چکیده مقاله :

امروزه با پیشرفت روزافزون علم و فناوری با ظهور تکنولوژی های جدید و همچنین بسیار کارآمد روبرو هستیم. یکی از این فناوری ها اینترنت چیزها یا IOT می باشد .

ازجمله کاربردهای آن به کارگیری درحوزه های مختلف از جمله حوزه انرژی می باشد . در این مقاله ابتدا به تعریف اینترنت اشیاء وسپس کاربردهای مختلف آن در حوزه های مختلف انرژی می پردازیم .

تاریخچه اینترنت اشیاء :

اصطلاح " اینترنت اشیاء " اولین بار توسط کوین اشتون در سال 1999 بکار برده شد و برای نخستین بار توسط انتشارات مؤسسه MIT به دنیا معرفی گردید و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی ، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‏ ها را سازماندهی و مدیریت کنند.

مفهوم اینترنت اشیاء بوسیله یکی از افراد کمیته توسعه RFID در سال 2000 رقم خورد . او به امکان کشف اطلاعات در مورد یک شیء برچسب خورده بوسیله جست و جو در یک آدرس اینترنت خاص و یا محتوای یک بانک اطلاعاتی اشاره نمود . از آن زمان واژه اینترنت اشیاء به مفهوم اشیاء روزمره‌ای که قابل تشخیص، مکان‌ یابی ، آدرس دهی و کنترل از طریق اینترنت باشند (چه از طریق RFID، شبکه بی‌سیم، شبکه WAN و یا سایر ابزارها) گره خورد . اشیاء روزمره تنها شامل وسایل الکتریکی نیست بلکه اشیایی که به هیچ وجه به آن‌ها به دید یک وسیله الکتریکی نمی‌ نگریم را هم شامل می شود. مانند غذا، پوشاک، مواد، قطعات و ...

تعریف اینترنت اشیا :

تعاریف زیادی از اینترنت اشیاء توسط انجمن‌های مختلف تحقیقاتی بر اساس نوع نگرش آن‌ها به نقاط قوت این ایده بیان‌ شده است. دلیل چند وجهی بودن این مفهوم به نام‌ گذاری این ایده یعنی «اینترنت اشیاء» برمی‌گردد. این نام از دو کلمه تشکیل‌ شده است، کلمه اول به دیدگاه شبکه گرایی این مفهوم تأکید دارد درحالی ‌که کلمه دوم به حرکت به سمت اشیاء عمومی که در یک بسته مشترک قرارگرفته‌ اند تأکید می‌کند . اینکه به اینترنت اشیاء با دید اینترنت گرا و یا موجودیت گرا نگاه کنیم باعث به وجود آمدن تغییر در ذینفعان، قراردادهای تجاری، تحقیق‌ها و استانداردهای موجود خواهد شد. درواقع اینترنت اشیاء به معنی یک شبکه جهانی از اشیاء مرتبط که هر یک دارای آدرس مختص به خود بوده، می­ باشد که بر اساس قراردادهای استاندارد شده‌ای با یکدیگر در ارتباط هستند. آدرس‌ دهی منحصر به فرد، نمایش و ذخیره‌ سازی اطلاعات تبادل شده در اشیاء، موضوعات چالش ‌برانگیزی است که سومین دیدگاه از «اینترنت اشیاء» یعنی معناگرایی را در برمی‌گیرد.

در شکل مفهوم اصلی، فناوری‌ها و استانداردهای مهم با توجه به هرکدام از دیدگاه‏های بیان ‌شده برای اینترنت اشیاء نمایش داده ‌شده است در این شکل به‌ طور واضح مشخص است که نقطه اشتراک و نتیجه سه دیدگاه بیان‌ شده، اینترنت اشیاء را شکل می دهند.

