تا جای ممکن تکنولوژیک باش، اما نه بیشتر!

من از بچگیم عاشق تکنولوژی بودم. هر فیلمی که توش ماشین پرنده و ربات جنگنده و کامپیوتر یه دنده داشت رو دوست داشتم. همیشه می‌خواستم یه چیزی اختراع کنم، یه چیزی کشف کنم، مفاهیم رو از پایه عوض کنم. برای من خیلی مهم بود که اگر دارم با اسباب‌بازیام بازی می‌کنم، اونا یه قابلیتایی داشته باشن که بقیه اسباب‌بازیا تو حالت معمول ندارن...

الآنم همینطوره. من ترجیح میدم سوناتای هیبرید سوار شم تا پرادوی دو در! چون اولی یه تکنولوژی نویی داره و از یه جایی انرژی بدست میاره که برای بقیه ماشینا نمیتونن بدست بیارن. قابل حدسه که کاراکتر ایلان ماسک هم واسه من خیلی الهام‌بخش‌تر از کسی مثل وارن بافت یا حتی مارک زاکربرگه؛ چون ایلان مرزهای تکنولوژی رو جابجا کرده و میکنه. همیشه هم به مسائل های‌تک مثل مهندسی ژنتیک و رباتیک و... علاقه مند بودم و هنوزم هستم.

از چند ماه پیش که مشغول ورنو (VARknow) شدم، فهمیدم که تکنولوژیک بودن یه محصول لزوما به معنی مفید بودنش نیست. فهمیدم که عموم مردم بر خلاف من حاضر نیستن که برای تجربه یه تکنولوژی جدید یه محصول رو بخرن. فهمیدم که یه مرز باریکی هست که هر چی بهش نزدیک بشیم محصول بهتری ساختیم اما همین که ردش کنیم دیگه هیچ کس حاضر نیست بابت تجربه اون محصول هزینه کنه.

اساسا هویت ورنو واقعیت مجازی و واقعیت افزودست. دو تا تکنولوژی که هر چند های‌تک نیستن ولی جزء مفاهیم و تجربه‌های نو به حساب میان. بیاید واقعیت مجازی رو به عنوان یه تکنولوژی پیشرو بدونیم. (حداقل تو ایران) این تکنولوژی میتونه کارای متفاوت و خفنی انجام بده. انواع شبیه‌سازیا از دستش برمیاد. کلی کار خفن میشه باهاش انجام داد. پشتش کلی محاسبات پیچیده و الگوریتمای جدید هست. اما بازار فقط براش یه چیز مهمه: چی کار داری باهاش می‌کنی؟ چه چیزی قراره به من اضافه کنی؟

تجربه به من نشون داد که اصلا برای مخاطب عمومی اهمیتی نداره که این چیزی که داره می‌بینه چه طوری تولید شده و از کجا میاد جلوی چشماش. اتفاقا اگر یکمی پیچیده‌تر محصولو بهشون معرفی می‌کردیم و یکم درباره خود تکنولوژی باهاشون صحبت می‌کردیم، گیج می‌شدن و میگفتن اوووه کوو تا این چیزا بگیره! [بگیره یعنی متداول بشه]

چیزی که بهش رسیدم اینه که جایی که یه مسئله راه حل ساده‌ای داره امکان نداره برای حلش بشه از تکنولوژی استفاده کرد مگر اینکه تکنولوژی یه راه حل ساده‌تر و در عین حال کارآمدتر ارائه بده. پس تا اونجایی که تکنولوژی داره راه حل بهتری ارائه میده ازش استفاده می‌شه و بعد از اون دیگه امکان نداره ازش استفاده بشه.

من امروز بعد از شش ماه از شروع ورنو، یاد گرفتم که خودمو درگیر تکنولوژی پشت راه حل نکنم و تمرکزمو روی خود راه حل بذارم و تا جای ممکن راه حل ساده‌تری ارائه بدم. از تکنولوژی روی مرزی استفاده کنم که لازمه، نه یه قدم اینورتر و نه یه قدم اونورتر.