بلاک چین چگونه کار می کند؟

اجزای بلاکچین

شبکه ای از کامپیوترها (نودها) بلاکچین را اجرا می کنند. آنها دائماً در حال تبادل اطلاعات مربوط به معاملات و بلاک های جدید هستند. نودها زیرساخت های بلاکچین را تشکیل می دهند.

در بلاکچین چند نوع نود یا گره وجود دارد:

Full node: گره کامل مانند برج آنتن تلفن همراه است که تلفن شما به آن متصل می شود. تمام ایستگاه های آنتن (گره های کامل) به یکدیگر متصل شده و زیرساخت شبکه ارتباطی را تشکیل می دهند. اگر می خواهید با تلفن خود تماس بگیرید ، قبل از اینکه بتوانید با هر تلفن همراه دیگری تعامل کنید ، ابتدا باید به برج تلفن همراه متصل شوید. در شبکه توزیع شده بلاکچین ، گره های کامل در بیشتر اوقات فعال هستند و شبکه توزیع شده را تشکیل می دهند. آنها همچنین یک نسخه از کل بلاکچین را نگهداری می کنند.

Light node : گره سبک یا لایت نود کپی بلاکچین را نگه نمی دارد برای همین قبل از اینکه بتواند با بلاکچین ارتباط برقرار کند ، باید به یک نود کامل متصل شود.زمانی که از کیف پول روی تلفن یا رایانه خود استفاده کنید ، از گره سبک استفاده خواهید کرد. بیشتر کیف پول های موجود گره های سبک هستند ، به این معنی که آنها کلیدهای شما را ذخیره می کنند اما کپی بلاکچین را حفظ نمی کنند.

Miner : استخراج کننده ها یا ماینر ها هم نوعی گره هستند. ماینرها مشابه نودهای کامل یک نسخه کامل از بلاکچین را ذخیره می کنند و مسئول ایجاد بلوکهای جدید هستند.

بنابراین گره ها زیرساخت های بلاکچین را تشکیل می دهند و استخراج کنندگان یا ماینرها حسابداران این دفتر کل هستند. آنها حساب می کنند که چه مقدار بودجه وجود دارد و چه کسی مالک آنها است. برای داشتن مالکیت باید هویت داشته باشیم. شما می خواهید تنها مالک دارایی خود باشید و باید راهی برای ارتباط دادن دارایی با هویت شما وجود داشته باشد. اینجاست که رمزنگاری وارد صحنه می شود.

نحوه کار بلاکچین به زبان ساده:

برای درک بهتر نحوه کار بلاکچین گام های زیر را دنبال کنید:

گام 1 : با اولین بلاک شروع کنید.

بلاکچین لیستی از بلاکها داردکه زنجیروار به هم متصل هستند. ساتوشی ناکاموتو اولین بلاک که جنسیس نام دارد را ایجاد کرد.

در هر بلاک اطلاعات زیر وجود دارد:

Index: شماره ای است که موقعیت بلاک در زنجیره را مشخص می کند. شماره ایندکس برای بلاک جنسیس صفر است و برای بلاکهای بعدی یکی افزایش می یابد.


Timestamp : تاریخ ایجاد بلاک را نشان می دهد. تاریخ برای حفظ ترتیب بلاکها در بلاکچین کاربرد دارد.


Hash: یک رشته تصادفی از اعداد و حروف است که منحصر بفرد است.هش دارای طول ثابت است. تبدیل هش به داده غیرممکن است.یک تغییر کوچک در داده ها منجر به تغییر زیادی در هش می شود چون برای ایجاد هش اطلاعاتی از قبیل data، previous hash، data، timestamp و nonce به عنوان ورودی به یک تابع هش داده می شود تا هش ایجاد شود


PREVIOUS HASH: هش بلاک قبلی است.هش بلاک قبلی برای بلاک جنسیس صفر است چون قبل از آن بلاکی وجود ندارد.


DATA : اطلاعات مختلف ذخیره می شود.مثلا در ارزهای دیجیتال مثل بیتکوین اطلاعاتی مثل مقدار موجودی ،آدرس فرستنده و گیرنده ذخیره می شود.


Nonce: عددی است که برای یافتن یک هش معتبر استفاده می شود.به فرآیند تعیین نانس استخراج یا ماین کردن گفته می شود.نانس از صفر شروع می شود و یکی یکی اضافه می شود تا زمانی که هش معتبر پیدا شود

با افزایش سختی معمایی که ماینر ها باید حل کنند ، تعداد هش های معتبر احتمالی کاهش می یابدو قدرت پردازش بیشتری برای یافتن هش معتبر لازم است.

گام 2: اضافه کردن بلاک جدید و چک کردن بلاکچین با پرسش و جو از نودهای دیگر

هنگام اضافه کردن بلوک جدید به زنجیره بلوک ، بلوک جدید باید شرایط زیر را داشته باشد:

ایندکس بلوک یکی بیشتر از ایندکس آخرین بلوک است.

هش بلاک قبلی برابر با آخرین هش بلوک برابر باشد.

هش بلوک باید به درستی محاسبه شده باشد.

گام 3: ورود به شبکه نظیر به نظیر

یک شبکه جهانی از رایانه با هم همکاری می کنند تا بلاکچین را ایمن ، صحیح و سازگار نگه دارد.در هر لحظه نودهای شبکه از نودهای مجاورشان بلاک جدید را پرس و جو می کند.اگر شرایط گفته شده در بالا را داشته باشد به حافظه خود اضافه می کنند.

در شکل زیر می توان این پرس و جو را دنبال کرد:

در نهایت ، همه نودها در شبکه دارای طولانی ترین زنجیره معتبر خواهند بود.

منبع:factcoins.com