همینجا بگم که روزبه شریف نسب درسته و نه شریف نصب یا شریفی نسب یا هرچیز غلط دیگه..
چند خط در مورد رشته دانشگاهی مهندسی کامپیوتر
یکی از دوستان کنکوریم در مورد رشتهام پرسید، براش چند خطی تایپ کردم، بعد که نگاه کردم دیدم چقدر زیاد شده و خوبه مطلب وبلاگش کنم. احتمال داره اپدیتش کنم، چیزی که میخونید مربوط به یه دانشجوی ترم ۴ دانشگاه بهشتی هست.
کارمون عموما بر خلاف چیزی که از بیرون فکر میکنن، فهمیدن اینه که سیستمها چطوری کار میکنن. اینکه چطوری استفاده کننده از هرچیز کامپیوتری نباشیم، بلکه اول بفهمیم چطوری کار میکنه و در مرحله بعدی با وقت و امکانات مناسب بتونیم بسازیمش.
اگر فقط دنبال دولوپر شدن هستی توصیه نمیشه، مهندس کامپیوتر اگرچه میتونه برنامهنویس/دولوپر بشه ولی کلی چیز از عمق کامپیوتر میدونه که واقعا برای یه دولوپر موفق لازم نیست. پیشنهاد میشه این افراد در حد ۱۰−۱۵ واحد که واقعا مفیده مثلا برنامهنویسی پیشرفته و ساختمان داده و طراحی الگوریتم رو بگذرونن
توی مهندسی کامپیوتر خیلی از درسا سختافزاری هستند، از معماری کامپیوتر و مدارمنطقی بگیر تا .. و با توجه به اینکه سختافزار تو ایران نه بازار داره نه منابع، خب این چیزایی که یاد میگیری کمتر به دردت میخوره.
در مقابل علوم کامپیوتر، رویکرد ریاضیتر داره و درسای سختافزاریش کمتره. خیلیامون تنها دلیلی که اومدیم مهندسی کامپیوتر اینه که اسم مهندس بگیریم.. بماند.
اینم بگم که چیزی که ما میخونیم اسمش computer science هست و چیزی که علوم کامپیوتریا میخونن اسمش theoretical computer science هست (تا جایی که میدونم) همینقدر گیج کننده.
در مورد مهندس شدن گفتم، اینم بگم که (به عقیده استاد ریاضی مهندسیمون) مهندس به کسی گفته میشه که ریاضی مهندسی رو پاس کرده باشه :)) ریاضی مهندسی توی چارت خیلی از دانشگاهها نیست مثلا شریف و امیرکبیر این درس رو ندارن یا براشون اختیاریه، بهشتی و تهران ولی توی چارت به صورت اجباری دارن. درسای دیگهی چارت هم اندکی فرق داره مثلا سیگنال سیستم اختیاریه بعضی جاها یا بعضی درسای سختافزاری به همین ترتیب.
از یه نگاه دیگه هم بگم، هرچیزی که تو دانشگاه یاد میگیری توی دنیا هم وجود داره، حالا شاید یکم قدیمی ترش (اینم اکثر درسا مصداق نداره) رو یاد بگیری ولی مباحث و مفاهیم کاملا جهانیاند. یه خوبی این داستان هم اینه که هرچیزی دلت بخواد رو میتونی نری سر کلاس و انلاین ببینی، هرچیزی به جز معارف :)
دیگه اینکه یه مقدار چگالی آدمای کامپیوتری توش بیشتره و احتمال اینکه ادمی رو ببینی که کامپیوتر سرش میشه بیشتر از جاهای دیگهس. البته که امروزه هرکی قبول میشه میاد و خیلیا بر اساس سلیقه کامپیوتر رو نمی زنن ولی بازم کامپیوتریهایی که کامپیوتر میخونن زیادن
در کل رشته آسونی نیست، اینطوری هم نیست که تا فارغالتحصیل شدی شغل خوبی داشته باشی، هرچند راحت میشه کار کم درآمد پیدا کرد. اگر به کامپیوتر علاقه دارید و دوست دارید بدونید چه خبره مهندسی کامپیوتر و علوم کامپیوتر توصیه می شه. اگر علاقه ندارید سراغش هم نیایید لطفا.
اینکه قبلش باید برنامهنویسی بلد باشید رو نمیدونم رد کند یا تایید. قطعا بلد بودنش ترم یک آسون تری رو براتون رقم میزنه ولی بلد نبودنش جلوی پیشرفت رو نمیگره فقط سختترش میکنه.
برای چه کسی مناسبه؟ ادمی هستی که به همه چیز منطقی نگاه کنی؟ میتونی ساعتها با صفر و یک سر و کله بزنی؟ میتونی ساعتها بشینی بشینی پشت کامپیوتر و از حل مسئلهای که بقیه حتی نمیبیننش خوشحال بشی؟ از اون مهمتر خودت مطالب رو پیگیری میکنی که فقط متکی به دانشگاه نباشی؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
تغییر رشته بدم برنامه نویس بشم؟!
مطلبی دیگر از این انتشارات
هفت عادت برنامه نویسان مؤثر
مطلبی دیگر از این انتشارات
چرا باید کتاب های رشته های مختلف را خواند و مطالعه را به یک رشته محدود نکرد؟