ساختار ویروس کرونا به گونه ای است که هیچ گاه نمی توانیم در برابر آن به طور قطعی واکسینه شویم

زمانی که یک سلول احساس می کند که توسط یک ویروس آلوده شده است، به طور کلی می داند که محکوم به فناست و به زودی توسط سیستم ایمنی بدن از بین می رود. پیام‌های بین سلولی که توسط مولکول‌هایی به نام اینترفرون ها منتقل می‌شوند، به عنوان یک سیگنال هشدار برای سلول‌های مجاور عمل می‌کنند: «شما در شرف آلوده شدن هستید.» جولیت موریسون، ایمونولوژیست در UC Riverside می‌گوید: « وقت آن رسیده است که یک حالت ضد ویروسی ایجاد کنید. سلول های گیرنده شروع به ضربه زدن به دریچه ها می کنند و صدها ژن را فعال می کنند که به آنها کمک می کند مجموعه ای از پروتئین های دفاعی را پمپاژ کنند.» ماریو سانتیاگو، ایمونولوژیست در پردیس پزشکی دانشگاه کلرادو آنشوتز، می‌گوید : « پاسخ‌های قوی اینترفرون ها برای کنترل زودهنگام ویروس ضروری است و به عنوان «خط اول دفاع» عمل می‌کنند که در عرض چند دقیقه یا چند ساعت وارد عمل می‌شوند. در بهترین حالت، اینترفرون ها می توانند آنقدر سریع عفونت را مهار کنند که دیگر نیاز به درگیر شدن سیستم ایمنی بدن نباشد. در مورد کرونا و ریزش مو و مشکلات پوستی این مقاله را بخوانید.

تقریباً همه ویروس ها، از جمله SARS-CoV-2، در مختل کردن سیگنال‌های اینترفرون یا یافتن راه خود در اطراف سپرهای مسدودکننده ویروس که سلول‌ها پس از توجه به آن تماس‌های مولکولی برقرار خواهند کرد، بسیار خوب عمل می کنند. با ظهور انواع جدید ویروس کرونا ، ویروس ها ممکن است به طور پیوسته توانایی خود را برای مقاومت در برابر وارد کردن ضربه به اینترفرون ها افزایش دهند. همانطور که ویروس کرونا تکامل می یابد، یکی از اقدامات اصلی آن دور زدن مکرر آنتی بادی هایی بوده است که واکسن ها و عفونت های گذشته ایجاد می کنند. اما یک تفاوت اساسی وجود دارد. اگرچه آنتی‌بادی‌ها قدرتمند هستند، اما بیشتر آن‌ها می‌توانند تنها بخش خاصی از بدن که درگیر بیماری شده است را تشخیص دهند و برای بهبود آن تلاش کنند. در همین حال، اینترفرون ها ژنرالیست های نهایی هستند. النور فیش، ایمونولوژیست از دانشگاه تورنتو، می‌گوید که : « حتی اگر بدن قبلاً هرگز پاتوژن خاصی را ندیده باشد و هیچ آنتی‌بادی مرتبطی وجود نداشته باشد، سلول‌ها به محض اینکه متوجه شوند یک ویروس در اطراف وجود دارد، اینترفرون‌ها را می‌سازند. بدون توجه به اینکه ویروس چیست و از کجا وارد شده است.» هنگامی که در بدن به دلیل وجود ویروس های مهاجم هشدار ایجاد می شود، سلول های اینترفرون شده وارد عمل می شوند. سلول های اینترفرون در صورت دیدن میکروب ها، آنها را از بین می برند. همه این اتفاقات به سیستم ایمنی بدن زمان می‌دهد تا با کمک اینترفرون‌ها، جنگنده‌های دقیق‌تری مانند سلول‌های B و سلول‌های T فعال شود.

مخصوصا ویروس‌های انعطاف‌پذیر ممکن است حتی اگر پیام‌های اینترفرون منتشر شود، اهمیتی ندهند، زیرا می‌توانند از خود در برابر بسیاری از دفاع‌هایی که مولکول‌ها در سلول‌های دیگر ایجاد می‌کنند، محافظت کنند. استراتژی‌هایی مانند این تقریباً همه‌جا هستند زیرا برای موفقیت پاتوژن بسیار مهم می باشند. وینیت منچری، یک متخصص کروناویروس در واحد پزشکی دانشگاه تگزاس، می‌گوید: « این پاسخ‌های اولیه را از مسیر خارج کنید، زیرا یک اثر دومینویی وجود دارد که باعث می شود، سلول های بیشتری آلوده شوند. پاسخ آنتی‌بادی و سلول‌های T، حتی با ادامه انتشار ذرات ویروسی، متوقف می‌شوند. در نهایت، سیستم ایمنی بدن ممکن است سعی کند عقب بکشد. اما تا آن زمان، ممکن است خیلی دیر شده باشد وعمده تکثیر ویروسی ممکن است به پایان رسیده باشد. بنابراین، اینترفرون ها می توانند سرنوشت میزبان را رقم بزنند و یا آنها را از بین ببرند. محققان دریافته‌اند افرادی که اینترفرون‌هایشان پس از ابتلا به ویروس کرونا ضعیف یا ناقص می شود، به مراتب بیشتر در معرض ابتلا به نوع شدیدتر بیماری کرونا هستند. برخی دیگر مشکلات مشابهی را زمانی تجربه می‌کنند که سیستم ایمنی آن‌ها آنتی‌بادی‌های نادرستی را تولید می‌کند که به اینترفرون‌ها حمله کرده و آنها را از بین می‌برد، زیرا آنها سعی می‌کنند پیام‌ها را بین سلول‌ها منتقل کنند. اینترفرون ها همچنین نقش بسیار چشمگیری در مقابله با ویروس ها ایفا می کنند. موریسون بیان کرد که : « این پاتوژن ها به سرعت توسط اینترفرون های حیوانات درگیر می شوند و به همین دلیل آن ها هرگز بیمار نمی شوند. »

