https://golvani.ir
دره شمخال مکانی جذاب برای طبیعت گردی
به گزارش گلونی دره شمخال یکی از زیباترین جاذبههای کوهستانی در حوالی مرز باجگیران است.
مسیر این دره جزو محبوبترین مناطق برای طبیعتگردان در خراسان رضوی است که میتواند بهشت علاقهمندان به سنگ نوردی باشد.
کمتر شناخته شدن این منطقه، دره شمخال و پوشش گیاهی و جانوریاش را تا حد زیادی بکر و دست نخورده نگه داشته ولی باز هم دست کم در چند کیلومتر ابتدای مسیر دره که رفت و آمد بیشتر است گوشه و کنار طبیعت زبالههای پلاستیکی و قوطیهای فلزی به چشم میخورد.
افراد معمولا در قالب گروههای چند نفره به این منطقه سفر میکنند.
دره شمخال در فاصله ۲۵ کیلومتری جنوب مرز ترکمنستان و شهر مرزی باجگیران در استان خراسان رضوی قرار گرفته و با بزرگترین شهر نزدیک آن که قوچان میباشد ۸۰ کیلومتر فاصله دارد.
روستای مجاور دره پارکینگ، محل اقامت و خواروبار فروشی و نانوایی دارد و میتوان برای صرفهجویی در زمان و رسیدن به ابتدای مسیر دره، در ازای مبلغی، از تراکتور اهالی استفاده کرد.
نام این دره خوش آبوهوا از یک روستایی که در کوهپایههای این کوه قرار داشته گرفته شده است.
این دره از روستای شمخال که هم نام آن میباشد آغاز شده و در روستای محمد تقی بیگ از توابع درونگر پایان مییابد. دره شمخال به عنوان یک دره رودخانه از به هم پیوستن رودهای شارک، قرچه، دربادام، شمخال و همچنین اضافه شدن چشمههایی که از این کوهها نشئات میگیرد به وجود آمده است.
طول این دره در حدود ۱۸ کیلومتر بوده و دیوارههای کوههای اطراف آن تا ۲۰۰ متر بوده و این رودخانه در نهایت به شالیزارهای انتهای آن ریخته و آن ها را سیراب میکند.
در بسیاری از قسمتهای این دره و در کنار آبهای این رودخانه شاهد درختان گردو جنگلی با قدمتهای چندین صد ساله خواهید بود که از جاذبههای بکر این منطقه هستند.
شمخال به زبان کردی کرمانجی نام یک تفنگ قدیمی دستساز است.
عرض کم و همچنین دیوارههای ۲۰۰ متری عظیمی که این دره را همراهی میکند، مناظری کمنظیر را در این دره به وجود آورده که هر گردشگری را خیره میکند.
اگر خوششانس باشد در بالای این دیوارهها میتوانید پرواز پرندهای شکاری یا ابهت یک کل یا دستهای از بزهای کوهی را تماشا کنید.
مسیر پر پیچ و خم این دره که در آن رودخانهای جاری است و چشمههای متعدد و پوشش گیاهی متنوع یک طبیعتگردی فوقالعاده را برای هر گردشگر رقم خواهد زد.
در دره شمخال تلفنهای همراه فاقد آنتن دهی است و بدون تنقلات و تجهیزات کافی و یا در روزهای بارانی باید به آن سفر کرد.
نمیتوان تمامی زیباییهای آن را یک روزه با دقت مشاهده کرد بنابراین پیشنهاد میگردد تا برای سفر به این مکان زیبا برنامهای دو روزه را برای سفر خود تنظیم کنید.
در ابتدای مسیر تابلویی با عنوان معرفی دره شمخال قرار گرفته و ابتدای مسیر با جویی کمآب و پوشش گیاهی کم آغاز میشود. منطقههای کبوترخانه و حمام اول فضاهایی است که به دلیل مسطح بودن این نقاط میتوان در آنجا کمپ زده و شب را گذراند.
حمام اول چشمههای پر آب و جاری داشته که یکی از بهترین مکانها برای اقامت شبانه است.
اما میتوانید کمپ خود را کمی بالاتر، در منطقه کبوترخانه که آن نیز دارای چشمهای کم آب است برپا کنید.
در این صورت شما روز اول حدود ۱۱ کیلومتر از مسافت دره را پیمودهاید و برای روز دوم مسیر کوتاهتری را در پیش خواهید داشت.
فاصله از روستای شمخال تا حمام اول حدود ۷ کیلومتر، از حمام اول تا کبوترخانه حدود ۴ کیلومتر، از کبوترخانه تا دوآبی کمتر از یک کیلومتر و از دوآبی دربادام تا انتهای تنگه و روستای محمد تقی بیگ حدود ۶ کیلومتر است.
گفته میشود دره شمخال بیشباهت به گراند کانیون آریزونا نیست که اگر آواز پرندگان زیبایش را از آن حذف کنیم، با آن پیچهای شگفتآور و ارتفاعات سنگی عجیب و هیاهوی باد، لوکیشن فیلمهای سوررئال و ترسناک را تداعی میکند.
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی
مطلبی دیگر از این انتشارات
نارک گچساران در آتش میسوزد
مطلبی دیگر از این انتشارات
نمایشنامه کاسپار یک شکنجه گفتاری
مطلبی دیگر از این انتشارات
طرح صیانت از کولر تصویب شد