پیونگ یانگ، فقط نیم دانگ

نیم دانگ پیونگ یانگ
نیم دانگ پیونگ یانگ


کره شمالی، کشوری که همواره اسمش جنجالی راز آلود بوده است. آنچه که در کره شمالی می گذرد، برای بسیاری از مردم جذاب است و این جذابیت برای انسان ایرانی،دوچندان می شود، چرا که بسیاری از اوقات، اسم این دو کشور با هم برده می شود و با هم مقایسه می شوند.چه از نظر مبارزه با آمریکا،چه از نظر موشک ،چه از نظر تحریم های جهانی و چه از نظر فضای بسته و عدم آزادی های مدنی . این موارد،به علاوه شرایط خاص ورود به این کشور، سفر به کره شمالی را برای نویسنده یا مستند ساز، جذاب می کند.

کتاب ها و مستند های زیادی هم در رابطه با کره وجود دارد، اما همه ی آن ها در یک قالب خاص و از خروجی کشور های دشمن با کره شمالی و از زبان فراریان از کره است. مانند صحبت های ایرانیان پناهنده به جاهای دیگر، که انگار همه تعهد دارند علیه کشورشان صحبت کنند.

این بدبینی من راجع به فضای غالب رسانه ای دنیا، من را از دیدن و خواندن آثاری درباره کره شمالی دور نگه می داشت تا اینکه کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ امیرخانی را دیدم. این بار به امید اینکه شاید از یک زاویه درست تر بتوانم در مورد کره شمالی بدانم، کتاب را سفارش دادم.

کتاب، شامل سفرنامه ی امیرخانی به کره شمالیست، آن هم نه یکبار که دو بار. ما در این کتاب با یک سفرنامه ی تمام عیار رو به رو نیستیم. کتاب فقط به اطلاعات مکانی و شرح سفر نمی پردازد. امیرخانی در بین سفرنامه اش، نظرات خود را هم درباره ی مسائلی که دنبالشان تا کره شمالی رفته، نوشته است. امیرخانی که در این سفر دنبال پاسخ هایی برای پرسش های خود و مخاطب ایرانی است، تحلیل های خودش را هم وارد کتاب کرده است.

در سفر اول که یک سفر رسمی و سیاسی است، بیشتر روایت رسمی حزب حاکم را از کره شمالی می بینیم. اما در سفر دوم، امیرخانی سعی می کند تا از انسان کره شمالی روایت کند که این بر جذابیت کتاب اضافه می کند.

متن امیرحانی، همان شیوه ی نوشتاری قبلی است اما با افزودن حاشیه های سفر و موقعیت های طنزی که با همراهان رقم خورده است، داستان جذابی را روایت کند. شما با او و همسفرانش، راهی کره شمالی می شوید و با آنها همراه می شوید و البته از نظرات کارشناسی جناب امیرخانی بهره مند می شوید.امیرخانی اعتراف می کند که سفر هایش به کره شمالی جذاب نبوده است. اما کتابی که نوشته است، جذابیت های خاص خودش را دارد.

در این کتاب، از روابط انسانی، از شیوه حکومت و از تحریم ها می خوانیم، اما در نهایت، پرسش های زیادی است که نه تنها پاسخی برایشان نیافتیم، بلکه پرسش هایی به قبلی ها اضافه شده است.