فیلم‌های «کریستوفر نولان» جهان را چگونه روایت می‌کند

«تنت» تازه‌ترین روایت سینمایی کریستوفر نولان است؛ فیلمی که هر چند توفیق تجربه‌های موفق قبلی را برای او به همراه نداشت اما می‌توان آن را دنباله‌ای بر سبک فیلمسازی خاص این کارگردان به حساب آورد.

بالاخره پس از کش و قوس‌های بسیار فیلم تازه کریستوفر نولان اکران شد تا شاید هیجان ناشی از سینمای پرانگاره او شکست تجاری ناشی از کرونا را شکست دهد. Tenet – که به فارسی انگاره، اعتقاد و تلقین ترجمه شده است – به تازگی پایش به ایران هم باز شده و تولید محتوا درباره فیلم به زبان فارسی هم آغاز شده است. پیش‌تر نمره عجیب و غریب منتقدان خارجی به فیلم نظر رسانه‌های ایرانی را جلب کرده بود و نگاه طرفداران کریستوفر نولان به روزشمار پخش نسخه اینترنتی فیلم بود و حالا باید منتظر واکنش منتقدان داخلی به تازه‌ترین فیلم این فیلمساز مهم سینمای امروز جهان، باشیم.

اما چرا نولان برای سینمادوستان مهم شده است؟ سینمای او چه چیزی درون خود دارد که این‌چنین برای دیدن اثر جدیدش سر و دست می‌شکنند؟ نولان کیست و سینمایش محصول چه دنیایی است؟

نولان چه می‌کند؟

سینمای کریستوفر نولان واجد نوعی زیبایی‌شناسی هم‌راستا با مضامین خاص و تکنیک‌های سینمایی است. به عبارتی سینمای نولان امضا دارد و با دیدن سکانسی از فیلم فریاد می‌زنید «اوه، فیلم نولان». می‌توانید قطاری از تکنیک‌هایی را ردیف کنیم که دو دهه اخیر نولان در مقام فیلمسازی پسامدرن در سینما به‌کار گرفته است، از تدوین بیضوی تا نورپردازی مستندگونه.

او از معدود فیلمسازانی است که رابطه حسنه‌ای با ریاضی و فیزیک ایجاد کرده و نخبه‌های دانشگاهی را با سینما آشتی داده است. مثلاً زمانی که «بین‌ستاره‌ای» اکران شد انبوهی مقالات فیزیکی در باب سیاهچاله‌ها و کوانتوم با تکیه بر فیلم منتشر شد عموماً هم در وضعیت تحسین تا تقبیح.

سبک نولان مصداق بارز چیزی است که به آن «سهل و ممتنع» می‌گوئیم. از قضا آنچه می‌بینیم داستانی است ساده از کشمکش یک قهرمان؛ اما در باطن با انبوهی از مباحث وجودی و معرفت‌شناختی همانند تجربه ذهنی، ماتریالیسم، تحریف حافظه، اخلاق انسانی، ماهیت زمان، علیت و ساخت هویت شخصی روبه‌روییم. شخصیت‌های او غالباً دچار اضطراب، وسواس و درگیری مبهم اخلاقی‌اند و با ترس و اضطراب تنهایی، گناه، حسادت و حرص و طمع روبه‌رو می‌شوند. نولان مثل بیشتر آدم‌های روی زمین درگیر پرسش تقدم ماهیت و وجود است. همان چیزی که ما با خودمان مدام تکرارش می‌کنیم.

جهت مطالعه بیشتر کلیک کنید.