تاریخچه مترو میلان

تاریخچه مترو میلان برای افرادی که سفری به ایتالیا دارند جذاب به نظر می‌رسد. میلان دومین شهر پرجمعیت این کشور است و به عنوان پایتخت مد و فشن جهان شناخته می‌شود.

متروی میلان از قدیمی‌ترین سامانه‌های حمل و نقل عمومی در جهان است. این سامانه حمل و نقل عمومی جمعیت زیادی را روزانه جابجا می‌کند و به گونه‌ای طراحی شده است که مردم میلان و توریست‌هایی که قدم به این شهر می‌گذارند به راحتی می‌توانند با استفاده از مترو به نقاط مختلف شهر بروند و گوشه و کنار میلان این شهر پر هیاهو و پر جنب و جوش را تماشا کنند.

خط 1 این مترو در سال 1964 افتتاح شده است.

مترو میلان توسط Azienda Trasporti Milanesi اداره می‌شود و دارای 4 خط است که با رنگ بندی‌های متفاوت نشان دهنده مسیر حرکت خطوط مترو می‌باشند. طول کل این شبکه 96.8 کیلومتر یا 60.1 مایل است.

106 ایستگاه مختلف در این شبکه وجود دارند که برای جابجایی مسافران بین نقاط مختلف شهر در نظر گرفته شده‌اند. پراکندگی این ایستگاه‌ها به گونه‌ای در نظر گرفته شده که شهروندان میلان و توریست‌ها بتوانند با خطوط مترو به کلیه نقاط شهر دسترسی داشته باشند. در طول روز بیشتر از 1.15 نفر از طریق خطوط مترو میلان جابجا می­شوند.

برای این که با تاریخچه مترو میلان بیشتر آشنا شوید باید بدانید که خط 1 این مترو در سال 1964 افتتاح شده است. فاصله زمانی افتتاح خط دو مترو با خط اول آن حدود 5 سال است و خط دوم مترو این شهر در سال 1969 آغاز به کار کرده است. خط سوم این مترو در سال 1990 افتتاح شده و خط پنجم آن نیز در سال 2013 کارش را آغاز کرده است. خط چهارم مترو این شهر نیز هنوز در حال ساخت است.

مترو میلان به واسطه گستردگی و تعدد ایستگاه‌ها در حال حاضر بزرگ‌ترین سیستم حمل و نقل عمومی در ایتالیا محسوب می‌شود.

تاریخچه مترو میلان و چگونگی ساخت آن

طبق تاریخچه مترو میلان اولین پروژه‌های خط مترو در این شهر در سال‌های 1914 و 1925 مطابق شبکه‌های حمل و نقل زیرزمینی یا خطوط مترو لندن و پاریس طراحی شدند.

برنامه ریزی‌های انجام شده به نحوی تنظیم شده بود که در سال 1938 ساخت اولین بخش از 7 خط پیش بینی شده آغاز شود. با وجود این که پروژه ساخت مترو در میلان در این سال آغاز شد، اما پس از شروع جنگ جهانی دوم این پروژه به دلیل کمبود بودجه با وقفه مواجه شد.

در تاریخ 3 جولای 1952 دولت این کشور به طراحی یک سیستم حمل و نقل جدید رأی مثبت دارد و در تاریخ 6 اکتبر 1955 یک شرکت جدید تحت عنوان Metropolitana Milanese برای مدیریت و اجرایی کردن زیر ساخت جدید ایجاد شد. برای این پروژه مبلغ 500 میلیون پوند در نظر گرفته شده بود.

طراحی این پروژه بر عهده فرانکو آلبینی، فرانک هلگ و باب نووردا بوده است و این پروژه با وجود طراحی مناسب توانسته در سال 1964 معتبرترین جایزه طراحی و معماری در ایتالیا را از آن خود کند.

مطابق تاریخچه مترو میلان، اولین بخش از مترو که از Lotto تا Sesto Marelli بود و 21 ایستگاه داشت در تاریخ 1 نوامبر 1964 پس از این که 7 سال مراحل ساخت آن به طول انجامید آغاز به کار کرد. این مسیر 12.5 کیلومتر طول داشت و فاصله ایستگاه‌های مترو از هم 590 متر بود. در همان سال و در ماه آوریل خط دوم مترو آغاز به کار کرد و تعداد مسافرانی که از این سیستم حمل و نقل عمومی استفاده می‌کردند بیشتر و بیشتر شد.

خط سبز مترو که از Caiazzo تا Cascina Gobba است و 7 ایستگاه دارد، حدود پنج سال بعد و در 1960 تا 1970 کارش را آغاز کرد. پس از آغاز به کار این خط، بخش‌های باقی مانده از خط دوم مترو نیز تکمیل و مترو میلان گسترده‌تر شد.

بخش اول خط سوم مترو که با رنگ زرد مشخص شده در تاریخ 3 می 1990 و پس از 9 سال از زمان شروع ساخت آن درست قبل از آغاز جام جهانی افتتاح شد.

بخش‌های مختلف دیگر مترو این شهر در سال‌های 2005، 2011، 2013، 2014 و 2015 افتتاح شدند و مترو شهر میلان به شکل امروزی درآمد.