واکسن در پیچ تندِ شایعات

این روزها تب‌و‌تاب واکسن زدن از خودِ کرونا گرفتن شاید سبقت گرفته باشه.

مخصوصا وقتی در صف واکسن‌ها قرارِ قرار بگیری.

اصلا از قدیم صف‌ها، می‌تونستند در تمام مشکلات زندگی و سئوال‌های پاسخ نداده ذهنی‌ات راه گشایت باشند.

صف هم که تا دلت بخواد زیاد هست. به خصوص در این روزها

خب بریم سراغ اصل مطلب

عادتی که من در زمان ترس دارم، این‌که گوش‌هام رو موقع ترس می‌گیرم و برای خودم آواز می‌خونم.

چند روز پیش در صف تزریق واکسن استرازنیکا که بودم، از ترس حتی به عوارضش هم فکر نمی‌کردم چه برسه به

صحبت‌های مرم!

اما ناگفته نمونه که عارضه‌های بعد واکسن به من خیلی فکر کردند و حمله‌ای بی‌رحمانه با لشگری از تب و درد به من داشتند.

و من که بی‌دفاع ترین بودم، تصمیم گرفتم این‌سری با آوازی از ناله و گریه با این درد ها همراهی کنم.

البته عارضه برای وقتی گفته می‌شه که آسیب ببینی اما این اتفاق‌های بعد واکسن زدن، واکنش حساب می‌شه. که کاملا طبیعی هست. حتی برای من که بعد از حدود شش ساعت از تزریق، دمای بدنم به تنهایی تخم‌مرغی را می‌توانست نیمرو کند و درد بدنم هم‌چون افتادن فیلی بر شاخه‌ی گلی بود! همین‌قدر دردناک.

اما می‌دونستم که تمام این فعل و انفعلات درونی بدنم در مبارزه با ویروس ضعیف شده هست. و من در برابر یک ویروس، بسیار قدرتمند هستم! البته این را الان می‌گویم که شیر شده‌ام.

در بین ۲۰ تا ۳۰ ساله‌ها ریسک ناشی از کووید، شش برابر بیشتر از ریسک خطرات ناشی از واکسن استرازنیکا هست و در بین ۶۰ ساله به بالاها ریسک کووید ۶۰۰ برابر بیشتر از ریسک ناشی از واکسن است. بنابراین تأثیر مثبت واکسن خیلی بیشتر از مضراتش است اگر هم بگویید ما کرونا را گرفتیم و تمام شد می‌گوییم. نخیر

او زبل‌تر از ان است که به زودی میزبانی‌اش را رها کند. چون بعد از چند ماه پس از ابتلا به کووید احتمال یک‌سری ناراحتی‌های روحی روانی و ناراحتی‌های مغزی ممکن وجود داشته باشه.

به هرحال وقتی مسابقه بین واکسن و این ویروس در افتاده، زمان بسیار مهم می‌شه و طبق گفته متخصصان. کرونا امروز مثل سابق نیست و ویروس‌های جدید شاید به‌مراتب وحشی‌تر و قوی‌تر باشند

اما چاره چه بود؟ وقتی مسابقه بین واکسن و این ویروس در افتاده، زمان بسیار مهم می‌شه و طبق گفته متخصصان: کرونای امروز مثل سابق نیست و ویروس‌های جدید شاید به‌مراتب وحشی‌تر و قوی‌تر باشند.

خلاصه، می‌خوام بگم من جنس شایعات رو خوب می‌دونم و نگرانی هارو درک می‌کنم. اما این کرونا با این جهش زیادش به سختی می‌تونه زیرجذر؛ خانه نشینی‌ها ، ماسک‌ها و دوری گزیدن‌ از آدم‌ها و....بره. اگر محافظت نکنیم ناچار هم‌چون پلنگی بر جان‌مان چنگ می‌ندازه و ما رو خدایی نکرده برای همیشه زخمی می‌کنه. پس مراقبت و محافظت شرط عقل و دل است. باور ندارید؟

می‌تونید از متخصصانی که در صفوف قرارگرفتند بپرسید!

پایان پیام

نویسنده: زهرا بزرگی