رویش ناگزیر جوانه

صداهایی که می‌تونستی بشنوی...

به نام خدای رنگین کمان
سلام بچه‌ها
درود به مردم شریف ایران
من مهرشاد هستم
بچه‌ها نخندین
بچه‌ها کمک، ناموسا کمک
ما همه با هم هستیم. نترسین، نترسین
خیلی دوست دارم حالا که دارم می‌رم...واقعا..آخرش..وقتی که چند سال گذشت..خوشحال باشم که رفتم تظاهرات و همه چی عوض شده
من هم پسر کسی هستم
سکوت شما یعنی حمایت از ظلم و ظالم
...
برای من زده بود که متهم اظهار پشیمانی نکرده و من اینطوری بودم که آره، دقیقا!
من می‌خوام برم دادسراا
مادر، من گشنمه. حدیث من گشنه رفت
....
...
زودی میبینمتون. اگه..اگه زنگ زدی برنداشتم خط تلفنم قطعه. خودم بعدن می‌گیرمت. خدافظ.
Bye see you...
درست می‌شه حاجی. درست می‌شه.
چی درست می‌شه؟ من نمی‌دونم. من نه به ناموس کسی، نه به مال کسی چشم داشتم. این چه عاقبتی بود؟ خدایا من وجود خودکشی ندارم!

_ درود بر تو. خوشحالم با ما تماس گرفتی. صداتو می‌شنویم.
_ عرض سلام.
_ به روی ماهت عزیزم. از جانبازان عزیز جنگ میهنمون هستی. درسته؟
_ بله. بله. من یه جانباز شصت‌و‌هشت درصدم که الان دیگه نمی‌دونم چی باید بگم به این ملت. به این حکومت. به خدا قسم اون روزی که ما رفتیم توی میدون، اون روزی که دوستای ما تیکه تیکه شدن، همه اونا...همین دهه هشتادیای الان بودن. همین سن‌وسال دهه هشتادی بودن. ما نرفتیم که دزد پرورش بدیم. ما نرفتیم که بیان زن و بچه‌های مملکتمونو، مردمو وسط خیابون تیکه تیکه کنن. به خدا قسم ما نرفتیم که اینا بیان این بلا رو سر مردم بیارن. ما رفتیم که ناموسمون، زن و بچه‌های مملکتمون در امان باشن. اگر غریبه‌ها می‌زدن دلمون کمتر می‌سوخت. حالا خودیا می‌زنن. بابا به خدا قسم اگر تموم اون شهدا بودن، اگر تموم اون افرادی که حالا مثل من خونه‌نشین شدن می‌تونستن بیان جلو به قمر بنی هاشم نمی‌ذاشتن یکدونه ازین بچه‌ها و زنان ما تیکه تیکه بشن. درسته ما قدرت زدن نداریم اما به خدا طاقت خوردن داریم. بیاید ما رو بزنید. بیاید ما رو بکشید. بیاید ما رو تیکه تیکه کنید. ولی ناموسمون و زنان و بچه‌هامون رو نزنید. نزنید نامردا. به پیر، به پیغمبر بهشون بگید اینایی که به خون این شهدا سوار شدن...اینا هدفشون شما نبودین..دزد پرور نبودن..خائن نبودن. همه‌شون برای زنان و فرزندان این مملکت ..رفتن. چرا یه بچه ده‌ساله باید تیکه تیکه بشه؟ خدایا ما نمی‌خواستیم. نمی‌خواستیم اینجور بشه.

و صداهایی که دیگه نمی‌تونی بشنوی..

من هم فرزند کسی هستم
در این خاک افرادی هستن که حاضرن برای ایران و مردم ایران
جونشون رو، بدن منم یکی از همون آدم‌هام
ما تو این شهر غریبیم
باطل شدن انسانیت رو من دیدم اونجا
۴ تومن حقوق می‌گیرم ۵/۵۰۰ اجاره می‌دم چی
بخوریم (با خنده)
چھارتا کارگر رفتن خودشون رو آتیش زدن برای یک‌و‌دویست
مظاهرات سلمیه چرا می‌زنی؟ تو که خاکتو نبردن شما خودتونم می‌دونید این آبان ادامه داره
ما اگه پول داشتیم اسلحه بخریم خب نون می‌خریدیم
من فقط دارم خرید می‌کنم
من برا خودم نمی‌گم من دلم برا اونا می‌سوزه
بچه‌ها تیر خوردم فقط نمیرم
مامان نفس بکش
ندا نترس ندا بمون
منو تیر زدن
اینا برای طناب دارشون دنبال گردن میگردن
مگه ما چی هستیم که برای ما تانک میارن؟
مردم یک کشور چه انتظاری میتونن از کشور خودشون داشته باشن؟
رفاه رفاه رفاه
سکوت ما خیانت است
وقت عزا نیست... که هنگامه خشم است
بنده ژینا هستم، شما را به خدای بزرگ می‌سپارم.