سندروم بی تفاوتی (اجتماعی – سیاسی)

«سندروم بی تفاوتی» نام یک بیماری است که باعث می‌شود تا انسان نسبت به محیط پیرامونی خود هیچ گونه حس خویشاوندی نداشته باشد… هیچ علقه مشترکی میان خود و دیگران احساس نکند… خود را خارج از «ما» بپندارد… درونگرا شده و در درون خود زیست کند… و نهایتاً اینکه نسبت به همه چیز بی تفاوت و بیخیال باشد… در این حالت انسان ممکن است حتی علاقه‌ای به شروع فعالیت یا پرداختن به مسائل شخصی خود هم نداشته باشد… همه چیز برای او کسل کننده و کلافه کننده است و دیگر تفاوتی برایش ندارد که پیرامونش چه فعل و انفعالاتی در حال رخ دادن است …

برخی از اتفاقات پیرامون انسان جنبه خصوصی و فردی دارند و آدمی مختار است هرگونه که خود تشخیص می‌دهد با آن برخورد کند، اما بسیاری از رویدادهای اطراف او جنبه اجتماعی دارند و تقریباً کل افراد یک جامعه را درگیر خود می‌کنند…

در فرازی از زیارت عاشورا لعن فرستاده می شود بر هر کس که مشایعت کند (سکوت کند نه رد کند و نه تایید) در یک امر اشتباهی …

اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی (الَّذِینَ)جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ (تَایَعَتْ)عَلی قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً

سیری در تاریخ اسلام نشان می دهد که سکوت و انفعال هزاران نفر از مسلمانان بعد از حادثه غدیر خم، موجب غصب خلافت امام علی(ع) شد یا سکوت و انفعال برخی کشور های عربی باعث شده است که این همه ظلم و ستم در نوار غزه توسط رژیم غاصب صهیونیستی رخ دهد … اما در ایران مردم پای کار انقلاب اند … از راهپیمایی های اول انقلاب که شاه ملعون را فراری داد تا راهپیمایی های 22 بهمن ماه یا روز قدس…

سندروم بی تفاوتی نسبت به انتخابات

اسفند ماه بار دیگر مردم ایران به انجام یک کار بزرگ دعوت می شوند؛ برای انتخابات.

انتخابات، سرنوشت سیاسی کشور را مشخص می‌کند… انتخابات باعث تغییر و تحول در سیاستگذاری ها و اجرای سیاست‌ها می‌شود… انتخابات پدیده‌ای است که بر روی زندگی همه افراد جامعه تأثیر می‌گذارد… بنابراین مشارکت در انتخابات نشان از پویایی جامعه دارد هم چنان که قهر کردن با صندوق‌های رأی باعث می‌شود که افراد تبدیل به تماشاچیان منفعلی شوند که نه تنها لذتی از رقابت‌های انتخاباتی نمی‌برند بلکه خود تحت تأثیر انتخاب سایر افراد جامعه قرار گرفته‌ و در واقع افسار سرنوشت و آینده سیاسی خود را در دستان سایرین قرار می‌دهند…

در مقابل دشمنان هم به دنبال ایجاد سندروم بی تفاوتی اجتماعی اند

این سندروم بی تفاوتی را می‌توان در ادامه جنگ شناختی دشمنان معنا کرد چرا که هدف غایی جنگ‌های شناختی آن است که مردم را نسبت به همه پدیده‌های سیاسی بی تفاوت و منفعل کنند یا به تعبیری ملت هیچکاره بسازند.

در حالیکه ج.ا.ا معتقد به مردم و از مردم و برای مردم است… در همین باره رهبری در سلسله بیانات خود بار ها به این مهم تاکید کرده اند:« تودهٔ مردم همه‌کاره‌اند / تأکید امیرالمؤمنین علیه السلام بر تکیه به عامه مردم است نه نورچشمی‌ها/ حضرت امام (ره) به مردم یاد داد برای رسیدن به نتایج مطلوب باید در میدان حضور داشته باشند. امام به جای نشست و برخاست کردن با احزاب و گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و شخصیت‌های سیاسی معروف پرمدعا که بودند در آن زمان، به جای نشستن با آن‌ها، آمد با مردم نشست.(۱۴۰۲/۱۰/۱۹)

نتیجه گیری

کارشناسان بی‌تفاوتی و نبود احساس مسئولیت در بخشی از جامعه نسبت به ناهنجاری‌ها و قانون‌گریزی‌ها را آفت بزرگی می‌دانند که باید فکری به حال آن کرد. در آموزه‌های دینی هم، امر به معروف و نهی از منکر، افراد را در واکنش نشان دادن نسبت به اعمال دیگران موظف کرده است. بنابراین با حضور حداکثری در انتخابات پیش رو می‌توان هم حیله‌ها و توطئه‌های دشمنان را خنثی کرد و هم سلامت عمومی جامعه ایرانی را به جهانیان نشان داد.

به قلم : رامین نصیری

منبع: سایت ارس به