اولین غذای چندش آور؟ با 10 غذای منزجرکننده آشنا شوید!

غذاها تنها نیاز بقا نیستند؛ گاهی یک خوراکی می‌تواند همه حواس شما را به چالش بکشد. وقتی حرف از «اولین غذای چندش جهان» می‌شود، فکر می‌کنید چه چیزی در ذهن آدم‌های گذشته نقش بسته است؟ برخی از این غذاها نه‌تنها باعث شوک و تعجب دیگران می‌شدند، بلکه حتی برای خود مصرف‌کنندگان هم تجربه‌ای متفاوت و خاص بودند. در ادامه ۱۰ غذای چندش‌آور که شاید باور نکنید کسی آن‌ها را می‌خورده، معرفی می‌کنیم.

اولین غذای چندش آور جهان کدام است؟

کله پاچه غذای چندش آور!
کله پاچه غذای چندش آور!

شماره ۱: شاید کله پاچه و سیرابی!

کله‌پاچه از غذاهای سنتی ایران است که با مغز، چشم و پای گوسفند یا گاو تهیه می‌شود. تصور بافت ژلاتینی و عطر شدید آن برای بسیاری چندش‌آور است، اما برای طرفدارانش، صبحانه‌ای پرانرژی و مقوی به شمار می‌رود. کله‌پاچه، نمونه‌ای بارز از این است که تجربه غذایی می‌تواند بسیار نسبی باشد: چیزی که برای یک فرهنگ عادی و دلپذیر است، برای دیگری ممکن است کابوس باشد.

در مقاله چندش آور ترین غذاهای جهان سایت کویر مگ در مورد این غذا نیز کاملا با تصویر و ویدئو توضیح داده شده است.

شماره ۲: دماغ خوک

دماغ خوک
دماغ خوک

در برخی کشورها از دماغ خوک به عنوان خوراکی استفاده می‌شود، گاهی کبابی و گاهی در سوپ‌ها. بافت لاستیکی و ظاهر عجیب آن برای بسیاری از مردم غیرقابل تحمل است. نکته جالب اینجاست که مصرف این بخش از حیوان در فرهنگ‌های مختلف نشانه احترام به همه قسمت‌های گوشت حیوان است و حتی به صرفه‌جویی در منابع غذایی کمک می‌کند.

شماره ۳: ماهی تخمیرشده اسکاندیناوی (هکالوت)

این غذا شامل ماهی تخمیرشده است که بوی بسیار شدیدی دارد. برای مردم محلی طعم و عطر آن طبیعی و لذیذ است، اما گردشگران خارجی اغلب با نزدیک شدن به آن شوکه می‌شوند. هکالوت نشان می‌دهد که آنچه چندش‌آور است، بیشتر ذهنی و فرهنگی است تا واقعی.

شماره ۴: توفو کهنه (Stinky Tofu)

در چین و تایوان، توفو تخمیرشده به شدت محبوب است. بافت نرم و بوی بسیار تند آن، تجربه‌ای فوق‌العاده برای کسانی است که به تازگی با آن آشنا شده‌اند. این غذا نمونه‌ای است که نشان می‌دهد آنچه در نگاه اول غیرقابل تحمل است، می‌تواند به مرور زمان به یک خوراکی دوست‌داشتنی تبدیل شود.

شماره ۵: مغز حیوانات

در دوران باستان و حتی بعضی مناطق امروز، مغز گاو یا گوسفند به عنوان یک غذای مقوی مصرف می‌شده است. بافت نرم و طعم خاص مغز ممکن است برای بسیاری چندش‌آور باشد، اما این ماده غذایی سرشار از چربی‌های سالم و پروتئین است و در زمان خود یک خوراکی ارزشمند به شمار می‌رفت.

شماره ۶: تخم عقاب یا پرندگان دیگر

بالوت
بالوت

مصرف تخم پرندگان غیرمعمول مانند بالوت! برای بسیاری از مردم امروزی عجیب است. در گذشته، این تخم‌ها منبع مهم پروتئین بوده و به عنوان یک غذای لوکس و نادر شناخته می‌شدند. بافت و ظاهر آن‌ها ممکن است باعث انزجار شود، اما ارزش غذایی آن‌ها بسیار بالا بوده است.

شماره ۷: مورچه و حشرات خوراکی

در بسیاری از مناطق آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی، حشرات منبع اصلی پروتئین هستند. برای کسانی که با این فرهنگ غذایی آشنا نیستند، ایده خوردن مورچه، ملخ یا کرم‌ها بسیار چندش‌آور است. با این حال، این حشرات سرشار از مواد مغذی و کاملاً سالم هستند و در بسیاری از کشورها جزو خوراکی‌های روزمره محسوب می‌شوند.

شماره ۸: خون پخته یا سوپ خون

سوپ‌های خون که در برخی فرهنگ‌ها رواج دارند، شامل خون گاو یا خوک هستند که با ترکیبات دیگر پخته می‌شوند. ظاهر تیره و بافت غلیظ آن برای افراد ناآشنا چندش‌آور است، اما در برخی جوامع سنتی غذایی رایج و مقوی محسوب می‌شود و جزو منابع اصلی آهن و پروتئین است.

شماره ۹: کرم‌های شیرین یا دسرهای عجیب

در بعضی کشورها، دسرها شامل حشرات و کرم‌های شیرین شده هستند. برای کسانی که به شیرینی و طعم عادت دارند، اضافه شدن کرم‌ها تجربه‌ای چالش‌برانگیز و چندش‌آور ایجاد می‌کند. اما این ترکیب نشان می‌دهد که انسان‌ها همیشه در جستجوی نوآوری غذایی بوده‌اند و حتی حشرات را به خوراکی‌های خوشمزه تبدیل کرده‌اند.

شماره ۱۰: قارچ‌های سمی و تخمیرشده

در بعضی فرهنگ‌ها قارچ‌هایی با طعم و بوی بسیار تند مصرف می‌شوند. برخی از آن‌ها حتی در ابتدا سمی هستند و پس از فرایند تخمیر و پخت ایمن می‌شوند. این خوراکی‌ها نمونه‌ای از خلاقیت انسان در تبدیل مواد اولیه خطرناک به غذاهای قابل خوردن است، هرچند ظاهر و بوی آن‌ها همچنان چندش‌آور باقی می‌ماند.


این فهرست نشان می‌دهد که «چندش‌آور بودن» یک پدیده ذهنی و فرهنگی است و بسیاری از غذاهایی که امروز برای ما غیرقابل تحمل‌اند، روزگاری یا در جای دیگر جهان، غذایی رایج و لذیذ بوده‌اند. تجربه غذا نه تنها به حس چشایی وابسته است، بلکه به فرهنگ، محیط و حتی تاریخچه بشر مرتبط است. بنابراین، اولین غذای چندش جهان، ممکن است نه یک غذا، بلکه یک تجربه مشترک از تفاوت‌های فرهنگی و تاریخی باشد.