شیراز کجا بریم؟

شیراز کجا بریم؟ سوالی که از آدمای سفر نرو زیاد می‌شه شنید. در حالی که هر کسی سبک سفر و تعریف خاص خودش رو برای لذت‌بردن از تجربه‌های جدیدش داره.

بچه که بودم حالم از سفررفتن بهم می‌خورد؛ چون سفرهای خونوادگی محدود می‌شد به دیدن جاذبه‌های تاریخی معروف که تو اون سن برای من معنای خاصی نداشت و خرید. اولین تصویری که از هر شهر تو ذهن من ثبت شده، تصویر پاساژها و بازارهاشه و راستش این حقیقت که به جاهای زیادی سفر کردم ولی جاهای خیلی کمی رو دیدم، قلب کوچکم رو به درد میاره.

یکی از شهرهایی که مقصد همیشگی‌مون بود و شامل این تعریف می‌شه، شیرازه. من از شیراز به جز بازارهاش، ارگش رو می‌شناسم، شاهچراغش، حافظیه و سعدیه، باغ ارم و فالوده‌فروشی‌هاش. تا حالا فرصت شیرازگردی به سبک ریحانه رو تجربه نکردم اما شیراز و جاهای دیدنی‌ش رو مثل کف دستم بلدم. بهونه‌م برای نوشتن این پست، آشناکردن آدما با گوشه‌کنار این شهر شگفت‌انگیزه تا به سیاق خودشون، شیرازگردی کنن.

شیراز کجا بریم بگردیم؟

یکی از چیزهایی که شیرازگردی رو سخت می‌کنه، اینه که گزینه برای گشت‌وگذار خیلی زیاده و تجربه‌های متفاوتی از سفر به این شهر می‌شه ساخت. می‌دونم شاید یکم احمقانه به نظر برسه :) ولی از قبل تصمیم بگیرین هدفتون از سفر به شیراز چیه.

تاریخ‌گردی

شیراز، بهشت تاریخ‌گردهاست. اگه عاشق دیدن جاذبه‌های تاریخی هستین، یک چمدون گنده ببندین، چون قراره تو این شهر موندگار بشین. این شهر نه چندان بزرگ، مثل یک دفتر تاریخ می‌مونه که می‌تونین با قدم‌زدن تو خیابوناش، تو زمان سفر کنین.

دوست دارین برین به دوره پهلوی؟

بازدید از مسجد نصیرالملک، معروف به مسجد صورتی شیراز و خانه نصیرالملک (سازنده مسجد) رو از دست ندین. اگه نمی‌دونین مسجد صورتی کدومه باید بگم همون‌جایی که تقریبا 78 درصد ایرانیا جلوی پنجره‌های رنگیش عکس دارن. بهترین وقت سال برای دیدن انعکاس نور از این پنجره‌ها، زمستونه؛ چون تابش خورشید ملایم‌تره. ولی هر وقت از سال که راهی شیراز شدین، همون صبح اول وقت شال و کلاه کنین و تنبلی نکنین و نذارین به ظهر بکشه. هر چی به ظهر نزدیک‌تر بشین، انعکاس نورهای رنگی کمتر می‌شه و عکسای جالبی نمی‌تونین بگیرین.

{یه فکت جالب! سازنده عمارت سفیدی که توی باغ ارمه هم، همین دوست عزیز باسلیقه‌مون، آقای نصیرالملکه.}

عمارت شاپوری هم متعلق به این دوره‌س و به نظر من خیلی خیلی دیدنیه. البته این عمارت تاریخی چند سالی هست که به یک رستوران و کافی‌شاپ تبدیل شده و بخوام در گوشی بهتون بگم، نقدای جالبی راجع بهش وجود نداره.

دوست دارین برین به دوره قاجار؟

نارنجستان قوام و خانه زینت‌المک قوام که دقیقا کنار هم قرار گرفتن، یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های شیرازن. نارنجستان قوام یک باغ نارنجه که یه عمارت بزرگ و خیلی مجلل رو توی خودش جا داده و از قرار معلوم، مال یکی از خانواده‌های پرنفوذ دربار قاجار بوده. جالبه بدونین که این دو تا خونه که حالا از هم جدا شدن، قبلا یک مجموعه کامل از خونه، مدرسه و حمام و این داستانا بودن و جایی که بهش می‌گیم خونه زینت‌الملوک، در واقع اندرونی همین مجموعه بوده.

