تجربه‌ی نصب macOS روی PC - ساخت هکینتاش

وقتی به کامپیوترهای Apple نگاه میکنیم، چندتا چیز توی ذهنمون میاد :

کیفیت ساخت، سادگی، زیبایی، امنیت، سیستم عامل خاص که فقط روی محصولات اپل نصب میشه، قیمت تمام شده‌ی بالاتر نسبت به کامپیوترهای ویندوزی و ...

حدوداً سال ۱۳۸۱ بود که با اپل و محصولاتش و مخصوصا سیستم عاملش آشنا شدم... اون موقه‌ها هنوز آیفون و آیپد نبودن و خیل عظیم سینه چاکان اپل یا بچه بودن و یا اصلا خبر نداشتن اپل یه کمپانی خاص و با کیفیت هست.

اون موقه خیلی دوست داشتم سیستم عامل مکینتاش رو تجربه کنم ولی نه دسترسی داشتم به سیستم عاملش و نه پول خرید یکی از محصولات اپل رو داشتم.

خلاصه دست بر قضا اپل بعد از مدتی تصمیم گرفت که از پردازنده‌های اینتل توی سیستم‌های کامپیوتری خودش استفاده بکنه و این یه خبر خوب و روزنه‌ی امیدی برای من بود.

باید اعتراف کنم تمامی تلاشهایی که تا اون موقه برای اجرای یه نسخه از سیستم عامل مکینتاش روی شبیه ساز PearPC داشتم همه بی نتیجه مونده بودن و منم مشتاقانه از توی مجلات و اخبار همیشه پیگیری میکردم که روند انتقال از پردازنده‌های PowerPC به اینتل در چه مرحله ای هست.

البته چند سال بعد مک رو به شکل مجازی نصب و استفاده کردم که حداقل توی دلم نمونده باشه :)

اما تلاش‌های جدی من از سال ۱۳۹۵ شروع شد، جایی که هیچ ایده و تفکری راجع به نصب مک روی سیستم دسکتاپم نداشتم! البته گوگل یار غار من کنارم بود.

چندتایی فیلم آموزشی دیدم، ولی خب کانفیگ سیستم‌های اونها کجا و کانفیگ سیستم من کجا...!

جالب‌ترین نکته این بود که هیچ فردی جز من با مشخصات مادربرد مشابه سیستم من به سراغ نصب هکینتاش نرفته بود...

این همه گفتم هکینتاش یه تعریف از هکینتاش نداشتم!!!

هکینتاش به کامپیوتری گفته میشه که ساخت اپل نیست ولی با یک سری هک‌ها تونسته کدهای سیستم عامل مکینتاش اپل رو روی خودش اجرا کنه. و از تلفیق هک و مکینتاش واژه‌ی هکینتاش متولد شده.

برگردیم به بحث خودمون! در نهایت تونستم بعد از روزها و ساعتها تلاش تمام وقت برای اولین‌بار به دسکتاپ سیستم عامل مکینتاش برسم... لحظه ی پر شور و هیجانی بود... این همه تلاش برای رسیدن به دسکتاپ سیستم عامل مورد علاقه‌ی من.

البته خوشحالی من زیاد دوام نداشت و جای خودش رو به انبوهی از خطاها و ناسازگاریهای سخت افزاری داد...

جایی که نه درایور گرافیک راه اندازی شده بود ، نه صدایی در کار بود و نه حتی اینترنتی متصل...! بماند که مادربورد هم در بخش ACPI Componentها به شدت خطا و اخطار داشت.

نا امیدانه برگشتم به ویندوز...

ولی دست از تحقیق بر نداشتم، روزها راجع به نصب یه سیستم عامل غریبه ( اپلی ) روی سخت افزاری نا آشنا ( PC ) مطالب و تجربیات دیگران رو میخوندم...

یه روز دوباره تصمیم گرفتم قید هارد و اطلاعات ( البته بک آپ داشتم واسه هیجان ماجرا اینجور نوشتم ) رو بزنم و دوباره برم سراغ اون لعنتی دلربا...!

این‌بار هدفمند بودم و اطلاعات کامل‌تری داشتم، وقتی کارم تموم شد، درایور گرافیک راه اندازی شده بود. چند ساعت بعد صدا راه اندازی شد و چند ساعت بعدتر کارت شبکه و مودم وایرلس هم به جمع سخت افزارهای راه اندازی شده پیوستند.

خوشحال بودم، چون نصف راهو رفته بودم... اما هنوز مادربورد مونده بود با کلی خطا در بخش ACPI و راه اندازی نصفه نیمه‌ی پورتهای USB.

وقتی تحقیقاتمو بیشتر کردم دیدم هرچه سخت افزارم نزدیکتر به یکی از کامپیوترهای اپل باشه شانس موفقیتم بیشتره، دست به کار شدم و کامپیوترمو فروختم، با پولش و کمی پس انداز هزینه‌ی خرید یک کامپیوتر جدید رو مهیا کردم.

رفتم توی سایت اپل، سخت افزارها رو چک کردم، از گوگل و ویکی‌پدیا هم کمک گرفتم و تونستم دقیقترین مشخصات رو به دست بیارم...

رفتم و قطعات رو خریدم، سیستم رو اسمبل کردم و شروع کردم به نصب مک، اینبار همه چی بهتر از قبل بود، توی ۲ ساعت ویندوز نصب کردم، مک رو مجازی بوت کردم و دیسک بوتیبل ساختم و مک رو نصب کردم.

بررسی که کردم دیگه ACPI خطایی نداشت، همه چیز خوب کار میکرد، تجربه‌های قبلی کمک کرده بودن مک استیبل و آماده به کار باشه، البته هنوز ایراداتی بود که نهایتا رفع شدن و الان یه هکینتاش دارم که مثل ساعت داره کار میکنه. آپدیت میشه و معادل یه iMac 18.1 ساخت سال ۲۰۱۷ هست و حالا حالاها آپدیت‌ها رو دریافت میکنه.

چیزی که تجربه کردم پر از لحظه های استرس‌زا و حساس بود، پر از نا امیدی و امید بود، پر از خوشحالی و ناراحتی همراه با عصبانیت...

اما تلاش و تحقیق، تجربه و تکرار، از نا امیدی و شکست‌های پی در پی خسته نشدن، باعث شد آخرش موفق بشم.

هروقت پای کامپیوترم هستم لذت میبرم از کارکردن باهاش.

از اینکه از سیستم عاملی استفاده میکنم که فرزند خاندان Unix هاست خوشحالم. من یکی از عاشقان سیستم عامل‌های غیر ویندوزی هستم. مخصوصاً مکینتاش که علاقه‌ی خاصی از دیرباز بهش داشتم.

امیدوارم اشتراک گذاری این تجربه براتون لذت بخش و مفید بوده باشه.

صحبت و نظری بود خوشحال میشم در بخش نظرات باهاتون هم صحبت بشم :)

ارادتمند

محمد شکوهی