تاب آوری پزشکان و فرسودگی شغلی

عفت حیدری
تاب آوری و فرسودگی شغلی پرستاران ، پیراپزشکان و پزشکان
باشگاه تاب آوری

میزان خستگی مفرط در حرفه جراحی ارتوپدی به شکل فوق العاده ایی بالاست و از بین رفتن تدریجی استقلال، فشار زیادی روی بهباشی روانی تمام پزشکان وارد می­کند.
سطوح بالای اضطراب، افسردگی و بندرت سوء مصرف مواد در حرفه پزشکی دیده می­شود.در حقیقت، زمان دشواری برای پزشک بودن است. بی شک بسیاری از ما در طول حرفه خود دردهای عاطفی چشمگیری را متحمل شده ایم.مطمئنم که ما شاهد ناراحتی عاطفی پزشکان و رزیدنت های همکار خود بوده ایم.پزشکان به دلیل کمال گرایی  و یا فشارهای مضاعف شغلی در معرض خطر کشمکش های عاطفی قرار دارند.
وقتی پزشکی به لحاظ عاطفی رنج می برد،زیان جنبی آن به بیماران،دوستان، خانواده و عزیزان وی تسری پیدا می کند.
مشکلات رفتاری و تفکر تحریف شده، حل نشده باقی می ماند و به مرور زمان هم بدتر میشود و ممکن است به رفتارهای مخربی منجر شود که مسلما زندگی شخصی و حرفه ای فرد را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در واقع یک بررسی ثابت کرد که یک نفر از هر 16 جراح در آمریکا در سال گذشته به فکر خودکشی افتاده است. این بررسی همچنین ثابت کرد که تنها 26 درصد از جراحانی که به فکر خودکشی بودند، در مقایسه با 44 درصد کل جمعیت، به دنبال کمک گرفتن و مشاوره با روان شناس یا روانپزشک بودند.
متاسفانه بسیاری از ما همکاری را می­شناسیم که خودکشی کرده است.وقتی کسی از اطرافیان ما دست به چنین کاری می­زند، به نوعی وادار می­شویم که بهباشی عاطفی خود را محک بزنیم.وقتی به نحوه رفتارخود هنگام مواجهه با استرس شغلی دقت می­کنیم،چه نکته ای به ذهنمان می­آید؟ بنا به تجربه شخصی خودم و صحبت با همکارانم، بطور کلی بیشترین عامل نگرانی عاطفی از احساس مسئولیت زیاد فرد برای زندگی و سلامتی بیمار، دشواری در بخشیدن خود به دلیل صدمه ایی که در اثر اشتباه و بدبیاری به بیمار رسیده است، و تلاش برای کنار آمدن با قضاوت بیرحمانه در باره خود ناشی میشود.همانطورکه گفتیم متعادل کردن واکنش های ما به اشتباهات، و کنترل تمایل خود به سرزنش و انتقاد کردن از خودمان، ممکن است کمک کند تا در ورطه نومیدی نیفتیم.وقتی نمی­توانیم بسیاری از عوامل استرس زای بیرونی پرچالش را به راحتی عوض کنیم،می­توانیم شیوه ادراک محیط پیرامون خود را کاملا تغییر دهیم.
آگاهی ما از خود و شیوه ایی که به مشکلات خاص واکنش نشان می­دهیم، اولین گام برای زندگی موفق در شرایط توان فرساست.
به دنبال سرنخ ها باشید
چطور می توانیم تفاوت بین روز کاری بد یا هفته کاری بد یا اتفاقی بدتر را تشخیص دهیم؟ همانطور که دیدیم، بدن ما برای بازشناسی اینکه ممکن است به کمک دیگران نیازداشته باشیم،سرنخ هایی به ما میدهد.کیفیت پایین خواب، نداشتن انرژی،و کاهش یا افزایش وزن نشانه هایی هستند دال بر اینکه ما دچار اضطراب،افسردگی و یا خستگی مفرط شده ایم.گرفتگی عضلات،اسپاسم پلک، درد معده،رفلاکس معده،کمردرد و سردرد همگی ممکن است حاکی از آن باشند که تغییر ضروری است.نداشتن میل جنسی شاخص معتبری از استرس زیاد و یا خستگی مفرط است.
نشانه دیگر خستگی مفرط، فردیت زدایی است که فرد بدون سرمایه گذاری عاطفی صرفا حرفه خود را انجام می­دهد.کناره گیری عاطفی و اجتماعی ممکن است نشان دهنده درد و رنج واقعی باشد.بر عکس آن ولی به همان اندازه مخرب کمال گرایی است و همانطور که گفتیم ناشی از اضطراب و مسائل مربوط به عزت نفس است.کمال گرایی و آثار منفی آن روی خوشبختی، پیامد معمولی ناشی از احساس عمیق بی کفایتی است.
همان تمایلات کمال گرایانه ایی که باعث می شود دانشجوی پزشکی در همه درسهایش عالی باشد، در عین حال او را در معرض خطر نارضایتی مداوم قرار می دهد.سرانجام، هر رفتار افراطی مثل قمار،گلف و حتی ورزش نشان دهنده بیقراری عاطفی است.وقتی به این مسائل رسیدگی نشود،ممکن است خودش را به شکل عصبانیت های انفجاری یا سوء مصرف مواد مخدر و یا الکل نشان دهد.

اگر احساسی دارید، بیان کنید
وظیفه ماست که به همکار خود که نیازمند حمایت است، کمک کنیم.ما باید قاطعانه اما با مهربانی به همکارمان اطلاع بدهیم که آشوب درونی او را متوجه شده ایم و قصد ما این است که به وی کمک کنیم.فکر کردن به خودکشی در میان پزشکان امری غیرمعمول نیست.وقتی متوجه می شویم که همکاری به فکر خودکشی است،لازم است فورا اقدامی انجام دهیم و به وی کمک کنیم.
پزشکان جوان مخصوصا در مورد افکارخودکشی آسیب پذیرهستند.بر اساس بررسی گوبرت و همکارانش 4/9 درصد از دانشجویان سال چهارم و رزیدنتهای سال اولی در بازه زمانی 2 هفته گذشته به فکر خودکشی بوده اند.
اگر این نوع افکار به سرتان می­زند، قبول کنید که نوعی تفکر منفی و معیوب بر ذهن شما حاکم شده است و بدانید که در این شرایط در صورتی که تحت درمان قرار نگیرید، پیامدهای زیادی برای شما و عزیزانتان خواهد داشت.افسردگی قابل درمان است و به خودی خود از بین نمی رود. در زمان آشفتگی و اضطراب تلاش کنید تا به افکارتان گوش ندهید و فورا درصدد مشورت و کمک برآیید.

برگرفته از کتاب پزشک تاب آور
جان دی کلی.آن ماری دی.کلی
برگردان دکتر محمدرضا مقدسی.عفت حیدری.نشررشد