وضعیت خدمات جنسی در اسراییل

وضعیت خدمات جنسی در اسراییل![1]

رژیم صهیونیستی را در رسانه‌های غربی، تنها دموکراسی واقعی منطقه غرب آسیا لقب می‌دهند که سرتاپا مدرن شده است. براساس گزارش سال 2014 وزارت خارجه ایالات متحده، منتشره در وبسایت آژانس پناهندگان سازمان ملل، اسراییل یکی از مقاصد اصلی قاچاق انسان به منظور بردگی جنسی است. طبق این گزارش، در سال‌های اخیر زنانی از اوکراین، روسیه، مولداوی، ازبکستان، چین، غنا و با درصد کم‌تر آمریکای جنوبی به این منظور به اسراییل قاچاق شده‌اند. این گزارش متذکر می‌شود، که بعضی از این زنان البته با ویزای توریستی به قصد مشغول شدن کوتاه مدت به فحشاء وارد آن شده‌اند، ولی بعدتر، به طور اجباری به ادامه کار مجبور گشتند.

ربکا هیوز، از موسسه «آتزوم»[31](کارگروه مبارزه با قاچاق انسان در اسراییل)، در وبسایت «تایمز آو اسراییل» نوشت که دست کم 15000 زن(2013) در اسراییل در این تجارت به کار گرفته شده‌اند که متوسط سن ورود آن ها به این پیشه 14 سال بوده است.

ربکا هیوز

"در دهه 1990...تجارت بدن در اسراییل رو به شکوفایی بود. درآمدی حدود نیم میلیارد تا سه الی چهار میلیارد دلار سالانه را نصیب گردانندگان می‌کرد. این به ویژه یک بازار وسوسه‌انگیز برای قاچاقچیان بود، چرا که فروش خدمات جنسی در اسراییل قانونی بود، و هنوز هم هست."

ویکتور مالِرِک،[32] روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی کانادایی، در سخنرانی خود در کنیسه‌ای در مونترال، در معرفی کتابی که با همین موضوع نگاشت (ناتاشاها: درون تجارت جهانی س**) گفت که دختران نگون بخت اروپای شرقی و آسیایی حدودا 12 ساله، با وعده زندگی و آینده‌ای بهتر فریفته می‌شوند تا کشور خود را به مقصد کشورهای غربی و اسراییل ترک کنند. در عوض آن‌ها به تجارت جنسی وارد می‌شود که توسط شبکه‌ای از جنایتکاران سازمان‌یافته، دلالان و صاحبان خانه‌های فحشا اداره می‌شود.

بخش عمده این زنان و دختران جوان، به واسطه آگهی‌های تجاری که ظاهرا قصد جذب مدل دارند و در مطبوعات محلی اوکراین، روسیه، مولداوی و جمهوری‌های کوچک فدراسیون روسیه منتشر می‌شوند، به دام می‌افتند. البته در این آگهی‌ها مشاغل دیگری هم مثل نظافتچی یا پرستار بچه هم تبلیغ می‌شود، اما چون تاکید تاکید شبکه قاچاق انسان بر دختران کم سن و زیباست، این دام‌ها در قالب آینده مرفه و روشن به عنوان مدل و مانکن پهن می‌شود.

قاچاقچیان انسان برای تحویل هر زن اوکراینی در اسراییل، تا 25 هزار دلار دریافت می‌کنند
این زنان از روسیه به قاهره و سپس به روستاهای صحرای سینا منتقل می‌شوند که از آنجا راهنمایان محلی آن‌ها را با پای پیاده تا مرز اسرائیل راهنمایی می‌کنند

اکثر این زنان نگون بخت از طریق صحرای سینا، سوار بر شتر، توسط بدونین‌ها (اعراب بدوی صحرای سینا) وارد سرزمین‌های اشغالی می‌شوند. دلال‌های عمده، در مکان‌های نه چندان پنهان مثل کلوب‌های شبانه و بارها، معاینه و بررسی می‌کنند. پلیس اسراییل هم معمولا چنین جاهایی را می‌شناسد، اما چندان بنای مداخله ندارد. چرا که هم نقص قانونی در برخورد با این پدیده در اسراییل وجود دارد، هم این که بازار خدمات جنسی یکی از منابع اقتصاد داخلی رژیم صهیونیستی است، و قطعا اکثریت قریب به اتفاق زنان مورد بهره‌کشی به دلخواه وارد این عرصه نشده‌اند. آن‌ها در آپارتمان‌های تنگ و متراکم، به تدریج ایزوله می‌شوند، و تقریبا تحت اراده کامل دلالان قرار می‌گیرند. ضرب و جرح، تجاوز و اعتیاد اجباری اموری معمول در این مراکز فروش فحشاست. طبق گزارشی که روزنامه‌نگار آمریکایی، مایکل اسپکتر[33]، اولین بار در نیویرک تایمز(11 ژانویه 1998) افشا کرد، این زنان تا روزی 25 بار مجبور به پذیرش مشتری می‌شدند، و طبعا برای تحمل فشار چنین شکنجه‌ای، معمولا به مواد مخدر و روانگردان معتاد می‌شدند تا به یک کرختی و بی‌حسی دچار شوند.

