جی ون کارتر از چالش تردمیل مرگ می گوید!

چالش تردمیل مرگ و دویدن روی تردمیل با سرعت 15 مایل در ساعت به مدت 45 ثانیه! با این سرعت می توان به راحتی از دست دایناسورهای "پارک ژوراسیک" فرار کرد و جی ون کارتر مجبور به این کار بود.

جی ون کارتر بازیکن سابق باشگاه بسکتبال West Virginia Mountaineer برای سرمربی باب هاگینز بازی می کرد. باب هاگینز به واسطه دادن تمرین هایی بسیار سخت و طولانی، مانند تردمیل مرگ، به شاگردانش در باشگاه سینسیناتی شهرت دارد.

شاگردان او در سینسیناتی و فرستاده های ویرجینای غربی در کنفرانس آمریکا یکدیگر را ملاقات کردند. در این ملاقات مشخص شد که حتی افزایش سن اندکی در روحیات باب هاگینز تغییری ایجاد نکرده است.

جی ون کارتر و چالش تردمیل مرگ

کارتر که حالا برای میلواکی باکس بازی می کند، خاطره ای از هاگینز را به اشتراک گذاشت. او روز دوشنبه و پس از تمرین آماده سازی برای بازی چهارشنبه شب NBA در مقابل شیکاگو بولز، در خصوص هاگینز گفت:"زمانی که به تیم ویرجینیای غربی پیوستم، با خود فکر می کردم که من خیلی سخت تمرین و کار می کنم. اما این برداشت من اشتباه بود".

جی ون کارتر در ادامه توضیح داد که اگر هاگینز، در مقام مربی، از تمرین های شاگردانش خوشش نمی آمد، آن ها را به تردمیل مرگ می فرستاد. در تمرین تردمیل مرگ، بازیکنان مجبور بودند افزایش تدریجی سرعت بر روی تردمیل، برای 45 ثانیه با سرعت 15 مایل در ساعت بدوند. این بالاترین سرعت موجود در تردمیل ها است. هیچ کس در این تمرین نمی توانست خطا کند. لیز خوردن، از دست دادن تمرکز، عدم توانایی در چرخش لگن در زمان مناسب و اشتباهاتی از این دست، به معنای افتادن از روی تردمیل بود. کارتر در ادامه توضیح داد که گاهی بازیکنان از روی تردمیل پرت می شدند، اما هاگینز اهمیتی نمی داد. او همیشه به بازیکنان دستور می داد: بلند شید و برگردید به تردمیل!

جی ون کارتر معتقد است که هیچ کس نمی داند قهرمانان NBA تا چه حد نخبه و خارق العاده هستند و شاید تردمیل مرگ بتواند آزمون خوبی برای محک توانایی آن ها باشد. وی اخیرا از دو مربی شخصی در باشگاه پرینستون خواسته است که این روش را امتحان کنند.

مربیانی که به چالش پیوستند!

آریانا هیگمن، بازیکن سابق تیم فوتبال دبیرستان ویتنال و دانشجوی پرستاری در حال حاضر کلاس های پرورش اندام را اداره می کند. او قبول کرده است که تکنیک تردمیل مرگ را امتحان کند. وی معتقد است این تکنیک می تواند یک زنگ تفریح ایده آل برای کاهش وزن باشد.

جرمی پیتفالسکی، مربی تناسب اندام که در تیم میلواکی باربرینز بازی می کرد، نیز قبول کرده است تکنیک تردمیل مرگ را اجرا کند. هر دو مربی دونده های حاذقی هستند و توانستند این چالش را به خوبی پشت سر بگذارند. البته شایان ذکر است که بالاترین سرعت تردمیل های موجود در باشگاه های این دو مربی، 12 مایل در ساعت بود.

شما می توانید ویدیو های مربوط به چالش تردمیل مرگ این دو مربی را بررسی کنید و با مزایای تمرینات سرعتی آشنا شوید. همچنین شاید بخواهید با کارتر در یک زنگ تفریح مفرح و سریع، همراه شوید.

هیگمن در این خصوص می گوید:"من عاشق دویدن سریع هستم. این یک تمرین عالی است و آن را به همه توصیه می کنم."

شما می توانید این تمرین را به این شکل انجام دهید: 10 دور و در هر دور 30 ثانیه بر روی تردمیل و 30 ثانیه استراحت. تردمیل را نیز بر روی بالاترین سرعتی قرار دهید که می توانید بدوید. پیش از آغاز این تمرین خود را گرم کنید. می تواند 5 الی 10 دقیقه را به گرم کردن اختصاص دهید. سپس 10 دقیقا تردمیل مرگ و سپس 5 دقیق سرد کردن را فراموش نکنید. این تمرین قاتل چربی ها است".

پیتفالسکی و مزایای چالش تردمیل مرگ

او توصیه می کند که مطمئن شوید در بالاترین سرعت ممکن می دوید و افزایش این سرعت را نیز جزو اهداف خود قرار دهید. من دوست دارم تردمیل مرگ را برای دو الی سه بار در هفته و به عنوان بخشی از تمرینات شدیدم، امتحان کنم. این بهترین چالش برای تناسب اندام و بهبود وضعیت عروقی بدن شما است. این تمرین متابولیسم را افزایش و استرس را کاهش می دهد.

شما می توانید این سبک ورزش را بر روی دوچرخه، الپتیکال و یا دستگاه قایقرانی اعمال کنید. مطمئن شوید قبل از انجام این چالش به خوبی بدن خود را گرم کرده اید و پس از آن نیز زمانی را به سرد کردن بدن خود اختصاص دهید.

با این کار بهترین نتیجه را از تمرین خواهید گرفت. او در ادامه می افزاید:"معمولا دویدن تا رسیدن به 75 الی 85 درصد از بالاترین ضربان قلب، سالم تلقی می شود.

شاید شما نیز از انجام تمرین های هوازی طولانی خسته شده باشید و یا مایل نباشید به یک دونده استقامتی تبدیل شوید. در این صورت این چالش می تواند ایده ال شما باشد".

این سبک ورزش برای افرادی که زمان اندکی برای ورزش کردن دارند و در عین حال می خواهند از مزایای دویدن استقامتی بهره مند شوند، بسیار مناسب است. دویدن سرعتی به چربی سوزی کمک می کند، سبب عضله سازی می شود، سلامت قلب را بهبود می بخشد و متابولیسم بدن را نیز افزایش می دهد.