برای جادی

ویدئویی رو از علی بندری در مورد جادی دیدم که خیلی به دلم نشست و توی ویدئو پیشنهاد کرده بود در مورد جادی صحبت کنیم تا این افراد در حد یک اسم در خبر باقی نمونند که مثلا «جادی بازداشت شد» و به نظرم توی این روزگار که خشم پر رنگ ترین احساس توی خودم و اطرافیانم هست و برای مقابله با ظلم موجود دنبال کار موثری می‌گردیم، این یک قدم موثر میتونه باشه.

ویدئویی رو برای جادی ضبط کردم و هرچقدر تلاش کردم به خاطر وضعیت افتضاح اینترنت نتونستم در یوتوب منتشرش کنم برای همین تصیم گرفتم برای جادی بنویسم.

من جادی رو در توییتر دنبالش می‌کنم و چندتا از ویدئوهای یوتوبش رو سر موضوعات مختلف دیدم و چند باری هم دیدار حضوری کوتاه بوده. اثری که جادی بر اکوسیستم فضای آنلاین کشور داره به قدری زیاد هست که امکان نداره که شما بخواهید در فضای انلاین فعالیت کنید و اثر فعالیت‌های جادی رو نبینید. جادی فردیست به شدت تاثیرگذار که حداقل اکوسیستم فعالین آنلاین کشور وام دار فعالیت‌هاش هست.

خصوصیاتی که جادی رو برای من الهام بخش میکنه اول از همه دغدغه مند بودن در خصوص مباحث اجتماعی و آزادی هست. جادی یک مهندس برنامه نویس هست ولی زمانی که برای آگاهی بخشی در خصوص دغدغه‌‌های اجتماعیش می‌ذاره تا کمک کنه آینده از امروز بهتر باشه مثال زدنی هست. این نحوه زندگی که منفعل نبودن نسبت به مسائل به بهانه اینکه تخصص ما چیز دیگری هست، برای من آموزنده بوده. من از جادی یادگرفتم که اگر هدف آینده ای بهتر است قطعا از این مسیر دغدغه مندی اجتماعی برای تک تکمون می‌گذره. مباحثی هم که بهش میپردازه مشخصه که بعد فکر و بررسی با مدل خودش میاد و از عمقی به مسائل میپردازه که برای من تلنگر زننده هست. از مباحث مربوط به نبود یک عدالتخانه مستقل در کشور گرفته تا مباحث مربوط به حقوق زنان و سانسور و آزادی رو همگی در زمانی که مطرح کرد به بالابردن آگاهی عمومی کمک کرده.

یک خصوصیت دیگه از جادی که برای من روشنایی بخش مسیرم بوده، روحیه فوق العاده و سرشار از انرژی جادی هست. ظلم‌هایی که در حق جادی شده و سنگ‌هایی که در مسیرش قرار دادن، شاید اگر خیلی کمتر از اون مقدار رو من و امثال من تجربه می‌کردیم، دلایل کافی داشتیم برای ناراحتی زیاد و اعلام انزجار و خشم کردن از زندگی و سرنوشت ولی جادی سرشار از زندگیه و همینطور که خودش میگه «بخندید چون این مهمترین چیزیه که دارید و نذارید ازتون این رو بگریند» و خودش قطعا یک الگو برای این نحوه شاد زیستن هست.

یک خاطره هم از جادی توی ذهنم مونده که به نظرم بازگو کردنش میتونه مفید باشه. چندین سال پیش فعالین اکوسیستم در رویدادی افطاری دعوت بودن که جادی هم حضور داشت و از طرف حاکمیت هم نمایندگانی از وزارت ارتباطات و کمیته فیلترینگ هم به مراسم آمدن. جادی پس از اینکه متوجه شد این افراد هم حضور دارند مراسم رو ترک کرد و در این مورد هم توییت کرد که دوست نداره با این افراد یکجا به گپ و گفت بشینه.

بسیاری از فعالین از جمله خود من این استراتژی رو داشتند که از این دیدارها فرصتی برای صحبت، اصلاح و تغییر در نگاه حاکمیت و نزدیک کردن نگاه تصمیم گیران به نگاه فعالین استفاده کنند ولی جادی که اون زمان وبلاگ کیبورد آزادش مجددا فیلتر شده بود حتی حاضر به بودن توی اون جمع با افرادی که فیلتر و سانسور میکنند و بعد ادعای گفتگو و مذاکره دارند هم نشد. افرادی که خودکامه هستند و هیچ صدایی جز صدای خودشون رو حق نمی‌دونند، جادی به درستی میدونست که این سیستم با مذاکره اصلاح پذیر نیست و تغییر اونها از مسیر مذاکره حداقل انجام نمیشه. با کسی که می‌کشه، فیلتر می‌کنه، سانسور میکنه و دشمن آزادی هست، مذاکره کردن هیچ معنایی نداره.

امیداورم جادی هرچه زودتر صحیح و سلامت از زندان آزاد بشه و مثل همیشه پر انرژی و شاد به زندگیش ادامه بده و به آگاهی بخشی برای وجدان عمومی جامعه قدم برداره و مسیرش رو افراد بیشتری ادامه بدن. به امید آزادی برای جادی و همه آزادی‌خواهان و گسترده شدن هرچه بیشتر آگاهی در جامعه.