حومه فقیرنشین تل آویو؛ محل خانه‌های فحشا

دکتر «ویلیام لوتر پیِرس سوم»[34] از چهره‌های کلیدی ناسیونالیزم سفیدپوستان آمریکا، در مقاله‌ای در سال 2001 با عنوان «مبارزه با تجارت بدن»[35]، که در 5 دسامبر 2001 در وبسایت «جوزویک.کام»[36] منتشر شد و بلافاصله برداشته شد، موارد بدرفتاری با این بردگان جنسی را چنین برمی‌شمرد:

?

دکتر ویلیام پییرس

1- سالی 3000 زن سفیدپوست برای کار در عرصه فحشا وارد اسراییل می شوند.

2- به آنها وعده کار قانونی داده می‌شود، ولی سر از کار اجباری فحشا در می‌آورند.

3- آن‌ها را در آپارتمان‌های محصور با میله‌های آهنی حبس می‌کنند.

4- گذرنامه‌های آنان در بدو امر گرفته می‌شود و آن ها از هر هویتی تهی می‌شوند.

5- آنها کتک زده می‌شوند، شکنجه می‌بینند و به صورت گروهی به آنان تجاوز می‌شود (دکتر پیرس این را روش یهودیان بر شکستن این زنان می‌داند)

6- آنها را برای دلالان به حراج می‌گذارند- در طول حراج مجبور به عریانی محض می‌کنند.

7- آن‌ها را به طور میانگین وادار به پذیرش بیش از 15 مشتری در روز می‌کنند و این کار هفت روز هفته تداوم دارد.

8- تنها 280 خانه فحشا فقط در تل آویو وجود دارد (2001)

9- قاچاقچیان و دلالان عمدتا توسط پلیس اسراییل نادیده گرفته می‌شوند.

در همان کتاب «ناتاشاها: درون تجارت جهانی س**»، ویکتور مالِرِک، با موسسان یک NGO (سازمان مردم‌نهاد) اسراییلی در زمینه مبارزه با قاچاق زنان با عنوان «مرکز آگاهی»[37]، به نام‌های «لیا گرونپتر-گلد»[38] و «نیسان بن آمی»[39] مصاحبه می‌‌کند(صفحات 76 تا 78). آن دو اعتقاد دارند که یک گروه اصلی مشتریان فحشای ارایه شده توسط زنان غیر یهودی (معمولا اسلاو)، «هارِدین»[40] ها (یهودیان ارتودوکس) هستند.

" چرا که این زنان (از نظر هاردین‌ها) انسان نیستند. آنان زنان خارجی هستند. آنان ترجیح می‌دهند این عمل را با زنان غیریهودی انجام دهند، چرا که زنان یهودی قرار نیست خطا کنند." این را بن آمی می‌گوید.

?

یک هاردین

او صحنه‌های زشتی را در تل آویو توصیف می‌کند:

" در سال جدید یهودی، به منطقه قدیمی ایستگاه‌های اتوبوس (در تل آویو) رفتم تا ببینم چه خبر است. مردان جوان در بیرون فاحشه‌خانه‌ها صف کشیده بودند. در محوطه پذیرش می‌توانستی این زنان ناراحت و پریشان را ببینی. همین که سر بالا می‌کردند و چشمشان به تو می‌افتاد لبخند می‌زدند. آن‌ها خوشحال به نظر می‌آمدند، چون باید خوشحال به نظر می‌رسیدند."

گرونپتر-گلد نظری تکان‌دهنده دارد:

" مردان اسراییلی با این ایده بزرگ می‌شوند که زنان می‌توانند خرید و فروش شوند..."

در انتها، به صورت تیتروار، حقایقی را به نقل از سایت «آتزوم»، فعال‌ترین رسانه درون اسراییل در زمینه مبارزه با قاچاق زنان، درباره چهره زشت بردگی مدرن در رژیم صهیونیستی متذکر می‌شویم:

-در گزارش سال 2011 وزارت خارجه آمریکا، اسراییل در فهرست کشورهای «رده دوم»[41] در زمینه قاچاق زنان دسته بندی شده است. در کنار کشورهایی چون چین، هند، بحرین و افغانستان و روسیه.

- طبق تخمین NGOهای درون سرزمین‌های اشغالی، سالانه دست کم 600 تا 700 زن صرفا به منظور فحشای اجباری به اسراییل قاچاق می‌شوند.

- درآمد سالانه این تجارت در اسراییل بین 500 تا 750 میلیون دلار است.

-کم‌ترین سن ورود به این بازار برای زنان دختران 12 سال است.

-در دهه 1990 دست کم 25 هزار زن به این منظور (عمدتا از اروپای شرقی) به اسراییل قاچاق شده اند.

-طبق گزارش سال 2010 «مرکز تحقیق و اطلاعات کنست اسراییل»[42]، در این سال تنها دو پرونده در مراجع قضایی، علیه مشتریان فحشاء با افراد زیر سن قانونی در اسراییل گشوده شد که هر دو بدون صدور حکمی مختومه شد.

-طبق همان گزارش کنست، از 2000 تا 2009 تنها هشت پرونده علیه دلالی دختران زیر سن قانونی در محاکم اسراییلی گشوده شد که سه تای آن‌ها مختومه شد.

منابع: