هنر هخامنشی و مراحل ساخت تخت جمشید

به گزارش گلونی هنر در هر ملتی نمایانگر وجوه سیاسی، اقتصادی، عقیدتی و در مجموع نمادی از وجوه مادی و معنوی یک جامعه و ملت است.

در دوره امپراتوری هخامنشی این هنر به نوعی در شهرها و بنای کاخ‌ها منعکس شده است تا شکوه امپراتوری، عظمت و عقیده آن را به نحو احسن نشان دهد. چراکه در دنیای آن روزگار چشم جهانیان، جملگی، بر این امپراتوری بود.

کوروش کبیر بعد از به انجام رساندن فتوحات گسترده و مهم خود دستور داد تا پاسارگاد، کانون قوم پارس و نخستین پایتخت هخامنشیان را گسترش داده و شکوهی مثال‌زدنی به آن ببخشند.

او در این کار از کارگران یونانی و لیدیایی استفاده کرد تا کار ارگ شهر را تکمیل کنند و ساختمان کاخ‌ها و بناهای اداری را سامان ببخشند. ارگی که مد نظر کوروش بود و بنایش را گذاشت، در زمان خود او به اتمام نرسید و داریوش آن را تکمیل کرد.

سبک معماری که در دوران کوروش استفاده می‌شد، تکامل یافته معماری سبک دوره مادها بود. مشخص‌ترین بنای پاسارگاد آرامگاه کوروش است که با تخته‌سنگ‌های بزرگ ساخته شده و در عین سادگی پرصلابت و شکوه است.

بعد از بنای پاسارگاد به دست کوروش و ترمیم و ساخت کاخ‌ها نوبت به ترمیم و ساخت کاخ در شوش به دست داریوش رسید.

در این دوره شاهد هنری هستیم که با وجود نقش داشتن اقوام و ملت‌های گوناگون در شکل‌گیری آن هنر ملی ایرانی و ارزش‌های قومی را به تصویر می‌کشد.

در زمان هخامنشیان هرگاه کار ساخت بنا یا کاخی به دست یک شاه ناتمام می‌ماند، اولین کار جانشین او تکمیل کار شاه ماضی بوده است.

نمونه این مطلب را در تخت جمشید می‌بینیم که داریوش بنای ان را آغاز کرد و کار کامل کردن آن تا سه نسل بعد به طول انجامید و در دوره اردشیر اول تقریبا کار ساخت این مجموعه به اتمام رسید.

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری