول را مانند یکی از شهرهای کشورمان نزدیک می بینیم و به آن سفر می کنیم و حال و هوایی عوض می کنیم. این است که استانبول پاتوق گردشگران ایرانی از دیرباز بوده است.
مطلبی دیگر از این انتشارات
نگاهی به آینده صنعت گردشگری پس از کرونا
مطلبی دیگر از این انتشارات
تجربه اولین پروازم با عکس سام درخشانی
مطلبی دیگر از این انتشارات
زمین هنوز هم زیباست!