نقد فیلم خلوص انتقام, The Purity of Vengeance, یا همان فیلم Journal

نگاهی به مقوله تمایز انسانها

فیلم تآسف برانگیز از نقطه نظر موضوع  و البته زیبا و تمجید شدۀ ، انتقام خالص یا همان خلوص انتقام بکارگردانی کریستوفر بو بر اساس رمانی از جوسی آدلر اولسن که توسط خود نویسنده رمان برای فیلم نوشته شده کاریست محصول مشترک کشورهای دانمارک و آلمان ، اولسن که متولد دانمارک است با بیان حقایقی تاریخی به رمزگشایی زندگی کسانی پرداخته که با متر و اندازه گیری دیگران و برتر دانستن خویشتن بدلائل خود ساخته ، در ذهن بیمار خویش ،براحتی با ( فرومایه ،عقب مانده ، دیوانه ، روانی و حتی معتاد و الکلی و ..... ) خواندن دیگران و نوعی نگاه به (ژن) برتر خویشتن ،دیگران را از زندگی حقیقی و حق داشتن فرزند و ادامه طبیعی حیات انسانی ، محروم کرده و با پشتوانه قدرت چه مادی چه سیاسی  ،به نوعی نسل کشی و از میان بردن دیگران دست میازند.

داستان فیلم از جایی شروع میشود که پدر دختری جوان ( نیته هرمانسن ) او را در حین معاشقه در اتومبیلی با پسر عموی خود ،یافته و با برخوردی آنها را جدا و دختر را به آسایشگاه باز پروری (زندان) اسپورک مکانی که توسط دکتر (کورت وات) مدیریت و اداره میشود شخصی بنا به تعریفی ساده، دنبال کننده (ژن برتر)  در همان کشور دانمارک در حوالی کپنهاگ میفرستد . این موارد در تاریخ 1961 اتفاق میافتد و پس از کشف جسد تقریبا مومیایی شده سه تن در پشت دیواری کاذب که در آپارتمانی در دانمارک حدودآ 60 سال بعد پیدا میشوند ،ادامه میابد ،فیلم پس از آن دائم سعی در توضیح اتفاقات پیش آمده در این تقریبا 60 سال را دارد و با رفت و آمد به گذشته و حال پیگیری میشود و در اینجاست که پس از کشف اجساد ، پای دو پلیس یکی دانمارکی اصل و دیگری عرب زبان و دانمارکی شده، بمیان کشیده میشود .در اینجا این نکته قابل ذکر است که کریستوفر بو هرگز به تماشاچی نمیگوید چگونه آن دیوار کاذب را یافته که این خود میتواند نقطه ضعفی در کارگردانی او باشد و البته چند نکته دیگر  ،اما موضوع خاص مورد پردازش او و نویسنده به حدی ،تآثر بر انگیز و هولناک است که ،بیننده بلافاصله ادامه فیلم را دنبال میکند ،بیشک موارد ذکر شده در فیلم در باره همان منه بالاتر از دیگران یا ژن برتر ،را میتوان در این نوشته پایانی فیلم یافت ( بین سالهای 1934تا 1967 بیش از 11000 زن دانمارکی همانی بر سرشان رفت که بر سر نیته هرمانسن رفت ) و از قول پزشکی *اشتاین* نقل میکند: ما با شخص فرمایه با محبت رفتار میکنیم ،اما او حق حیات کامل را ندارد!!

این سالهای ذکر شده 1934-1967 تا امروز ادامه میابد چرا که هنوز مقام مدیر و اداره کننده سابق بکار خود ادامه میدهد و در فیلم با مختصری هوشمندی ، آنرا میبینیم. در اینجا این نکته قابل ذکر است که نگارنده ،بدلیل رو نشدن داستان تنها اشاره ای به چگونگی ادامه فیلم داشتم ،چرا که فیلم ارزشمند انتقام خالص ،کریستوفر بو با نویسندگی اولسن ،بیشک نمایانگر ظلم و ستمی مضاعف است که بر سر دیگرانیکه بنوعی قربانی و شهروند عادی بحساب میایند ،نه (خاص) میرود .و چقدر رویا گونه است که تصور کنیم ،در هزاره سوم در دنیای(پیشرفته و متمدن و چه حتی احتمالا تمامی جهان) انسانها با هر نوعه ژنتیکی براحتی میتوانند ، زندگی عادی خود را داشته باشند .

سامان سامانی