تحلیل و بررسی وضعیت استخدامی و کاریابی تبریز در مقایسه با شهرهای دیگر!

تعداد آگهی های استخدامی و کاریابی شهر تبریز نسبت به دیگر شهرها خیلی پایین است، این نشان می دهد فرآیند کاریابی و استخدام نادرست پیش می رود، اکثر شرکت ها و سازمان های تبریز چندین سال است که آگهی های استخدامی را نه از اینترنت و نه سراسری اعلام می کنند پس آنها چگونه و چه کسانی را استخدام می کنند؟

این نشان می دهد که استخدام ها در تبریز زنجیره ای هستند! یعنی چه؟ یعنی افراد فقط آشنایان و کسانی را که میشناسند را مورد قبول و استخدام قرار می دهند.

در تبریز حتی با وجود اینکه استخدامی های کمتری وجود دارد صاحبکاران و کارفرماها بیشتر به سابقه کاری اهمیت میدهند، و بیشتر بزرگسالان را استخدام می کنند تا نیروی جوان! و این یک مشکل بسیار بزرگ است. حتی با وجود آگهی های استخدامی کم، حقوق و دستمزد کمتری نیز مشخص می کنند. واقعاً شهر عجیبیست!

در تبریز برای استخدام شدن در یک شغل ساده باید مصاحبه های طولانی انجام داد و سختی های بیهوده زیادی دارد. حین استخدام افراد بیشتر با ظاهر قضاوت می شود یعنی اگر شما زشت باشید یا یک لباس نا میزان بپوشید زود دیدگاه ها نسبت به شما عوض میشود حتی بدون در نظر گرفتن مهارت های شما. مدیران منابع انسانی اصلاً وجود ندارند! تا فرآیند استخدام را انجام دهند؛ شما فرم پر می کنید و می روید! و آنها اصلاً به فرم شما نگاه نمی کنند آنها اصلاً به رزومه نگاه نمی کنند. بجای مصاحبه های مهارتی بیشتر مصاحبه روانشناختی انجام میدهند. حتی بین نژاد ها فرق میگذارند ترک را به کرد؛ فارس را به لر ترجیح میدهند! زنان را به مردان ترجیح میدهند. جالب است بدانید استخدام زنان در این شهر سه برابر بیشتر از مردان است. وضعیت ناجور است!

در اصل شما به عنوان یک کارمند استخدام نمی شوید شما به عنوان یک برده، سگ یا سرباز استخدام میشوید که باید همیشه به حرف های صاحب کار و بالا دستی گوش دهید و دستورات او را پیروی کنید چرا که او به شما پول میدهد حتی اگر سر شما فریاد کشید باید باز هم باید سکوت کنید و کارتان را انجام دهید.

بعد از استخدام اصلاً معرفی به کار ندارد، آموزش کار نمی بینند آواره وسط شغلتان میمانید که باید چه کار کنید اصلاً وظایف را برایتان واضح مشخص نمی کنند فقط می گویند در این زمان باید سرکار باشی با اینکه آنها خودشان وقت شناس نیستند و هر وقت که بخواهند سر کار می آیند ولی چون آنها صاحب کار و کار فرما هستند حق دارند هر وقت که بخواهند بیایند.

بیشتر کارفرمایان و صاحبان کاران به تکنولوژی عادت ندارد و بروز نیستند افکار بازاریابی ندارند حتی از وجود تبلیغات موثر بی خبر هستند و در کسب و کارهایشان چنان رشد کلانی ندارند. مشاغل آزاد درآمد های بالایی و پیشرفت بالایی دارند نسبت به مشاغل شرکتی و دولتی و این کاملاً نشان می دهد که تناقض وجود دارد. مسئله دیگر وجود مدیران و رئسای پیر با عقاید قدیمی هستند که نمی گذارند جوانان با خلاقیت و تکنولوژی رشد و توسعه پیدا کنند. اگر به تبریز نگاه کنید استارتاپ بزرگی وجود ندارد جز یکی دوتا! اصلاً از سیستم های بروز استفاده نمی شود.

  • تبریز از سهمیه کارآموزی استفاده نمی کند.
  • تبریز از سهمیه نوجوانان استفاده نمی کند.
  • تبریز از سهمیه ایده ها، خلاقیت ها و تکنولوژی استفاده نمی کند.
  • تبریز از سهمیه آموزش نیروی کار در شغل استفاده نمی کند.
  • تبریز از سهمیه مردان کاربلد و حرفه ای استفاده نمی کند.

در نتیجه ی این کسب وکارهای بی استاندارد، کارمندان بی مسئولیت تر میشوند.

مورد بعدی اتباع خارجی و سهمیه داران است، امتیازی که این گروه در آزمون های استخدامی و تحصیلات دریافت می کنند چندین برابر است و حق مردم عادی خورده می شود؛ جنگ چهل سال پیش رخ داده است اما هنوز نصف ایران سهمیه دارند و نصف مردم دیگر قربانی شده اند! بخصوص در تبریز از سهمیه ها بیشتر استفاده می شود و اتباع خارجی بیشتر پذیرفته میشوند!

بیایید اصالت تبریز را حفظ کنیم و به قوجا تبریز اهمیت دهیم!

البته امروزه یک تبریزی اصیل به سختی پیدا میشود! اکثر مردم شهر تبریز مهاجران و کوچ کنندگان روستایی اطراف تبریز مثل اهر، مرند، مراغه و غیره هستند که به این شهر هجوم آوردند و فرهنگ را دچار دگرگونی کردند. اما افسوس که تبریز به بومی های خود (کسانی که اصالت تبریزی دارند) ارزش نمی دهد!

اکثر مردم تبریز اصلاً خوش رفتار نیستند و همیشه پررو، عصبانی و ناراضی هستند، در کل رفیق های خوبی نیستند!

در مشاغل و کسب و کار های تبریز خبری از وعده غذایی ناهار خبری نیست! جای خواب نیست! عیدی نیست!

تبریز دیگر شهر اولین ها نیست! تبریز دیگر شهر بدون گدا نیست! در تبریز یک عالمه گدا و بیکار وجود دارد.

اینها تجربه پنج ساله واقعی من در شهر تبریز بوده است. و مخاطب این نوشته "اکثر" مشاغل است نه "همه"!

Write in 2024/06/03, Tabriz - Zahra Hosein Pour