پیشنهاد فیلم NOMADLAND

زیاد درگیر جایزه و این صحبت ها برای یک فیلم نیستم ... چه بسیار فیلم هایی که جایزه می برند اما چنگی به دل نمی زنند. اما این فیلم اینطور نیست.

درامی آرام و مطمئن. انگار کارگردان برای تک تک ثانیه ها برنامه دارد. هیچ عجله ای نیست. بگذار قصه در درونت جان بگیرد. موسیقی فوق العاده فیلم و انتخاب صحنه هایی در دل طبیعت ، آرامشی وصف نشدنی ای را به در تصویر می آورد که تو را با خود همراه می کند. از طرفی هم سبک زندگی نیاکانمان را عریان در برابر زندگی مدرن قرار می دهد. نیاکانی که به زعم ما غارنشین و بدوی بودند ولی به مراتب کیفیت زندگی شان از ما بهتر بود. (توضیح در پی نوشت)

داستان فیلم در مورد زنی است که بعد از مرگ شوهرش هنوز در حال مرثیه برای اوست. و هنوز در حال یادآوری خاطرات گذشته. خانواده ای ندارد که پایبند آن باشد و با آن به آرامش برسد و انگار همچنین چیزی را اصلا نمی خواهد. او به جاده می زند و در ماشین اش زندگی می کند.

فیلم خیلی از چیزها را از آمریکا هم دست می دهد. فضای صمیمی روابط و آرامش آنها که نمی دانم آیا ساختگی است یا یک فرهنگ متعارف. یا رویای آمریکایی و آن روی سکه اش که زندگی سخت هزاران انسان است. و خلاصه خیلی چیزها.

چندین دیالوگ زیبا هم فیلم دارد که یکی از خوبهایش این است : آن کس که به یاد آورده می شود‌، زنده مانده است.

پی نوشت: یوال نوح هراری در کتاب انسان خردمند ، تصمیم اجداد ما بر یکجا نشینی و پایه گذاری تمدن به چالش می کشد و با مقایسه ای سر راست از وضع زندگی در دوران ابتدایی بشریت با سبک های زندگی پس از انقلاب های کشاورزی و صنعتی و ... به این نتیجه می رسد که اجدادمان گند زده اند. انسان اولیه با روزی نهایتا ۶ ساعت کار به سبد غذایی بسیار متنوعی دست می یافت . او هر روزی را درجایی زندگی می کرد و به خیلی از مکان های بکر و زیبای دنیا سفر می کرد. او زندگی شادمانه ای داشت و بدون غصه ای داشت. آیا بشر امروز هم به همان اندازه خوشبخت است؟