چرا فیلسوفان بدکردار گزینه خوبی برای شناخت فلسفه نیست؟

⁣

⁣درباره کتاب فیلسوفان بدکردار⁣


هر فلسفه بزرگ اعتراف بنیانگذار آن و مجموعه‌ای از افشاگری‌های غیر داوطلبانه از خاطرات شخصی است*⁣⁣

⁣⁣

نویسندگان در نگارش این کتاب سعی کرده اند با پرداختن به نکات تاریک زندگی ۸ فیلسوف بزرگ،مخاطب را به این دیدگاه نزدیک کنند که⁣⁣

"لزوما تفکر فلسفی و خردمندانه منجر به کردار درست نمی شود"⁣⁣

⁣⁣

بالطبع دیدگاه و سبک فکری افراد با تجربیات زندگی شخصی آنان در هم تنیده بوده و هست⁣⁣

از این جهت آشنایی با زندگی فلاسفه به درک بهتر اندیشه های آنها کمک می کند⁣⁣

[مثل فهم ریشه های زن گریزی نیچه و شوپنهاور]⁣⁣

⁣⁣

اما سرک کشیدن مچ گیرانه به زندگی افراد راهکار چندان معقولی برای فهم بهتر جهان به نظر نمی رسد . درواقع برای مقابله با تقدیس و بت سازی از افراد به راهی معقولتر از تخریب شخصی آنان نیاز داریم⁣⁣

⁣⁣

مشکل اساسی این جاست که این سبک ترورهای شخصیتی،جز ایجاد توهم آگاهی،بار دانشی دیگری به خواننده اضافه نمی کنند⁣⁣

و جامعه را با طیفی از مخاطبان رو به رو میکند که گمان میکنند فوکو را کامل می شناسند اما هیچ یک از آثارش را مطالعه نکرده اند⁣⁣

[کاش میشد فهمید مثلا دانستن روابط جنسی آزاد و متعدد سارتر چه کمکی به فهم بهتر اگزیستانسیالیسم می کند؟]⁣⁣

⁣⁣

به خصوص در دنیایی که اساسا عموم قشر کتابخوان هم با فلسفه بیگانه اند و کتاب های شاخص این حیطه در گوشه ای ار کتابفروشی های انقلاب خاک میخورند ⁣⁣

به نظر نمیرسد پرفروش شدن کتابی که به سبک رسانه های زرد به تخریب فلاسفه بپردازد،نشانه مثبتی از رشد جایگاه فلسفه در جامعه باشد⁣⁣

⁣⁣

پی نوشت:گاه رطب خوردگان هم می توانند منع رطب می کنند ⁣⁣

⁣⁣

*نقل قولی از فردریش نیچه⁣⁣

⁣⁣