دیدگاه شئ‌ گرا :

استفاده از علائم فرکانس­های رادیوئی اولین و ساده ‌ترین روش برای تحقق بخشیدن به این دیدگاه می ‌باشند. انجمن Auto-ID که از پیشگامان توسعه اینترنت اشیاء در دنیا است، اصطلاح اینترنت اشیاء را شبکه گسترده‌ای از علائم فرکانس­ های رادیوئی و فناوری سنسور­ها می‌ داند. هدف از تأسیس این نوع نهادها رسیدن به یک معماری مشترک در اینترنت اشیاء بر مبنای کد الکترونیکی منحصر به ‌فرد اشیاء بوده است. کد الکترونیکی یک شیء درواقع به ‌منظور پشتیبانی از گسترش استفاده از علائم فرکانس­ های رادیوئی در شبکه‏ های تجاری مدرن و ایجاد استانداردی در این شبکه‏ ها به وجود آمد. این استانداردها جهت بهبود قابلیت دیدن اشیاء از قبیل دنبال کردن، آگاهی از حالت و مکان شئ موردنظر طراحی شده‌اند. فناوری علائم فرکانس­های رادیوئی هنوز به دلیل هزینه کم و پشتیبانی قوی از آن به‌عنوان یک فناوری پیشرو در این دیدگاه، برای اینترنت اشیاء مورد استفاده می­باشد. بااین‌ وجود فناوری‌ هایی مانند NFC و شبکه‏ های حسگر و محرک‌های بی‌سیم که با علائم فرکانس­ های رادیوئی سازگار هستند نیز کاربرد دارند. همچنین پروژه‏ های بزرگی برای ایجاد و توسعه چارچوبی مناسب در شبکه‏ های حسگر بی‌سیم بنام « شناسایی ساخت حسگرهای بی‌سیم » در حال اجرا می‌ باشد. بسیاری از انجمن ‌هایی که در رابطه با نظریه اینترنت اشیاء کار می‌کنند بر این باورند که مفهوم اینترنت اشیاء بیشتر بر روی موجودیت‌ ها تأکید دارد و این اشیاء هستند که نقش اصلی را بازی می‌کنند و باید هوشمندی لازم را داشته باشند . این تعریف باعث به وجود آمدن تئوری پیاده‌ سازی قطعات هوشمند در دنیای واقعی شده است این قطعات باید علاوه بر اینکه مجهز به حسگرهای بی‌ سیم متداول باشند ، قابلیت ارتباط نیز داشته باشند همچنین باید دارای توانایی‌ هایی نظیر بروز رفتارهای خودکار و مستقل، استفاده از یادگیری‌های گذشته، همکاری کردن در ارتباط‌ ها و پیچیدگی‌ های آن بوده که این تنها بخشی از توانایی‌ های موردنیاز است.

دیدگاه اینترنت گرا :

در سال 2008 ، تعداد 25 عدد از شرکت‏ های بزرگ دنیا بر روی پروتکلی به نام «IP برای اشیاء هوشمند» جهت ارتباط آن‌ها در شبکه توافق کردند . بر اساس این پروتکل حجم زیادی از وسایل که بر روی آن‌ ها سیستم‏ های جا سازی‌ شده در حال اجرا می‌ باشند قادر به ارتباط با یکدیگر هستند . این پروتکل استفاده از IP برای توسعه «اینترنت اشیاء» را تضمین می‌کند. برای رسیدن به IPSO انجمن IEEE استاندارد IEEE 802.15.4 را در معماری IP گنجانده است.

دیدگاه معنا گرا :

تعداد اجزا موجود در اینترنت در آینده به ‌شدت در حال افزایش است بنابراین موضوعاتی مانند چگونگی نمایش ، ذخیره ، ارتباط ، جستجو و سازمان ‌دهی اطلاعات به وجود می‌آید که در اینترنت اشیاء باعث چالش‏ های زیادی می‏شود . در این حالت فناوری‌ های معنایی می‌توانند نقش کلیدی در این رابطه بازی کنند . درواقع می ‌توان راه‌ حل‌ های مناسبی برای توصیف موجودیت ‌ها ، استدلال رویداد های تولید شده در اینترنت اشیاء ، محیط‏ های اجرای معنایی و معماری که با نیازمندی‌ های اینترنتی از اشیاء سازگار شده است و همچنین ذخیره‌سازی مقیاس‌ پذیر و ساختار ارتباطی را مورد استفاده قرارداد.

ازنقطه‌ نظر مفهومی ، فناوری اینترنت اشیاء بر اساس سه اصل حیاتی که به هوشمند سازی اشیاء مربوط می‏شود ، بنا شده است :

الف : قابلیت شناسایی خودکار اشیاء هوشمند

ب : قابلیت ارتباط اشیاء هوشمند با محیط اطرافشان

ج : قابلیت برقراری تعامل میان خود اشیاء در شبکه اصلی تشکیل ‌دهنده آن‌ها و نیز ارسال اطلاعات موردنیاز به استفاده‌ کنندگان (شرکت‏ها ، کاربران نهایی ، سازمان‌های خدماتی ، دولت و... ).

برای توانمند سازی چنین رویکردی ، چالش اصلی پیش روی ما ، توسعه بسترهای اینترنتی ، نرم‌ افزارهای تحت وب، معماری ‌های سرویس ‌گرا و فناوری ‌های هوشمند ساز می‌باشد. در این فناوری هوشمند سازی اشیاء نقش کلیدی داشته و ترکیب آن‌ها با انواع تکنولوژی‌ها نظیر RFID، حسگرها و مایکروچیپست‌ ها نیازمند تعریف قواعد و استانداردهای خاصی است.

تمرکز اصلی در IOT بر داده ‏ها و اطلاعات است تا اینکه بر ارتباطات نقطه ‌به ‌نقطه باشد . این واقعیت می‌تواند در جهت اصول و معماری شبکه‏ های محتوا محورکه اخیراً پیشنهاد شده ، تطبیق داده شود .

انواع ارتباطات اینترنت اشیا :

عموما دو حالت مختلف برای ارتباطات اشیاء تعریف می‌کنند :

الف : شیء به انسان

ب : شیء به شیء.

ارتباطات شیء به انسان و انسان به شیء به ‌وسیله تکنولوژی‌ها و برنامه‏ های کاربردی به وجود آمده‌اند که انسان به ‌وسیله آن‌ها با اشیاء ارتباط برقرار می ‌کنند و بالعکس . این ارتباط کنترل از راه دور اشیاء توسط انسان و ارسال گزارشات اشیاء به انسان شامل موقعیت ، وضعیت و اطلاعات سنسوراست.

ارتباطات شیء به شیء ، شامل تعدادی تکنولوژی و نرم افزار می‏ شود که اشیاء روزمره بدون دخالت و واسطه انسان با دیگر اشیاء ارتباط برقرار می‌کنند . این اشیاء می ‌توانند اشیاء دیگر و وضعیت موجود را پایش کرده و اعمالی به‌ منظور اصلاح وضعیت انجام دهند و در صورت نیاز پیام‌ هایی به انسان صادر نمایند.

امروزه بسیاری از اشیاء روزمره میکروکنترلرهایی را در خود جای داده‌اند و رابط‌ های ارتباط بی‌ سیم به شکل فزاینده‌ای به آن‌ها الحاق می‌گردند . به این میکروکنترلرها حافظه ، نرم‌افزار ، راه‌اندازها و مدارات واسط سنسورها افزوده شده‌اند و با اضافه کردن یک رابط شبکه افراد و اشیاء می‌توانند از طریق اینترنت اشیاء مانیتور و کنترل نمایند . نرم‌افزارهایی که در سرورها و یا اشیاء مستقر شده‌اند، می‌توانند با دخالت و یا بدون دخالت انسان مراحل کاری را انجام دهند.

ترکیب میکروکنترلرها ، حافظه، نرم‌افزار ، راه‌اندازها و مدارات واسط و همچنین سنسورها این امکان را برای شبکه‌اینترنت به وجود می آورد که از شبکه رایانه‏ ها به شبکه اشیاء متصل شود . اینترنت اشیاء شامل اشیاء روزمره‌ای است که حداقل دارای یک شناسه الکترونیکی باشند. به‌حساب آوردن همه اشیاء در این شبکه می‌تواند یک چالش بزرگ باشد . چون تخمین زده ‌شده است که هر فرد توسط 1000 تا 5000 شیء احاطه‌ شده است . اگر همه اشیاء شناسه داشته باشند، اینترنت اشیاء فراگیر ممکن است 50000 تا 100000 بیلیون عضو داشته باشد. روش‌ های مختلف شماره ‌گذاری برای مقابله با این مشکل وجود دارد . پروتکل قدیمی و پراستفاده اینترنت نسخه 4(ipv4) با 32 بیت تنها امکان آدرس‌دهی 4 بیلیون آدرس را دارد لذا قابل استفاده برای این منظور نیست . پروتکل جدید اینترنت نسخه 6 با 128 بیت امکان آدرس‌دهی 1036* 4/ 3 شناسه را فراهم می ‌کند.

چشم انداز اینترنت اشیاء :

درحالی ‌که چشم ‌انداز IOT ، بیانگر پیشرفت ‌های قابل‌ توجهی در برخی از زمینه‏ های حوزه فناوری اطلاعات است ، تحقق آن مستلزم یک فرآیند تدریجی است که از فناوری‌های موجود و برنامه‏ های کاربردی فعلی آغاز می‏شود . به‌ طور ویژه IOT ، از تکنولوژی ‌های شناسایی کننده مانند RFID (شناسایی امواج رادیویی) که در گذشته به ‌طور گسترده و در موارد زیادی بکار گرفته ‌شده است ، شروع می ‌کند و به ‌طور همزمان ، در مسیر توسعه خود از امکانات فناوری شبکه حسگر بی‌سیم (به‌عنوان ابزاری برای جمع‌آوری داده‏ ها) و معماری خدمات گرا (به‌عنوان نرم‌افزاری برای گسترش خدمات وب محور) بهره می ‌گیرد.

اینترنت اشیاء یک تکنولوژی منحصر به فرد نیست بلکه مجموعه‌ ای از تکنولوژی‌ های توانمند ساز و ایده پردازی است . یکی از جنبه‏ های توانمند سازی، کوچک کردن قطعات الکترونیک و کاهش بهای آن‌ها است . تکنولوژی‌های انتقال اطلاعات بی‌سیم ، ارتباط آسان را برای اشیاء فراهم می ‌کند. از سوی دیگر پیشرفت تکنولوژی سنسورها باعث تولید سنسورهای کوچکتر ، ارزانتر و دقیق تر می‏ شود که انرژی کمتری مصرف می‌ کنند و تکنولوژی ‌های مکان یابی (GPS) و اطلاع از موقعیت مطلق و یا نسبی قطعات را فراهم می ­سازد . همه موارد ذکر شده بیانگر توانایی بالقوه گسترش اینترنت اشیاء است.

زمانی که امکان گسترش اینترنت اشیاء فراهم بیاید ، مهم ترین فاکتور پیاده سازی یک استاندارد یکپارچه است . همچنین باید نحوه استفاده ، فرمت داده ‏ها و پروتکل‌ها از یک سری قوانین پیروی کنند تا قابلیت همکاری بین اشیاء مختلف بوجود آید . همان گونه که از نام اینترنت اشیاء برمی ‌آید ، این شبکه شبیه شبکه ای که در آن بسته‏ های IP مسیر خود را به طور خودکار پیدا می ‌کنند ، سازماندهی شده است .

کاربرد اینترنت اشیاء در مدیریت انرژی :

در اینترنت اشیاء IOT، هر شئ از طریق بستر اینترنت و به وسیله یک آدرس پروتکل اینترنتی (IP) قابل شناسایی ، دسترسی و حتی کنترل از راه دور خواهد شد . در مورد کاربرد اینترنت اشیاء در مدیریت انرژی باید گفت که یکپارچه‌ سازی سیستم‌های حسگر و محرک متصل به اینترنت است و برای بهینه ‌سازی مصرف انرژی استفاده می‌شود . اینترنت اشیاء قطاری است که دارد با سرعت نزدیک می شود. انقلاب صنعتی بعدی اتصال همه چیز، همه زمان در همه مکان است . بسیاری از کشورها در حال آماده کردن خود برای سوار شدن بر این قطار فن‌آورانه هستند.