ویروس کرونا به طور کلی باعث ایجاد اختلال در اینترفرون می شوند. سوزان وایس، متخصص کرونا در دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: « یکی از قوی‌ترین‌ها ویروس MERS است که همه چیز را در خط مونتاژ اینترفرون غیرفعال می‌کند. این ویروس اساساً تضمین می‌کند که تقریباً هیچ اینترفرونی آزاد نمی‌شود، حتی زمانی که ذرات ویروس در حال حمله به بدن هستند. این ویروس به از بین بردن سیستم‌های دفاعی که احتمالاً افزایش مرگ و میر را به دنبال دارد، کمک می‌کند. ویروس کرونا مانند ویروس مرس تا حدی توانایی جلوگیری در تولید اینترفرون را دارد، اما بسیار زمان می برد تا ویروس کرونا به پای قدرتی که ویروس مرس دارد برسد.»

برای ماه‌ها، چندین گروه از محققان، از جمله CU Anschutz's Santiago، در حال بررسی این موضوع بودند که چگونه ویروس کرونا می‌تواند به داخل سلول‌هایی که در معرض اینترفرون‌ها قرار گرفته‌اند، نفوذ کرده و تکثیر شود. آنها دریافته‌اند که انواع اخیر مانند دلتا و اُمیکرون در نفوذ به سلول‌های تقویت‌شده در مقایسه با برخی از نسخه‌های قبل از آن‌ها بهتر عمل می‌کنند. این جریان اشاره‌ای به این نکته دارد که مقاومت ممکن است به تکرارهای جدید ویروس کرونا کمک کند تا باعث بروز دوره های مکرر از این ویروس شود. به عنوان مثال، فرار از آنتی بادی ممکن است نقش غالب‌تری را در کمک به گسترش ویروس و بیمار کردن افراد بیشتری ایفا کند. سانتیاگو اظهار کرد : « با این حال، الگویی که در حال آشکار شدن است، یک سوال ناراحت کننده را ایجاد می کند. به نظر می رسد قدرت اینترفرون ها در برابر ویروس ممکن است به آرامی تضعیف شود. چه می‌شود اگر در آینده، ویروس بسیار مقاوم‌تر شود؟» بر اساس چالش مدیریت کووید می توان این گونه به این پرسش پاسخ داد که از طریق واکسن یا ضد ویروس، ممکن است به طور نامتناسبی ابتلا به ویروس کرونا و ایجاد مدل های مختلف آن افزایش یابد.

با این حال، احتمالاً سقفی برای مقاومت ویروس کرونا در برابر اینترفرون ها وجود دارد. موریسون گفت : « در نهایت، تلاش‌های مکرر برای غیر فعال کردن سیستم‌های هشدار در بدن ما ممکن است برای پتانسیل عفونی ویروس یا سرعت انتشار آن بهایی داشته باشد». اینترفرون ها نیز بسیار متنوع هستند و در بین آنها افزونگی وجود دارد. بسیاری از محققان، در حال آزمایش درمان‌های مبتنی بر اینترفرون ها در افرادی هستند که اخیراً به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند یا در معرض آن قرار گرفته‌اند. چندین مورد از این آزمایش‌ها نتایج متفاوت یا ناامیدکننده‌ای را به همراه داشته‌اند. با این حال، اریک پوشلا، همکار سانتیاگو در CU Anschutz می‌گوید: «من فکر می‌کنم دلیلی وجود دارد که فکر کنیم اینترفرون‌ها هنوز هم به نوعی مؤثر هستند.» با این حال، برای اینکه چنین آزمایشاتی نتیجه دهند، تکامل ویروسی و در نتیجه، انتقال ویروسی باید تا حدودی کنترل شود. SARS-CoV-2 در ژنوم خود فضای تکان دهنده بسیار زیادی دارد. Menachery گفت: « هر چرخه تکثیر فرصتی است تا ویروس کرونا بتواند جهش بیشتری پیدا کند. »

منبع :

https://www.theatlantic.com/science/archive/2022/08/coronavirus-variants-viral-transmission-interferons/671047/