تو این فکرم که تمومش کنم کتابی با پایان سورئال

به گزارش گلونی کتاب‌ها ما را به سمت فیلم‌های اقتباس‌شده می‌کشانند یا فیلم‌ها ما را تشویق به خواندن کتاب اصلی می‌کنند؟ جواب این سؤال یک جواب قطعی و همیشگی نیست. پاسخش از فرد به ‌فرد و وضعیت ‌به‌ وضعیت متفاوت و به متغیرهای زیادی وابسته است.

گاهی یک کتاب مشوق ما است تا فیلم‌ها و سریال‌های اقتباس‌شده از همان کتاب را ببینیم گاهی هم برعکس. هر چند به‌طور معمول می‌گویند هیچ فیلمی جای کتاب اصلی را نمی‌گیرد و اول باید سراغ کتاب رفت.

اما هیچ قانون مصوبی برای تأیید این مسئله وجود ندارد و در نهایت مخاطب است که انتخاب می‌کند کدام محصول فرهنگی را برگزیند و کدام‌یک را در اولویت قرار دهد.

درباره کتاب «تو این فکرم که تمومش کنم» می‌توانم کاملاً قطعی بگویم که فیلم سینمایی اقتباس‌شده از این رمان، من را به سمت کتاب کشاند. به‌نظرم رمانی که نظر چارلی کافمن، نابغه کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس را جلب کند، حتماً ارزش دیده و خوانده ‌شدن دارد.

رمانی که اولین کار نویسنده، یعنی ایان رید دراین‌باره است و کوتاه و عمیق و فلسفی نوشته شده و به‌ قول چارلی کافمن؛ خواندن خلاصه کتاب در آمازون بسیار جذاب و رازآمیز بوده‌ است.

تو این فکرم که تمومش کنم، تا دو‌ سوم پایانی از زبان دختر داستان روایت می‌شود. دختری که طبق قراری همراه با عاشقش باید به ملاقات خانواده پسر برود و دائماً در این فکر است که این رابطه را باید پایان بخشید.

کتاب ضمن پیش ‌بردن سفر جاده‌ای این زوج هر از چند گاهی گریزی به آینده می‌زند و همین امر سبب می‌شود، اگر صحبت‌های روان‌شناسانه و فلسفی شخصیت‌ها به دل مخاطب ننشست، سرنخ‌هایی از آینده، او را درگیر و کنجکاو باقی داستان کند.

داستان عاشقانه آغاز می‌شود و با حس کرختی به پایانِ آغاز می‌رسد، در نیمه دوم دلهره‌آور و ترسناک و حتی جنایی می‌شود و درنهایت سورئال به‌پایان می‌رسد.

ایان رید طبق گفته خود عاشق کتاب‌هایی است که بخشی از وظیفه کشف معنا، رمز و راز داستان و کامل‌ کردن آن‌ را به‌ عهده خواننده می‌گذارد و در اثر خود نیز چنین الگویی را پیاده کرده؛ الگویی که به‌شخصه فکر می‌کنم دقیقاً همان چیزی است که جاذب چارلی کافمن برای تبدیل رمان به فیلم سینمایی بوده.

در آخر پیشنهاد می‌کنم به اعتبار کافمن و تاثیرپذیری‌های هیچکاکی و اَتوودی این اثر را از نشر چشمه بخوانید و بعد در نت‌فلیکس ببینید یا برعکس؛ چراکه هیچ فرمولی جز سلیقه و حال ‌و هوای شخصی شما برای در اولویت قراردادن فیلم یا کتاب وجود ندارد.

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری