نقد فیلم کوکو

همان طور که مسائل مطرح شده در بحث روان‌شناسی را هیچ جوری بهتر از نشان دادن انیمیشن «درون بیرون» پیکسار نمی‌توان به یک کودک نشان داد، مساله مرگ را نيزبه هیچ طریقی بهتر از انیمیشن کوکو نمی توان با کودکان در میان گذاشت. مبحث تلخ و غمگین مرگ در کوکو رنگ و بوی دیگری دارد و فارغ از هر باور و فرایض دینی می تواند تداعی کننده همان بهشتی باشد که می‌خواهیم خوشی‌ها و شادی‌های آن را به کودکان‌مان نشان دهیم ولی در عین حال از اهمیت و احترام به از دست رفتگان نیز صحبت کنیم. مورد دوم یعنی همین احترام به مردگان از همه موارد دیگر در انیمیشن پررنگ تر است و طوری به بیننده القا می شود که شايد اشک را از چشمانش سرازیر كند. داستان تا اواسط روایت آن به سمت کسل کنندگی و حتی در مواقعی نخ نما می شود ولی درست در یک سری حرکت حساب شده چرخش‌های داستانی به میان می‌آید که از نوع پیکساری هستند. دگرگون شدن ماجرا و جدی‌تر شدن اتفاقاتی که بر قهرمان داستان می آید در این قسمت بزرگسالان را به همراه کودکان میخکوب نیمه دوم فیلم کرده و برگ برنده رو شده پیکسار در این دقایق بار معنایی و حساب شده ای به کوکو می دهد. استفاده نکردن پیکسار از چهره‌های مشهور برای صداپیشگی کاراکترهای خود نشان از باور و ایمان اعضای این استودیو به خوب بودن داستان و کلیت عناوین خود دارد و تمسک نجوییدن به این چهره‌ها کلاس کاری خاصی به آثار ساخته شده این کمپانی می‌دهد. صداپیشگان در کوکو به سبب موقعیت جغرافیایی داستان جملگی از افراد مکزیکی و آمریکای لاتین انتخاب شدند و توانستند از پس کاری که به آن‌ها محول شده به خوبی برآیند. آوازخوانی برخی از آن ها نیز با اینکه چندان به چشم نمی‌آید ولی در هر حال توانسته روح تازه ای در دنیای مردگان بدمد.پیکسار محتاطانه به گود ژانر محبوب این روزها یعنی سبک موزیکال وارد شده و کوکو در واقع اولین عنوان موزیکالی این استودیو به شمار می رود؛ البته این حرف به آن معنا نیست که در طول مدت زمان کوکو به طور دايم شاهد آوازخوانی و رقص و موسیقی همچون عناوین دیگری چون «فروزن» و... خواهیم بود بلکه در نهایت شاهد دو یا سه موسیقی هستیم که جز یکی از آن‌ها، بقيه چندان دندانگیر نیستند و ضعف این قسمت به شدت حس می شود. پیکسار که معروف به ریسک پذیری در ساخته های خود است، این بار سر موسیقی و آوازخوانی بیش از حد وسواس به خرج داده و شاید با اعتلا بخشیدن به این بخش می توانست کوکو را به مراتب جذاب تر سازد. اين انیمیشن همان‌قدری که تازه است، در برخی مواقع نيز قدیمی محسوب می‌شود و نمونه کاملی از بهترین چیزی که «پیکسار» در حال حاضر قادر به تولید است و البته یادآور دوران طلایی این استودیو نیست و همچنان در رده ساخته های خوب و نه شاهکار این شرکت قرار می‌گیرد.البته تاریخ ثابت کرده خلاقیت در پیکسار خشک نمی شود و هنوز هم یکه تاز دنیای انیمیشن است