اینترنت اشیا فناوری هوشمندی است که هر شی را در هر جایی و در هر زمانی متصل می کند. با توجه به چنین قابلیتی برای اینترنت اشیا، بحث مصرف انرژی از منابع مطرح می شود. در حقیقت اتصال این اشیا در مکان ها و زمان های مختلف مستلزم استفاده از منابع انرژی است. بنابراین بازده انرژی منابع IOT بعنوان یک موضوع تحقیقاتی مهم ظهور کرده است . حال برای درک بهتر این کاربردها به بررسی کاربردهای اینترنت اشیاء در بخشهای انرژی و محیط زیست آفریقا می پردازیم .

کاربردهای اینترنت اشیاء در بخشهای انرژی و محیط زیست آفریقا :

تجربیات برخی کشورهای آفریقایی در حوزه اینترنت اشیاء درخور توجه است اینترنت اشیاء فرصت های مغتنمی متناسب با نیازهای آفریقا در بخشهای مختلف مانند : انرژی ، مدیریت زنجیره تامین ، بهداشت و درمان ، نظارت بر محیط زیست و مانند آنها ایجاد کرده و البته قاره سیاه از این فرصت‌ها به خوبی در حال استفاده است . شرکت‌ های بهره‌ بردار در منطقه جنوب صحرای ‌آفریقا تا سال 2026 در حدود 8 میلیارد دلار در زمینه توسعه کنتورهای هوشمند برق سرمایه گذاری خواهند کرد .

در کشور تانزانیا یک شرکت تدارکات در حال حاضر برای کمک به اطمینان از توزیع محصولات نفتی به مشتریان در شرق ومرکز آفریقا از یک سیستم مبتنی RFID استفاده می کند .

دولت تونس ، تعهدات محکمی را برای نهادینه کردن یک برنامه ملی تحقیقات-توسعه - نوآوری برای پاسخ گویی به نیازهای در حال تحول بازار فناوری اطلاعات وارتباطات (ICT)نشان داد . این برنامه زمینه ای از نظر فناوری ها و زیر ساخت بر سه اولویت "شبکه های آینده، اینترنت اشیا و محتوای اینترنت" تأکید دارد و در میان چهار حوزه کاربردی مطرح شده ایجاد و توسعه " شهر هوشمند " را با کمک فناوری اینترنت اشیا مورد توجه ویژه قرار داده است. شرکت برق و گاز تونس (STEG) ، تفاهم‌ نامه ‌ای را با شرکت HUAWEI در جهت توسعه کنتورهای هوشمند در این کشور منعقد کرده است. بر اساس این طرح جدید ، فناوری و نرم‌افزار مدیریت دیتای کنتورها توسعه خواهد یافت که امکان اتصال میان کنتورهای هوشمند و شرکت‌ های بهره‌ بردار را فراهم می ‌آورد . پیاد ه‌سازی زیرساخت سیستم‌ های اندازه‌ گیری اولین مرحله از توسعه کنتورهای برق هوشمند در تونس خواهد بود. این اقدامات سبب خواهد شد تا شرکت برق و گاز این کشور ، پروسه درآمد زایی خود را از طریق صدور قبض‌ های دقیق ‌تر بهینه‌ تر سازد و همچنین ، میزان دزدی برق را که در کنتورهای قدیمی وجود دارد کاهش دهد . از سوی دیگر، مشتریان این شرکت می‌توانند با دسترسی به دیتای بهنگام ، مصرف انرژی خود را بهینه‌ تر سازند.

دولت آفریقای جنوبی به سرعت اهمیت اینترنت اشیا را به رسمیت شناخته و نشان داده که برنامه اینترنت اشیا چگونه می تواند بر حفاظت از انرژی و منابع طبیعی و بهینه سازی محموله (بار) ، کنترل و بهبود محیط زیست ، و انتشار اطلاعات در جامعه ، و مانند آنها اثر گذار باشد.

در کشور مالاوی یک سیستم برای نظارت بر کیفیت آب توسط موسسه سلطنتی فناوری در سوئد در حال توسعه است.

یک گروه تحقیقاتی در کشور کنیا ، اپلیکیشنی مبتنی بر حسگرهای حرارتی برای تشخیص آتش سوزی جنگل ها توسعه داد ند و برای محدود کردن فاجعه آتش سوزی ، به طور خودکار توسط فناوری تلفن همراه اطلاعات آتش سوزی را به ایستگاه های جنگل بانی منتشر می کند.

در کشور اتیوپی یک اپلیکیشن بهداشت برای نظارت بر درمان دارویی ضد ویروسی برای بیماری ایدز توسعه داده شد که مبتنی بر فناوری اینترنت اشیا بوده است .

دولت نیجریه در راستای استفاده از فناوری اینترنت اشیا در حوزه سلامت به تازگی از گسترش "RFID " برای حفظ یکپارچگی زنجیره تامین دارو جهت کاهش دارو های تقلبی جهت تایید داروها حمایت کرده است .

نقش اینترنت اشیاء در مدیریت انرژی در صنعت برق :

"مدیریت انرژی" را می توان یکی از پیشرفته ترین بخش های فناوری اینترنت اشیا دانست . وسایل اندازه گیری هوشمند ، ترموستات های هوشمند و روشنایی هوشمند از جمله قدیمی ترین کاربردهای اینترنت اشیا هستند . امروزه با افزایش تقاضا در مصرف انرژی ، این تکنولوژی به کمک نیروی انسانی آمده تا نقش موثری در ایجاد شبکه های هوشمند برای مدیریت انرژی ایفا کند .

صنعت برق در عین این که یکی از صنعت های پرخرج به حساب می آید ، اما به نسبت درآمدزایی بالایی دارد . اگر در مدیریت مصرف این انرژی ، نظارت درستی صورت نگیرد و حتی مقدار ناچیزی از آن هدر برود ، به میزان زیادی از درآمد زایی اش کاسته می شود . می توان با استفاده از کنتورهای هوشمند و سنسورهای مختلفی که برای این کار تولید شده از تلفات انرژی به طرز باورنکردنی جلوگیری کرد. حال برای درک بهتر این کاربرد به بررسی نمونه ای از کاربردهای آن در صنعت برق می پردازیم .

افزایش بهره‌وری انرژی با استفاده از اینترنت اشیاء :

اینترنت اشیاء در تکنولوژی‌های هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و فرایندهای صنعتی نقش مهمی ایفا می‌کند و شامل بسیاری از نوآوری‌هایی است که باعث می‌شود ما قوی‌تر و موثرتر عمل کنیم. اینترنت اشیا می‌تواند در پرداخت صورتحساب‌های برق تأثیرگذار باشد. اگرچه این تکنولوژی هنوز تمام تغییرات در پرداخت صورت حساب‌ ها را پوشش نداده است اما با این حال دو برنامه‌ی کاربردی اینترنت اشیا در ادامه معرفی خواهند شد که برای تغییر نحوه‌ی اندازه گیری و صرفه جویی در انرژی تنظیم شده‌اند.

کنتور هوشمند :

کنتور هوشمند، یک دستگاه دیجیتال است که بهره‌ وری از آن مزا یایی مانند ارائه اطلاعات دقیق در مورد استفاده از انرژی و بهبود ارائه‌ ی خدمات به مشتریان را به همراه دارد . به شیوه‌ی سنتی ، کنتور برق مورد استفاده‌ی شما توسط کارمند اداره برق خوانده می‌شود و بدین ترتیب قبض برق صادر می‌گردد . با این حال بین اندازه گیری قدیمی و هوشمند تفاوت‌هایی وجود دارد از جمله :

• یک دستگاه آنالوگ به یک کارمند برای خواندن کنتور نیاز دارد، درحالی‌که یک کنتور هوشمند میزان مصرف انرژی در منزل یا محل کارتان را محاسبه کرده و نتیجه را برای شما می ‌فرستد.
• کنتورهای هوشمند برخلاف آنالوگ ، می‌ توانند نسبت به قطع برق، خرابی و صدمات دستگاه هشدار و اطلاعات لازم را ارائه دهند.
• دستگاه‌های آنالوگ نیاز به تعمیر و نگهداری سالانه دارند درحالی ‌که کنتورهای هوشمند 10 تا 20 سال یک بار به جایگزینی باتری احتیاج دارند.

کنتور هوشمند می ‌تواند برای کنترل مصرف آب نیز استفاده شود . یکی از شرکت‌ هایی که از این مزایا استفاده می‌ کند Costco است که با شرکت هوشمند Apana مشارکت می‌کند تا مصرف آب خود را بهینه سازد . از زمان استقرار این کنتور 22 درصد صرفه جویی در صورت حساب آب گزارش شده است .

انتقال انرژی از شبکه‌ی برق :

انرژی الکتریکی به طور گسترده‌ای در دسترس ما قرار داد و بی شک فراوانی این همه وسایل الکتریکی به تأمین انرژی آن‌ها هم احتیاج دارد . IoT برای تغییر این روند برنامه‌هایی را تنظیم کرده است.

یک سیستم توزیع انرژی در شبکه‌ی آب و برق، انرژی را از یک ژنراتور (به عنوان مثال، دیگ بخار سوخت و ژنراتور، دیزل ژنراتور، توربین بادی، توربین آب و غیره) دریافت کرده ، آن را در یک فاصله معین انتقال می‌دهد ، سپس از طریق یک سیستم توزیع به مصرف کننده و کل سیستم می‌فرستد . تفاوت در سیستم ‌های اینترنت اشیا و شبکه‌های هوشمند در انتقال این انرژیست به طوری که نه تنها انرژی مستقیماً از شبکه برق دریافت می‌شود بلکه انرژی دریافت شده به شبکه باز می ‌گردد . در این میان وجود شبکه‌هایی مثل VG2 می‌تواند باعث پشتیبانی از خدمات اورژانسی و صرفه جویی در مصرف انرژی الکتریکی در وسایل نقلیه شود . با این حال لازم به ذکر است ارتقا چنین سیستمی نیاز به زمان بیشتری دارد.

مزایای استفاده از IoT در خدمات عمومی واقعاً منحصر به فرد است . IoT چشم‌اندازی را در حوزه‌ی توزیع و مصرف انرژی ترسیم می‌کند که قبلاً قابل تصور نبود ، ایجاد یک اکوسیستم تکنولوژیکی که روزی می‌تواند نسبت به نیروی انسانی نظارت کمتر و دقت و انسجام بیشتری را ارائه دهد.

و اما در پایان میتوان این طور نتیجه گیری کرد که :

دنیای کسب و کار امروزه به شدت رقابتی شده و هر سازمان یا شخصی به دنبال صرفه جویی بیشتر است . با افزایش قیمت انرژی ها ، کسب و کارها ، وادار به ایجاد استراتژی های جدیدی به منظوره صرفه جویی در مصرف انرژی شده اند. این استراتژی های جدید تمرکز بالایی را بر روی مصرف انرژی قرار داده و باعث شده است که همواره نظارتی مستمر بر روی مصرف انرژی قرار بگیرد .

یک راه حل موثر در مدیریت انرژی هوشمند ، بستری مناسب را برای کنترل و بهینه سازی انرژی در زمینه های گرمایش ، تهویه ، تبرید ، روشنایی ، سیستم اطفاء حریق و سیستم امنیتی فراهم میکند و همچنین یک راه حل موثر تر و پیچیده تر به شما اجازه نظارت بر تعمیر و نگهداری زیر ساخت ها را می دهد.

بدون اینترنت اشیا مدیریت انرژی هوشمند ممکن نیست زیرا که با اینترنت اشیا دستگاه ها قادر به تصمیم گیری بر اساس قوانین تحلیلی وضع شده هستند واین تصمیمات را بدون دخالت انسان انجام گرفته و در زمان و هزینه مصرف کنندگان صرفه جویی می کند .

منابع :

https://partotaprayan.ir

http://irna.ir

http://naftema.com