اسیر شدیم به خدا!

مناسب ترین فضا برای نوشتن از سروش رضایی همین فضای سینمایی است و چقدر کم در مورد او نوشته شده.
انیمیشن را می شناسد، طنزپردازی اش ذاتی است، پدیده های اجتماعی را رصد می کند، در موردشان ایده دارد و از همه مهم تر، انتقاداتش به این پدیده ها را به بهترین، جذاب ترین و سالم ترین شکل ممکن ارائه می کند.
سروش رضایی از نظر من جدی ترین هنرمند مینی مالیست ایران است که به درستی مینی مالیسم را برای کاری که ارائه می کند انتخاب کرده و به درستی هم آن را اجرا می کند تا بتواند بدون وادار کردن مخاطب به کنکاش اضافی، به شیرین ترین نحو ممکن پیامش را به او برساند.

تولید محصول هنری با کمترین هزینه و بیشترین عایدی دستاورد مهم دیگر اوست که سینما و به طور کلی هنر ما به آن نیاز دارد؛ نیازی که به ندرت به آن پاسخ داده می شود.
Sooriland بدون این که کوچکترین ارتباطی با صدا و سیما داشته باشد، خودش تبدیل به یک رسانه شده است و این نشان دهنده مخاطب شناسی رضایی و متقابلا علاقه جامعه به کار های اوست.
فوتبال، سینما، موسیقی، معضلات اجتماعی و هر آن چه به نوعی در جامعه ما مورد بحث است، از تیغ برنده ی طنز آمیز رضایی در امان نیست.
حضور امثال سروش رضایی در کشور ما نعمت است، و خنده ای که او بر لب هایمان می نشاند دقیقا همان چیزی است که ما لازم داریم.

سروش رضایی:

سروش رضایی (زادهٔ: ۱۳۶۱) پویانما و صدا پیشه ایرانی است. او سازنده انیمیشن‌های کوتاه طنز با عنوان سوریلند می‌باشد. از شناخته شده‌ترین ویدئوهای او ویدئوی «گدایان پست مدرن» با عبارت «چند تا لایک داره» بوده است که در همشهری جوان مطرح شد. پیش از آن ویدئوی «دهن بازها» که محتوایی بشر دوستانه داشته و مشکلات مردم جهان و رقابت‌های سیاسی را به رقابت تمساح و اسب آبی تشبیه کرده بسیار شناخته شده بود، او این ویدئو را با این عنوان ارائه کرد «تقدیم به شما آدمای سراسر جهان».