نار نامه

نار نامه

می ای خواهم که این جانم بسوزد

بساط خان و هم مانم بسوزد

دوصد جان داده ام در نار آن یار

هنوزم جان بی جانم بسوزد

می ای خواهم که آتش خوار باشد

که این دوزخ به دورانم بسوزد

عجب که بلبل و گل هردو مردند

ز سردی زمستانم بسوزد

نمیسوزی چرا تا بیخ و بن را

مکن رحمی که بنیانم بسوزد

فراق یار را تا حشر دیدم

بسوزان تا که سوزانم بسوزد

وصال ما بود هجر دو چندان

به هر دیدار صد جانم بسوزد

اگر رخسار یارم را ندیدی

ببین مشهود ایشانم بسوزد

نمیدانم چه کار است یار ما را

که اینسان داغ داغانم بسوزد

عجب یاری بیامد آخر کار

که تار و پود امکانم بسوزد

دو کارش باشد این حوری و غلمان

که هم در وصل و هجرانم بسوزد

بسوز ای یار گر یک دم نسوزی

هزاران دل به میدانم بسوزد

به یک دم فرصت غم نیست ما را

به امیدی که حرمانم بسوزد

از این ترسم که در پایان عالم

به اندر نزد رحمانم بسوزد

عجب یاری فرستادی تو ما را

خدایا اینکه ایمانم بسوزد

از این داغی که میبینم ز هستش

همی دانم که هستانم بسوزد

بجز او کی بود یاری چنین کار

که بیخ هفت اکوانم بسوزد

تو خود سوزی بخود من کی بسوزم

منی که بوده ام کانم بسوزد

نه جانی از منست نی استخوانی

که این سان نرم و اسانم بسوزد

هم ابراهیم از این آتش گریزد

هم عزرائیل که دستانم بسوزد

منم آن کوره تبدیل عالم

که هر دم این را آنم بسوزد

در این آتش که بنموده تو ما را

همی موسی عمرانم بسوزد

دوصد دریا در این آتش سراب است

دوصد دوزخ ز سوزانم بسوزد

از کتاب (غزل عشق) اثر استاد علی اکبر خانجانی،مولف 179جلدکتاب،دانلود رایگان تمامی آثار از لینک تلگرامی زیر: