خداکجاست؟

دنبال خدا میگردم!
خدارادرکجا میشود یافت؟
خدا، درآوارهای غزه در نفسهای آخر کودک زیر آوار مانده است.
خدا، درخون خاک آلوده ی مادر فلسطینی است که آخرین نگاهش دنبال کودکانش است.
خدا، در کنار دیگهای غذای نذری وصفهای گرسنگانی است که برای یک وعده غذای گرم پایشان خسته شده.
خدا، قوت قلب وامید دل حماس است که میداند وطنش راپس میگیرد.
خدا، دارد ازپهبادهای روی غزه، جاهای ضعیف مرکاوا را نشانه میگیرد.
خدا، درمشت گره شده ی مردم فرانسه وایتالیا وژاپن وایران واندونزی ومالزی ویمن وآمریکاست که آزادی سرزمین مقدس رافریاد میزند.
خدا، درباریکه ی باب المندب به کمین کشتیهای کمک رسان به اسراییل نشسته است وآماده ی مبارزه است.
خدا، دارد در نان وخرمایی میدمد که سربازان شلوار سه خطِ فلسطینی میخورند وتاب میاورند درمقابل دشمنان تادندان مسلحی که غذاولباسشان ازکشور مسلمان!! ترکیه تامین میشود.
خدا، آرزوی شهادت درقلب رزمندگانش است ورعب دردل دشمنانش.
خدا را درکوچه های بوی خون گرفته وبیمارستانهای بمباران شده ومدرسه هاوکلیساهای غزه میتوان دید که دارد دوستانش رایاری میکند تادشمنانش مزه ی خفت شکست رابچشند.
خدا، هرشب برای کودکان یتیم غزه لالایی میخواند وآنها رابرای روزهای بهتر امید میدهد.

مردم غزه رابامرگ آزمایش کردن خطا بود. این مردم مرگ درراه خدا راسعادت میدانند. این مردم صبر راآموخته اند وکم نمیاورند. اینهاتوان راخسته کردند.مرگ راکشته اند وخداراهنوز دارند.
خدایا! چون تودیدی قابل تحمل شد.
چون توبودی غزه به دست دشمن نیفتاد. چون تومیبینی زیباست این صبرهاواین زجرها...
چه کسی فکرش رامیکرد مردم غزه اسراییل وآمریکارادرجنگی فرسایشی درغزه زمین گیر کنند واوراآنچنان عصبانی کنند که چون حیوانی درنده به جان زن وکودک وپیر وجوان بیفتد واذعان کند گناه مردم فلسطین این است که سرزمینشان رارها نکردند؟

قطعا این روزها خدادرغزه است نه درعربستان!! ،

میبینید گویا خیلی وقت است خدادرعربستان نیست!

خدا، درالتماس «یارب یارب» کودک خون آلود فلسطینی است که برروی تخت سنگهای خانه های آوار شده اوراصدا میکند.

تو مکن تهدیدم از کشتن که من

تشنه‌ی زارم به خون خویشتن

عاشقان را هر زمانی مردنیست

مردن عشاق خود یک نوع نیست

او دو صد جان دارد از جان هدی

وآن دوصد را می‌کند هر دم فدا

هر یکی جان را ستاند ده بها

از نبی خوان عشره امثالها

گر بریزد خون من آن دوست‌رو

پای‌کوبان جان برافشانم برو

آزمودم مرگ من در زندگیست

چون رهم زین زندگی پایندگیست

رقص و جولان بر سر میدان کنند رقص اندر خون خود مردان کنند

چون رهند از دست خود دستی زنند چون جهند از نقص خود رقصی کنند

یاد شهدا وخصوصا شهید عزیزما، شهیدراه قدس «حاج قاسم سلیمانی» گرامی باد.

اجر این کلمات نثار روح شهداوشهید «حاج قاسم» عزیزمان

و سلام بر شهید چمران که گفت:

«خون خود را بر زمین میزنم

تا شاید کسی به هوش بیاید

تا مگر وجدانی بیدار شود ولی

افسوس که منافع مادی و حب حیات

همه را به زنجیر کشیده است»