فضای کاری مناسب برای برنامه نویسی
هر برنامه نویس و هر شخصی سلیقه های خاص خودش را دارد، من اینجا می خواهم از دید خودم محیط مناسب برای برنامه نویسی رو برای شما بازگو کنم.
من بیشتر دوست دارم میز کارم طوری باشه که رو به پنجره نشینم، چون اونطوری هی حواسم پرت میشه و بیرون رو نگاه می کنم و این موضوع باعث میشه از اون فضای برنامه نویسی پرت بشم بیرون و وارد شدن به اون فضا هم خودش زمان بر هست.
از صحبت کردن موقع کردن و اومدن سر و صدای بحث و صحبت به شدت بیزارم و راندمان کاریم رو خیلی پایین میاره.
نزدیک بودن میز کار و کوچیک بودن میز و نبود مونیتور دوم هم برام سخت هست و دوست دارم حداقل مونیتوری که باهاش کار می کنم 22 اینچ و واید باشه.
وجود تسک برد فیزیکی یا مجازی هم برای خیلی لازمه و توی پیشبرد کار بهم خیلی کمک می کنه و برنامه کاریم رو توش مشخص می کنم و الویت بندی می کنم (در حال حاضر از بالونت استفاده می کنم).
رفت و آمد زیاد توی اتاق هم خیلی تمرکزم رو بهم میریزه و از این مسئله اصلاً خوشم نمیاد.
برنامه نویسی تیمی رو دوست دارم و خیلی با تیم با روش های مختلف ( Git - TFS ) کار کردم، فقط از یکی از مشکلات تیمی اینه که تو بعضی پروژه ها سرعت کار پایین میاد.
دسترسی به اینترنت پشت میز کار خیلی خوبه و خیلی وقتها کمکمون می کنه اما اگه روش کنترل نداشته باشیم و خیلی سرمون به اینترنت گردم بشه میتونه راندمان ما رو پایین بیاره.
من ترجیح میدم خودم برم و برای خودم چای یا قهوه بیارم، اینطوری هم بعد از هر ساعت یا دو ساعت میتونم ورزشی به خودم بدم و فکرم رو آزاد کنم و هم اینکه هر وقتی که نیاز دارم چایی یا قهوه میخورم و لازم نیست سر ساعت های مشخص اونا رو بخورم.
سعی کنید با خودتون هر روز سرکار میوه ببرین، هم تامین انرژی هم سلامتی.
سعی کنید نفرات پشتیبانی خیلی به میز شما نزدیک نباشن، در ضمن وقتی یه برنامه نویس با مشتری در ارتباطه تمرکز کاریش رو خیلی پایین میاره، اونا وقت و بی وقت تماس می گیرن.
اینها نظرات من بود، خوشحال میشم دیدگاه های شما رو هم بدونم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
چگونه با این ۷ راهکار عملی همکاری در فروش، درآمد سایتمان را چند برابر کنیم
مطلبی دیگر از این انتشارات
چرا نیکلاس کیج؛ برنده اسکار، بازیگر فیلمهای درجه ۳ و ۴ شد؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
دلنوشته ی یک برنامه نویس