پویش نجات زمین

به نام خدا

پویش نجات زمین

فاطمه زهرا شجریان

کلاس دهم رشته تجربی

سن: 16

مدرسه نمونه بشارت

شهر: رشتی

خوب است متن مان را با یک سوال شروع کنیم! زمین چیست؟

زمین گویی دایره ای شکل که ما در آن زاده می شویم، زندگی می کنیم و می میریم. ما در مدت زندگی مان بر روی زمین از املاک و دارایی های آن استفاده می کنیم. داشته های آن، کوه ها، دریاها، دشت ها و از همه مهم تر درختان است. اکنون در مورد درختانی صحبت می کنیم، که همانند انسان ها تولدی دارند، مدت مدیدی زندگی می کنند و روزی می میرند. این درختان، یکی از بزرگترین دارایی های زمین، و از مهمترین عوامل بقای انسان هستند. حال ما انسان ها، مفید است با خود درباره محیط پیرامونمان نظری کنیم؛ نظری کنیم درمورد درختانی که دارای حیات هستند و عامل حیات دیگران می شوند. سوالی که اینجا مطرح می شود این است! ما با درختان چگونه رفتار می کنیم؟ چگونه روزانه دسته دسته از آنان را قطع می کنیم؟ آیا با خود فکر کرده ایم که زمین بدون آنان چه شکلی است؟ از فکرمان گذشته که زندگی بی درخت یعنی چه؟ جواب سوال های ما خیر است؛ زیرا فکر نکردیم و درختان را سوزاندیم! فکر نکردیم و روی آنان نقاشی کشیدیم! بله نیاندیشیدیم و قطع کردیمشان! افسوس! و آیا با افسوس چیزی درست می شود؟ خیر بهتر است با مصرف درست کاغذ و امثال آن، از قطع حتی یک درخت هم جلوگیری کنیم یا جانشینی برای درخت در زندگی مان پیدا کنیم! من آرزو دارم آنقدر علم پیشرفت کند که حتی یک درخت هم قطع نشود!

آن ها که لگد به بال پروانه زدند

در جای درخت های ما خانه زدند

بیچاره پرندگان که از قحطی جا

در گوشه کنار شهر ما لانه زدند