فارغ التحصیل سال 1390 رشته نرم افزار. یک گیمر، نویسنده و عاشق بازی های ویدیویی
حکایت گوگل استدیا - سرویسی که ناگهان آمد و رفت
مطمئنا میراث گوگل استدیا پس از بسته شدنش برای همیشه، تا سال ها پابرجا خواهد ماند. سرویسی که با قبول شکست، حتی پول خریداران را هم پس داد.
آیا چیزی جاه طلبانه تر و آینده نگرانه تر از سرویس گوگل در دنیای تکنولوژی وجود دارد؟ در صنعتی که هر روز در حال پیشرفت است و برخلاف هنر های دیگر (موسیقی، شعر، سینما و ...) هر روز ایده ای و ژانری نوآورانه در آن خلق می شود، Stadia یک سمبل بود. سمبل جاه طلبی برای رسیدن هرچه سریعتر به آینده و تلاش برای پرش به نقطه ای که راه رفتن و رسیدن به آن شاید ده ها سال طول بکشد. این صنعت در حال بلوغ در یکی دو دهه گذشته شاهد طرح های بلندپروازانه زیادی بوده است. اما همه متفق القول می دانیم که معرفی Google Stadia در سال 2019 از جنس اعمال تاریخ ساز بود. اما حالا و بعد از 3 سال، ظاهرا آتش گوگل با چوب تر بود و شعله هایش از باب سوختن نفت.
مرگ تدریجی یک رویا: روایت زندگی Google Stadia
جمعه ای که گذشت از خواب بیدار شدیم و خبر شوکه کننده بسته شدن سرویس Google Stadia، مانند سیلی محکمی هوشیارمان کرد. گرچه شخصا برای اعلام این خبر لحظه شماری می کردم، نه اینکه دوره رمال گری دیده باشم، نه. اما زمانی که از حجم تبلیغات یک سرویس (که به واسطه ورود کاربر، درآمد کسب می کند) کم شود، یعنی دیر یا زود باید منتظر مرگ آن باشیم. وصیت نامه Google Stadia ،از 18 ماه پیش برای من ارسال شد. زمانی که گوگل توسعه بازی های فرست پارتی خود را قطع کرد. بازی هایی که برای آن دو استودیو و یک شخص مهم به نام "جید ریموند" به کار گرفته شده بودند. همین دو مورد کافیست یا لازم است بگویم که وعده استریم 4K بازی ها از همان لحظه اول هم خنده دار و نشانه عدم موفقیت این سرویس بود؟
زمانی که گوگل استدیا در سال 2019 معرفی شد، قرار بر این بود که تنها به وسیله هر دستگاهی که مرورگر کروم را پشتیبانی کند، بتوان بازی های AAA را در بهترین (تأکید میکنم، بهترین) حالت تجربه کرد. ایده این بود که بتوان سخت افزار های دست و پا گیر پلی استیشنی و ایکس باکسی را کنار گذاشته و به جای خرج 500 دلار بی زبان (که این روز ها به 800 دلار هم می رسد)، با هزینه و دغدغه ای کمتر ، بیشتر سرگرم شویم.
اما جبر زمانه به گوگل آموخت که حتی اگر غول تکنولوژی جهان هم باشی، حتی اگر به راحتی بتوانی سرویسی به چنین عظمت راه اندازی کنی، باز هم نکاتی هستند که فقط با پول نمی شود به دست آورد. بطور مثال گوگل آموخت که حتی اگر کنسولی مجازی بسازید و حتی اگر تمام ناشران هم از شما حمایت کنند، بازهم همان فرمول ابتدایی و قدیمی صنعت بازی گریبانتان را خواهد گرفت. آن هم چیزی نیست جز بازی انحصاری. بازی انحصاری و توانایی مدیریت مجموعه ای که بتواند بازی انحصاری فک براندازی تحویلتان دهد.
ضمن تشکر، شما عزیزان می توانید ادامه این مقاله را از طریق لینک زیر در وب سایت جیجوگیم مطالعه کنید:
مطلبی دیگر از این انتشارات
آینده بازی آنچارتد چه خواهد شد؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
24 سالگی مجموعه متال گیر سالید – خاطرات هیدئو کوجیما از ساخت بازی
مطلبی دیگر از این انتشارات
سرویس اسپارتاکوس: ادغام دو سرویس قدیمی پلی استیشن، یا پیشنهادی جدید؟