|نقد و بررسی فیلم|

راه بازگشت (The Way Back) یک فیلم درام و بقا محصول سال ۲۰۱۰ به کارگردانی پیتر ویر و نویسندگی ویر و کیث کلارک است.که اقتباسی از کتاب «پیاده‌روی طولانی» نوشته شده به قلم اسلاوومیر راویکز ، یکی از اسیران جنگی لهستانی در اردوگاه گولاگ شوروی می‌باشد، که این فیلم در کنار دیگر افتخارات خود نامزد
دریافت اسکار «بهترین چهره‌پردازی و آرایش مو» نیز می‌شود.
.
"فیلمنامه"
حقیقتا فیلمنامه‌ی اثر، یک اقتباس لایق تشویق است.
روایتی کاملا قصه گو. هیجان آفرین. و چنان جذاب که
برای غالب مخاطبین در سیر فیلم
از همان ابتدا تا انتها به روان ترین حالت ممکن قابل دنبال کردن است.
به باور من تنها شخصیت پردازی کمی لنگ می‌زند که
کارگردان تا حد خیلی کمی در روند دکوپاژ اصلاحش می‌کند؛
داستان ۶۵۰۰ کیلومتر را زیر پا گذاشتن برای آزادی،
دیالوگ هایی چون: لااقل به عنوان یک مرد آزاد میمیریم
و ماجرای چالشی آن هم
به دور از کلیشه ها در این ژانر
تم تازه‌ای به این کار بخشیده است.
اینکه چقدر حفره دارد یا زیاده‌روی و زیاده گویی را هم می‌سپارم به با تجربه تر ها.
.
"کارگردانی"
همانطور که از بر و روی ابتدا فیلم انتظار می‌رفت، اکثر قاب ها لانگ و بعد مدیوم و کلوز گرفته شده. تکلیف دوربین با ریز به ریز محیط مشخص است.
چه در همان اتاقک های کوچک اردوگاه و چه در وسط بیابان.
توجه کارگردان به ریتم بصری هم دیدنی و عمیقا دوست داشتنی‌ست.
فیلمساز در بازی گرفتن اما ناکام مانده. خلأ موسیقی هم زیاد احساس میشود.
اما در مجموع یکی از خوش ساخت ترین فیلم هایی بود که من دیدم.
.
"بازیگری"
تقریبا تمام بازی ها نمره‌ی قبولی را می‌گیرد. به فیلم هم می‌نشیند. اما حقیقتا پتانسیل بهتر بودن هم به وضوح حس می‌شود.
بهترین، نرم و زیرکانه ترین بازی را که می‌شد در این
فیلم دید را هم به عقیده من کالین فارل در نقش والکا داشت.
.
" دیگر بخش های اثر"
تدوین هنوز هم جا داشت.
چهره پردازی و گریم عالی بود.
صدا برداری قابل قبول و مابقی هم نرمال.
.
امتیاز من به این فیلم: ۱۰ / ۸.۵
.
- مهدی داورپناه ✍?
.
تجربه‌ی شما از دیدن این فیلم چی بود؟
اصلا این فیلم رو تا به حال دیدید؟