تو زیرزمین خانه زینت‌الملوک، یه موزه جالب از مجسمه‌های مومی مشاهیر شیراز و ایران وجود داره که دیدنش خالی از لطف نیست. می‌تونین مجسمه خود خانم زینت‌الملوک رو هم اون‌جا ببینین. جالبه بدونین که این دو تا خونه از طریق همین زیرزمین به هم راه دارن.

علاوه‌بر این دو تا خونه تاریخی، خانه منطقی‌نژاد، خانه فروغ‌المک و تعداد زیادی از خونه‌های تاریخی شیراز متعلق به این دوره تاریخی هستن. بعضی از این خونه‌ها رو به موزه تبدیل کردن و بعضی‌هاشون، مثل خانه پرهامی شیراز، اقامتگاه و رستوران شدن.

این خونه‌ها یکی از جذاب‌ترین بخشای شیرازگردی برای من محسوب می‌شن که دنیای خودشون رو دارن و نمی‌خوام تو این مقاله راجع بهشون صحبت کنم اما لیست کامل این خونه‌ها رو با توضیحات کامل می‌تونین اینجا ببینین.

? لیست خانه های تاریخی شیراز

دوست دارین از این هم عقب‌تر برین؟ مثلا دوران زندیه؟

خب خوشبختانه کریم‌خان زند معروف به وکیل‌الرعایا، یادگاری‌های زیادی از خودش به جا گذاشته. ارگ کریم خان، باغ نظر معروف به موزه پارس (محل دفن کریم‌خان)، حمام وکیل، مسجد وکیل، بازار معروف وکیل (و حتی آب‌انبار وکیل)، همه در یک محدوده قرار دارن و می‌تونین یک روز رو به دیدن اونا اختصاص بدین.

این منطقه، توریستی‌ترین قسمت شهره و هر وقت سال که شیراز باشین شلوغه. البته هر کدوم از این جاذبه‌ها واقعا دیدنین و حتی اگه از دیدن جاذبه‌های تاریخی اون‌قدر لذت نمی‌برین، جو و اتمسفری که این منطقه داره جذبتون می‌کنه. دور ارگ، پره از فالوده‌بستنی فروشی‌های معروف با صف‌های طولانی که کاملا ارزش چند دقیقه انتظار رو دارن.

مسجد وکیل یه شاهکار هنریه، حمام وکیل یه موزه جالب از مجسمه‌های مومیه که آداب و رسوم مردم مخصوصا آداب حموم‌رفتن رو نشون می‌دن، موزه پارس هم اشیا تاریخی از دوره‌های مختلف ایران داره. سرتون رو درد نمیارم دیگه.

نادرشاه و سلسه افشاریان کار خاصی تو شیراز نداشتن. اما اگه منتظر صفویان بودین، پیشنهاد می‌کنم عقب‌تر نیاین. شیراز جاذبه‌های تاریخی از دوره صفوی هم کم نداره اما خب، زیاد چنگی به دل نمی‌زنن.

از روی بقیه سلسله‌های خسته‌کننده بپریم و بریم سراغ ایران باستان.

ساسانی‌ها تو شیراز، برامون کاخ سروستان، نقش برجسته بهرام، بند بهمن و چهارطاقی نقاره خانه رو به جا گذاشتن. البته این لیست خیلی خیلی طولانی‌تره ولی من به جاذبه‌های جذابش افاقه کردم.

از اون جایی که من از اون دسته آدم‌هایی هستم که قسمت خوشمزه غذا رو برای آخر نگه می‌دارن، بریم سراغ سلسله هخامنشیان.

برای دیدن تخت جمشید و پاسارگاد، باید از شهر خارج بشین و تقریبا 1 روز کامل رو به دیدنشون اختصاص بدین ولی باور کنین کاملا ارزشش رو داره. دیدن عظمت و زیبایی این سازه‌ها، چنان تاثیر عمیقی روتون می‌ذاره که تا چند وقت از جو ایرانی آریایی بیرون نمیاین. ? تخت جمشید نسبت به پاسارگاد، سالم‌‌تر مونده و دیدنی‌های بیشتری داره اما اگه می‌خواین آرامگاه کوروش رو ببینین، باید مسیر پاسارگاد رو در پیش بگیرین.

شیرازگردی با طعم شعر و بهارنارنج (شراب)

تنها نرید شیراز. اگه رفتین اقلا این جاها نرید:

• حافظیه: حافظیه یا همون آرامگاه حافظ، فقط یک مقبره با معماری جالب نیست؛ خیال‌انگیزترین و دوست‌داشتنی جای شیرازه. حتی نفس‌کشیدن تو این مکان، کار شاعرانه و الهام‌بخشیه. وقتی وارد باغ می‌شی، انگار خود خواجه شمس‌الدین با جامش میاد استقبالت و دستتو می‌گیره و تو باغش می‌چرخوندت. منگ و سرخوش می‌شی و واقعا دلت نمیاد ازش بیای بیرون. به هیچ عنوان تنها نرید آقا.

? اطلاعات لازم و غیرضروری درباره حافظیه رو اینجا بخونین.

• سعدیه: واقعا منصفانه نیست که آرامگاه دو تا از بهترین شاعرهای ایران تو یک شهر باشه ولی خب هیچی تو دنیا عادلانه نبوده و نخواهد بود. معماری آرامگاه سعدی هم به اندازه آرامگاه حافظ باشکوهه و می‌شه ساعت‌ها توش وقت گذروند. کنار آرامگاه یه سری پله می‌بینین که به سمت زیرزمین می‌رن. حتما از این پله‌ها برین پایین. پایین این پله‌ها به یک محوطه چندضلعی میرسین که اگه از نرده‌هاش خم بشین، می‌تونین حوض ماهی سعدی رو ببینین. چیزی نپرسین و فقط یک سکه بندازین تو آب و آرزو کنین. این‌جا هم اگه تنها هم رفتین حداقل تنها برنگردین.

? اینجا درباره مربع به مربع سعدیه بخونین.

• باغ ارم: باغ ارم یکی از جالب‌ترین جاهای دنیاست. این باغ بزرگ که اصلا معلوم نیست چند صد ساله وجود داره، یه باغ پلکانیه که با الگوی معماری باغ‌ ایرانی ساخته شده. (اگه دوست دارین علت تاریخی وجود این همه بیمار OCD در ایران رو پیدا کنین، الگوی باغ ایرانی رو در گوگل سرچ کنین). این‌جوری بهتون بگم که چند صدتا گونه مختلف گل و گیاه و درختای هزارساله توی این باغ وجود داره، جوری که به عنوان موزه گیاه‌شناسی زیرنظر دانشکده کشاورزی شیراز قرار گرفته! یک عمارت تاریخی سفید فوق‌العاده خوشگل و یه کافه دوست‌داشتنی و یه موزه سنگ و جواهرم داره که حوصله‌تون سر نره. ترجیحا تنها نرین.

اطلاعات جذاب و خواندنی راجع به باغ ارم شیراز. (خیلی برای این مقاله زحمت کشیدم نمی‌دونم چرا گوگل آشغال بهش اهمیت نمی‌ده.)

• باغ دلگشا: اگه سمت اردیبهشت رفتین شیراز و دلگشا نرفتین، انگار شیراز نرفتین. این باغ به درختای بهارنارنجش و عمارت کلاه‌فرنگیش معروفه و تو بهار، خودِ خودِ خودِ بهشته. به هیچ عنوان تنها نرین و جان بچتون بهارنارنج‌ها رو از سر درخت نچینین.

زیر و بم این باغ رو توی این مقاله در آوردم: باغ دلگشا شیراز.

• باغ عفیف‌آباد: می‌دونم شاید فکر کنین خب دو تا باغ رو دیدم بقیه چی می‌تونن داشته باشن که سورپرایزم کنن، ولی عفیف‌آباد رو برین ببینین. جدا از باغ و عمارت دو طبقه فوق‌العاده خوشگلی که داره، یه موزه ادوات و اسلحه هم داره که خیلی دیدنیه. جالبه بدونین که این باغ از طرف وراث به فرح پهلوی هدیه داده می‌شه و اگه وارد عمارت بشین می‌تونین اسباب و اثاثیه خاندان پهلوی رو هم از نزدیک ببینین.

? درباره این که چرا به این باغ می‌گن عفیف‌آباد، عفیفه کی بوده اصلا و چرا الان باید موزه اسلحه باشه، اینجا بخونین.

قسمت بعد؛ لوکیشن‌های ادایی شیراز برای عکاسی (که انگار همه خبر دارن کجان به جز ما)

ممنون که به تدتاک من اومدین. در قسمت بعد می‌خوام ادایی‌ترین لوکیشن‌های شیراز رو برای تولید محتوای اینستاگرامتون معرفی کنم. قراره چیزای تکراری هم ببینین اما با جزئیات بیشتر و دقیق‌تر. ?