بهبود بینایی در بیماران مبتلا به تحلیل ماکولای وابسته به سن با استفاده از نوردرمانی

بهبود بینایی در بیماران مبتلا به تحلیل ماکولای وابسته به سن با استفاده از نوردرمانی، درمان بیماری رتینیت پیگمانتوزا با استفاده از ژن درمانی (ASRS)

واحد خبر کلینیک جوان به نقل از نیویورک سیتی اظهار کرد : بر اساس نتایجی که به صورت موقت از یک کارآزمایی تصادفی در حال انجام صورت گرفته بود، مشخص کرد که نوعی از نوردرمانی منجر به بهبود میزان بینایی در بیماران مبتلا به تحلیل ماکولای وابسته به سن شده است. پس از 13 ماه پیگیری و تحقیق و بررسی افرادی که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته بودند، بهبودی نسبی با استفاده از روش فوتوبیومدولاسیون (PBM) را تجربه کردند. گروهی که در آن از روش (PMB) استفاده شده بود به نسبت گروه های دیگری که از روش های متفاوت دیگری استفاده کرده بودند از نظر آماری بهبودی معناداری داشتند. PMB شامل استفاده از نور مادون قرمز در سطح پایین می باشد که برای تحریک فعالیت سلولی مفید است. ریچارد روزن، پرفسور و متخصص شبکیه چشم، از بیمارستان چشم و گوش نیویورک در شهر نیویورک در طی انجام مطالعات خود گزارش داد : « او در مقدمه خود توضیح داد که با هدف قرار دادن سیتوکروم، تولید انرژی افزایش پیدا می کند، که همین امر باعث تغییر روش های سیگنال دهی در شبکیه چشم شده و فاکتورهای تاثیرگذار را فعال می کند. خواص محافظتی سلولی PMB قبلا در ترمیم زخم نیز استفاده شده است.» روزن یافته های حاصل از کارآزمایی تصادفی شده چند مرکز که شامل 100 بیمار بودند را گزارش کرد. در این مطالعه بیماران به مدت 24 ماه تحت درمان با PMB قرار داشتند.

ژن درمانی تاثیر نویدبخشی در درمان رتینیت پیگمانتوزا دارد

در طی تحقیقات انجام شده مشخص شد که، گروه کوچکی از بیماران مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا (RP) پس از درمان با ژن درمانی میزان بینایی در آن ها بهبود یافت. شش بیمار از هفت بیمار پس از دریافت درمان اپتوژنتیک MCO-10، نتایج مطلوبی را کسب کردند. نتایج به دست آمده از ادامه ارزیابی بالینی، ژن درمانی روی بیماران مبتلا به RP پیشرفته پشتیبانی کرد. پیتر کایزر، MD، از کلینیک کلیولند گفت : « مطالعه بالینی این پژوهش در بیماران مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا پیشرفته که به صورت تصادفی در دو دوز مختلف به بیماران تزریق شد، انجام می شود. معیار پیامد کلیدی این تست، تحرک متفاوت با نتیجه 52 هفته ای است. اپتوژنتیک به استراتژی هایی برای روشن و خاموش کردن نورون های انتخابی با نور اشاره دارد.

این درمان بر روی اپسین ها متمرکز است که پروتئین های حساس به نور و اتصال به رتینالدئید هستند. به گفته کایزر، اپسین ها جذب فوتون خاص را به سیگنال های مولکولی که جریان های یونی روشن / خاموش را کنترل می کند، جفت می کنند. این روش درمانی شامل قرار دادن ژن در سلول ها برای ایجاد پاسخ به نور است. MCO-10 یک ژن درمانی بازیابی (بازگشت) بینایی اپتوژنتیک جهش آگنوستیک با استفاده از اپسین چند مشخصه (MCO) است که با سرعت در نور طبیعی فعال می شود. MCO باعث حساس شدن شبکیه می شود در نتیجه به هیچ نوع تحریک خارجی نیاز ندارد. همچنین MCO باند پهن ترمیم بینایی را در محیط هایی با رنگ های مختلف تسهیل می کند.

داروهای ضد VEGF، نقش مهمی در درمان تجمع مایع زیر شبکیه چشم در بیماران مبتلا به (SRF) دارند

بر اساس نتایج به روز شده از یک کارآزمایی بالینی تصادفی، داروی رانیبیزوماب که نوعی از داروهای ضد VEGF است، نشان داد که تزریق داروی رانیبیزوماب نوسانات ضخامت شبکیه و سطح مایع شبکیه را در مقایسه با تزریق استاندارد ماهانه آن کنترل کرده بود. ایلینوی گفت: « ما در طی 24 بازدید شاهد حدود سه تا سه و نیم نوسان بودیم. به عبارت دیگر، آن ها نوسانات 50 میکرون یا بیشتر را ثبت کردند.

بنابراین، ما شاهد نوسانات هستیم، اما وقتی آن ها را می بینیم از نظر ما نسبتا کوچک و کم هستند. » الکساندرا راچیتسکایا، MD، از کلینیک کلیولند گزارش داد : « به طور مشابه، تجمع مایع در شبکیه، یکی دیگر از علل بدتر شدن بینایی، در بین گروه های تصادفی در کارآزمایی بود. کمتر از 30 درصد از بیماران در هر دو گروه کارآزمایی دارای مشکل مایع زیر شبکیه (SRF) در مرکز یک میلی متری شبکیه بودند. جمع شدن مایع زیر شبکیه در مرکز یک میلی متر شبکیه با کاهش بینایی در هر دو گروه همراه بود. در گروهی که بیماران آن مبتلا به تجمع مایع زیر شبکیه بودند استفاده از داروهای ضد VEGF با ایجاد بهبودی در بینایی بیمار همراه بود.

منبع :

https://www.medpagetoday.com/meetingcoverage/asrs/99816?xid=nl-mpt-DHE-2022-07-20&enu=g389808d0r&utm-source=Sailthru&utm-medium=email&utm-campaign=Daily%20%20Headlines%20Evening%202022-07-20&utm-term=NL-Daily-DHE-dual-gmail-definition